NCN Forum

En perspectief, andere voorwerp afstand is ander perspectief.
RVK

De macro 100 2.8 is voor mij een ideale portretlens.

RVK schreef:En perspectief, andere voorwerp afstand is ander perspectief.
RVK

klopt maar daar is mijn suggestie ook juist voor bedoeld

RVK schreef:En perspectief, andere voorwerp afstand is ander perspectief.
RVK

Ja, dat is zo als je gaat 'zoomen met je voeten'. Bij 'zoomen door te croppen', de suggestie in de laatste zin in de reactie van henkk, verandert de afstand tot je onderwerp niet. Maar t.o.v. zoomen door te kiezen voor een grotere brandpuntsafstand is bij 'zoomen door te croppen' je scherptediepte groter (als je diafragmagetal niet wijzigt). En dat wil je vaak niet bij portretten.

Ter illustratie even deze twee foto's. Dezelfde scene, dezelfde afstand tot het onderwerp, dezelfde FF camera, maar gefotografeerd met een brandpuntsafstand van 70mm en 35 mm. In het laatste geval gecropt tot halve breedte/hoogte, dus ongeveer MFT sensorformaat. Er is scherp gesteld op de 2 mannetjes met hoed/helm.


MFT crop diafragma 4 by Ronald Mallant, on Flickr
Nikon Z 6, NIKKOR Z 24-70mm f/4 S, ƒ/4.0, 70.0 mm, 1/1000s, ISO 100


MFT crop diafragma 4 by Ronald Mallant, on Flickr
Nikon Z 6, NIKKOR Z 24-70mm f/4 S, ƒ/4.0, 34.0 mm, 1/800s, ISO 100, gecropt naar 50% van de breedte van FF

Voor mij is de 85 het objectief wat ik pak voor portretten....zonder twijfel (terwijl ik ook een 105 en 180mm heb).
Maar dat is op een fx en dat was de vraag niet van de ts
Vandaar dat ik ook de 50mm voorstelde op een dx camera (wat de DF7500 is natuurlijk).
Daarnaast is de 50mm f1.8 een zeer voordelig, maar zeker geen slechte, keuze om aan de slag te gaan met portretfotografie

Zelf heb ik nog de 100mm Tokina (FF) op mijn D7000 (DX), die omgerekend dan 150mm wordt. Mijn ervaring daarmee is, dat ik dan (te) veel afstand heb tussen mijzelf en model, wat ik niet prettig vind werken qua interactie, zeker bij half-body formaat.
De eerder genoemde 56mm (FF) vind ik daarom prettiger werken op mijn DX-camera, die omgerekend 85mm wordt.
Tim, misschien dat je van iemand bij je in de buurt de verschillende lenzen kunt lenen/uitproberen/huren, om zo te ervaren wat jijzelf prettig vindt alvorens tot aankoop over te gaan.

Karina en anderen, ik zag dat een fotozaak bij mij in de buurt toevallig de 50 en 85 heeft liggen en wilde hier morgen even langsgaan om ze te gaan testen.

Na wat filmpjes en reviews kijken gaat mijn voorkeur nu uit naar een 85mm maar dat ga ik morgen dan zelf ondervinden.

Hoe ga je testen?

Ik zie nu dat er bij mijn reactie van maandag iets helemaal verkeerd is gegaan.Is nu aangepast (Moderator). Wat precies daar zal ik jullie niet mee vermoeien, maar de 1e van de 2 foto's is niet correct, het is namelijk dezelfde als de 2e. De opname genomen met brandpuntsafstand van 70mm, niet gecropt, staat hieronder. Wellicht zou een admin de link kunnen aanpassen, en dit bericht dan weghalen. Dit is de juiste foto:

FF diafragma 4 by Ronald Mallant, on Flickr

Met een 50 mm 1:1.8 lens kun je lange brandpuntsafstanden simuleren. Het kleinste diafragma dat je dan kunt simuleren is ( door toepassing van de crop factor op het diafragma) :

50 1:1.18 (De lens zelf).
70 1:1.96 (Crop met overeenkomst van een 70 mm lens plus daarbij behorende 'gesimuleerde' diafragma).
75 1:2.7
85 1:3.06
105 1:3.78
135 1:4.86

Gesimuleerde brandpuntsafstand gevolgd door het gesimuleerde diafragma.

Zoals Ronald al schrijft daar zit een zekere limit aan. Vergeleken met een zoom lens meestal geen probleem, maar vergeleken met een 'duurder' groter opening objectief dan lukt het niet meer.

Ben

Opmerking voor portretten wordt vaak een net iets andere beeldverhouding gebruikt. Er wordt dan ook al een crop toegepast. In het verleden werd een 80 a 85 mm lens voor het kleinbeeld formaat als ideaal gezien voor portretfoto's. Voor DX zou dat nu neerkomen op ruim 50 mm. Een 85 2.8 werd toen als vrij ideaal gezien, een 1.8 was vaak financieel onbereikbaar.

En als illustratie :

De poging was de foto te nemen op 50, 140 en 200 mm met de gegeven diafragma's te fotograferen.
Nu is de middelste foto op 105 mm gefotografeerd, waardoor daar de scherptediepte net iets meer is.
Maar als illustratie is dit voldoende nauwkeurig.

Fotograferen is kijken. Of beter gezegd: zelf kijken. Daar leer je wat van. Als je stelt dat in het verleden een 85mm ideaal werd gezien bij portret dan komt de vraag meteen hoe dat portret er uit ziet. Een wat krap gekaderd portret of juist schouders erbij? Bij dat laatste is de onderwerp afstand en daarmee het perspectief anders.

Tig jaar geleden maakte ik een studio portret van een vrouw. In eerste instantie met macro 100mm. Het beeld was niet evenwichtig. Ik ben toen overgestapt op macro 150mm. (beide full frame) En toen was de foto wel om aan te zien. Ik moet wel zeggen dat ik van krap wat gekaderde portretten houd. Dus weinig lucht aan de bovenkant en weinig schouders aan de onderkant.

annoh schreef:Fotograferen is kijken. Of beter gezegd: zelf kijken. Daar leer je wat van.

Maar ook je tips zijn waardevol. Zeker voor perspectief is het voor velen lastig te beoordelen wat mooi is. Een te grote neus is zeker niet mooi. Maar doorslaan naar de andere kant (afhankelijk van de oorgrote van het model) is ook weer niet mooi.

Als liefhebber van Sergio Leone en ook als fan van Amélie weet ik dat in bepaalde omstandigheden een close shot van een gezicht met een (flinke) groothoek ook zijn charme heeft. Zelf uit proberen heeft zijn beperkingen, deels zijn die op te lossen door te leren van anderen.

Ben

Een theorie is dat mensen instinctief weten wanneer ze in de persoonlijke ruimte van iemand anders komen, iemand benaderen op minder dan een meter wordt in de meeste culturen gezien als iemands persoonlijke ruimte binnen komen. Voor een foto dienen we dus minstens die afstand te houden. Meer als twee meter (soms drie) afstand wordt dan soms weer als onpersoonlijk gezien.
Als we in het openbaar vervoer in iemands persoonlijke ruimte staan vermijden wel oogcontact en kijken we weg.
Door de afstand te varieren kunnen we een foto intiemer of afstandelijker maken.
Reclame maakt regelmatig gebruik van dit trucje.

Ik denk dat de begrip 'persoonlijke' ruimte een heel belangrijke is.

Vanwege een lezing die ik laatst over straatfotografie gaf heb ik bekeken bij welke brandpuntafstanden ik straatfotografie, waaronder portretten op straat, maak. Bij straatfotografie maak ik gebruik van o.a. een 24-105mm f/4.0 en de even grote 70-200 f/4.0. (Dat werk wel zo handig.) Heel wat portetten, op straat, maakt ik in de range 90 - 120mm. Ik denk dat ik dan het perspectief mooi vind, dat ik contact heb met de geportretteerde en dat ik voldoende afstand houd vanwege de 'persoonlijke ruimte'.

Portret in Vietnam.
Dit is de eerste keer in mijn leven dat ik bij staartfotografie vroeg of ik mocht fotograferen. Dit heeft met cultuur te maken dat ik vroeg om het vlooien/luizen in beeld te brengen. Brandpuntafstand 105 mm. Geeft harmonisch beeld. Ik had contact met de geportretteerde, Dichterbij wilde ik ook niet komen.

Laat ik nou net bijna al mijn portretten met een 50mm objectief maken... en zijn met 1 regel;

Patrick schreef:50mm is gewoon wat te kort voor een goed portret.

bijna al mijn portretten ineens niet meer goed... je wordt bedankt Put! Ik ga wel wat anders doen!