Even een gesimplificeerde versie (ik heb een hele tijd geleden ooit een meer uitgebreide versie geschreven op het forum):
- Minder scherpstelpunten betekent snellere AF (minder rekenwerk) en minder kans dat de camera het 'verkeerde' punt pakt. Ik heb zelf andere camera's met keuze tussen 1, 9 of 51 scherpstelpunten. In het algemeen: Gebruik zo min mogelijk scherpstelpunten als waarmee je weg kunt komen. Bij vliegtuigen gebruik ik er 9, voor 1 scherpstelpunt zijn zeker stuntjets soms net wat te 'zenuwachtig'. Op de D500 is 25 punten het equivalent van 9[punts AF op de oudere camera's.
- Schakel AF Lock-on (in het AF menu) uit; dit betekent dat hij in bepaalde modi zodra hij de focus heeft deze heel kort 'bevriest' op dat punt. Dat is niet wenselijk bij onderwerpen die snel naar je toe/van je af bewegen, zoals vaak het geval is bij vliegtuigen, roofvogels etc. Sterker nog, dat kan heel wat foto's net verknallen.
- Group AF geeft bij twijfel prioriteit aan het dichtstbijzijnde onderwerp, in tegenstelling tot de andere AF Modi die bij twijfel beide kanten op kunnen gaan. Group AF is bij onderwerpen tegen een achtergrond (vogel in bosrand bijvoorbeeld) erg handig maar bij onderwerpen tegen een egale achtergond, (zoals een blauwe lucht) niet nodig. Waar het wel kan helpen is bijv. bij takeoff en landing, zodat hij bij twijfel focust op het vliegtuig en bijv. niet op de hangaar erachter. Gevoelsmatig heb ik overigens wel de indruk dat Group AF een haartje trager is dan de niet-group versies.
- Niet specifiek genoemd, maar: 3D Tracking is relatief traag en zou ik voor vliegtuigen niet gebruiken. Auto (Area) AF waarbij je de keuze van scherpstelpunten aan de camera overlaat zou ik zéker niet gebruiken, dat is bijna een gokkast.
Mijn voorkeur voor vliegtuigfotografie is AF Lock-on uit, AF-C, 9 punts AF (of het dichtstbijzijnde equivalant als het de D500 betreft) en eventueel group AF als er een 'drukke' achtergrond is.