Wie kan mij wat advies geven. Ik ben eigelijk nooit echt in aanraking geweest met flitsen of uitlichten van onderwerpen. Wel het gewone flits familie werk. Ik ben nu geintresseerd geraakt door macro fotografie maar zoek een manier om onderwerpen beter te belichten. Wat is hiervoor een methode?? Biedt een softbox met continue licht een oplossing (zonder flits) OF moet het met flits? Je merk ik ben onwennig.
Ik hoor graag en waardeer de reacties
Groet,
Frank
Flitsfotografie-licht-softbox etc
Onderwerp:
Dag Frank,
Er zijn meerdere wegen die tot een mooie macro-foto leiden. Ik neem aan dat je fotografeert met een spiegelreflex. Laat ik vertellen hoe ik het deed/doe.
1) Voor het bedrijven van macro fotografie is een statief een heel belangrijk hulpmiddel, eventueel met een zogenaamde instelslede. Je kunt dan in alle rust scherpstellen. Want het gaat bij macro-fotografie vaak om een scherpte diepte van centimeters, soms millimeters. Een stabiele positie van de camera op statief is dan echt een voordeel..het vertaalt zich in een scherpe foto. Je kunt bij het maken van opnamen ook rustig een langere belichtingstijd nemen (tweede voordeel). Een statief is trouwens nooit weg, ook bij het maken van nachtopnamen is het een fantastisch hulpmiddel.
2) Bij macro fotografie geeft met de hand scherp stellen vaak een beter resultaat dan autofocus. Ik gebruik dan soms een instelslede (bijvoorbeeld van Novoflex), waarmee ik de camera zeer precies kan instellen (en ik draai dan bijna niet aan het objectief is - ik stel alleen de afstand tot het onderwerp ongeveer in)...je ziet dan als het ware het voorwerp in focus komen (zonder aan het objectief te draaien). Het gaat ook goed zonder instelslede hoor, maar dan moet je heel precies aan het objectief draaien.
3) Bij macro-fotografie is het een voordeel om een objectief te hebben met een beetje grote brandpuntsafstand, want dan is de afstand tot het onderwerp het grootst en dat geeft allerlei mogelijkheden tot belichten.
Belichting
a) Als je met een statief werkt, kun je bij voldoende daglicht vaak zonder flitser werken. Tenzij het een bij of ander insect is die nogal beweeglijk is.
b) Je kunt natuurlijk een ring-flitser kopen, softboxen etc....maar ook hier kun je het beste roeien met de riemen die je hebt. Want ook met een enkele flitser kun je voorkomen dat je een slagschaduw krijgt van het onderwerp. Namelijk met een stuk karton en een verlengkabel voor je flitser.
Ik neem aan dat je al een losse flitser hebt, maar ik weet niet of je een SC19 kabel hebt (gewoon eens kijken op de tweede hands markt - scheelt een hoop geld). Deze kabel heeft een flitsschoen contact, die op de camera past en aan de andere is een flitsschoen voor de flitser. Het voordeel van de kabel is dat je nu niet over het onderwerp heen flitst, want je kunt nu de flitser schuin links of rechts voor het onderwerp houden. Aan de andere kant voor het onderwerp houd je een stuk wit karton vast. Dat karton dient ervoor om een deel van het flitslicht aan de andere kant van het onderwerp te weerkaatsen (hoek van inval is hoek van uitval). Omdat je de camera op statief hebt staan (al scherp hebt gesteld) en de camera op tijd-ontspanner hebt gezet (anders een draadontspanner gebruiken in geval van het beweeglijke insect) kom je geen handen te kort. Anders laat je jouw foto-assistent het stuk papier vasthouden.
c) I.p.v. een softbox heb ik wel eens een lichtbak (voor het bekijken van dia's formaat ca. A3) gebruikt bij het fotograferen van horloges. De lichtbak geeft een mooi egaal licht. En ik kon in alle rust de belichting van mijn onderwerp bekijken. Een horloge reflecteert alles en je moet op allerlei details letten. Zie onderstaande voorbeelden.
©EAD2000-2005
Hoe zag de opstelling hier er uit. Ik gebruikte een oude doos van een computer monitor. Als achtergrond en voor de bodem gebruikte ik één stuk wit gekleurd karton (bij de kantoorboekhandel/doe-het-zelf winkel te koop voor 1 Euro) vastgezet met punaises (je kunt dan ook makkelijk de achtergrond vervangen door een andere kleur karton). Daardoor had ik geen scherpe hoek achter het horloge, maar een mooie verlopende bodem/achterwand. De zijkanten van mijn doos voorzag ik van een zilverkleurig karton (moest ik wel doen want gepolijste horloges weerspiegelen echt alles, zoals deze Jaeger-leCoultre die ook geen ontspiegeld glas heeft), ook bovenaan vastgezet met punaises.
Verder maakte ik in de bovenzijde van de doos - op ca. 5 cm van de hoekpunten - vier gaten, waarmee ik m.b.v. twee touwtjes de lichtbak op ca. 7,5 cm boven het onderwerp kon laten hangen.
Om het horloge gedeeltelijk te laten weerspiegelen in de bodem, kun je een gladde overheadsheet gebruiken. Dit is -omdat het zo dun is - altijd beter dan een stuk glas omdat je dan eigenlijk maar een keer het horloge gereflecteerd ziet (bij een glas-plaat is er altijd een reflectie van de onderzijde en bovenzijde van de plaat).
Ik geloof niet dat ik enige belichtingscompensatie instelling heb gebruikt (vandaat de bijna zwart/grijze achtergrond).
Hieronder nog een plaatje van het horloge:
©EAD2000-2005
d) Ik heb de lichtbox ook wel als achtergrond gebruikt en met een flitser het voorwerp ingeflitst. Kostte wel een paar opnamen omdat ik verschillende flitssterktes (flitser op manual)gebruikte.
©EAD2000-2005
Moraal van dit lange verhaal, is gewoon proberen...niet bang zijn om fouten te maken. En natuurlijk het belangrijkste instrument bij macro fotografie met een spiegelreflex is een statief (elk statief is beter dan geen statief).
Amadeus Gould
Er zijn meerdere wegen die tot een mooie macro-foto leiden. Ik neem aan dat je fotografeert met een spiegelreflex. Laat ik vertellen hoe ik het deed/doe.
1) Voor het bedrijven van macro fotografie is een statief een heel belangrijk hulpmiddel, eventueel met een zogenaamde instelslede. Je kunt dan in alle rust scherpstellen. Want het gaat bij macro-fotografie vaak om een scherpte diepte van centimeters, soms millimeters. Een stabiele positie van de camera op statief is dan echt een voordeel..het vertaalt zich in een scherpe foto. Je kunt bij het maken van opnamen ook rustig een langere belichtingstijd nemen (tweede voordeel). Een statief is trouwens nooit weg, ook bij het maken van nachtopnamen is het een fantastisch hulpmiddel.
2) Bij macro fotografie geeft met de hand scherp stellen vaak een beter resultaat dan autofocus. Ik gebruik dan soms een instelslede (bijvoorbeeld van Novoflex), waarmee ik de camera zeer precies kan instellen (en ik draai dan bijna niet aan het objectief is - ik stel alleen de afstand tot het onderwerp ongeveer in)...je ziet dan als het ware het voorwerp in focus komen (zonder aan het objectief te draaien). Het gaat ook goed zonder instelslede hoor, maar dan moet je heel precies aan het objectief draaien.
3) Bij macro-fotografie is het een voordeel om een objectief te hebben met een beetje grote brandpuntsafstand, want dan is de afstand tot het onderwerp het grootst en dat geeft allerlei mogelijkheden tot belichten.
Belichting
a) Als je met een statief werkt, kun je bij voldoende daglicht vaak zonder flitser werken. Tenzij het een bij of ander insect is die nogal beweeglijk is.
b) Je kunt natuurlijk een ring-flitser kopen, softboxen etc....maar ook hier kun je het beste roeien met de riemen die je hebt. Want ook met een enkele flitser kun je voorkomen dat je een slagschaduw krijgt van het onderwerp. Namelijk met een stuk karton en een verlengkabel voor je flitser.
Ik neem aan dat je al een losse flitser hebt, maar ik weet niet of je een SC19 kabel hebt (gewoon eens kijken op de tweede hands markt - scheelt een hoop geld). Deze kabel heeft een flitsschoen contact, die op de camera past en aan de andere is een flitsschoen voor de flitser. Het voordeel van de kabel is dat je nu niet over het onderwerp heen flitst, want je kunt nu de flitser schuin links of rechts voor het onderwerp houden. Aan de andere kant voor het onderwerp houd je een stuk wit karton vast. Dat karton dient ervoor om een deel van het flitslicht aan de andere kant van het onderwerp te weerkaatsen (hoek van inval is hoek van uitval). Omdat je de camera op statief hebt staan (al scherp hebt gesteld) en de camera op tijd-ontspanner hebt gezet (anders een draadontspanner gebruiken in geval van het beweeglijke insect) kom je geen handen te kort. Anders laat je jouw foto-assistent het stuk papier vasthouden.
c) I.p.v. een softbox heb ik wel eens een lichtbak (voor het bekijken van dia's formaat ca. A3) gebruikt bij het fotograferen van horloges. De lichtbak geeft een mooi egaal licht. En ik kon in alle rust de belichting van mijn onderwerp bekijken. Een horloge reflecteert alles en je moet op allerlei details letten. Zie onderstaande voorbeelden.
©EAD2000-2005
Hoe zag de opstelling hier er uit. Ik gebruikte een oude doos van een computer monitor. Als achtergrond en voor de bodem gebruikte ik één stuk wit gekleurd karton (bij de kantoorboekhandel/doe-het-zelf winkel te koop voor 1 Euro) vastgezet met punaises (je kunt dan ook makkelijk de achtergrond vervangen door een andere kleur karton). Daardoor had ik geen scherpe hoek achter het horloge, maar een mooie verlopende bodem/achterwand. De zijkanten van mijn doos voorzag ik van een zilverkleurig karton (moest ik wel doen want gepolijste horloges weerspiegelen echt alles, zoals deze Jaeger-leCoultre die ook geen ontspiegeld glas heeft), ook bovenaan vastgezet met punaises.
Verder maakte ik in de bovenzijde van de doos - op ca. 5 cm van de hoekpunten - vier gaten, waarmee ik m.b.v. twee touwtjes de lichtbak op ca. 7,5 cm boven het onderwerp kon laten hangen.
Om het horloge gedeeltelijk te laten weerspiegelen in de bodem, kun je een gladde overheadsheet gebruiken. Dit is -omdat het zo dun is - altijd beter dan een stuk glas omdat je dan eigenlijk maar een keer het horloge gereflecteerd ziet (bij een glas-plaat is er altijd een reflectie van de onderzijde en bovenzijde van de plaat).
Ik geloof niet dat ik enige belichtingscompensatie instelling heb gebruikt (vandaat de bijna zwart/grijze achtergrond).
Hieronder nog een plaatje van het horloge:
©EAD2000-2005
d) Ik heb de lichtbox ook wel als achtergrond gebruikt en met een flitser het voorwerp ingeflitst. Kostte wel een paar opnamen omdat ik verschillende flitssterktes (flitser op manual)gebruikte.
©EAD2000-2005
Moraal van dit lange verhaal, is gewoon proberen...niet bang zijn om fouten te maken. En natuurlijk het belangrijkste instrument bij macro fotografie met een spiegelreflex is een statief (elk statief is beter dan geen statief).
Amadeus Gould
Laatst gewijzigd door Amadeus Gould op vr mar 11 2005 11:00 am, 1 keer totaal gewijzigd.
-
Amadeus Gould
Onderwerp:
instelslede
Hoi Amadeus,
Enorm bedankt voor je uitvoerige uitleg. Ik ga ermee aan de gang.
Nog even wat dingetjes. Een instelslede is dus een precisie schuif om de camera nauwkeurig in te stellen tov het objext. Ik was even in de war met een balg maar inmiddels duidelijk dat het hier niet om gaat.
Ik bezit een nikon 55mm maar moet deze wel heel dicht op het object richten om het werkelijke detail naar voren te brenegen. Biedt een 105mm meer mogelijkheden. Wat als ik een tussenring gebruik?? PK-13??
Je merkt ik ben er nog niet zo in thuis. Nogmaals je informatie is duidelijk en wordt zeer gewardeerd!
Hoop dta je me nog even wat verder kunt helpen.
Frank
Enorm bedankt voor je uitvoerige uitleg. Ik ga ermee aan de gang.
Nog even wat dingetjes. Een instelslede is dus een precisie schuif om de camera nauwkeurig in te stellen tov het objext. Ik was even in de war met een balg maar inmiddels duidelijk dat het hier niet om gaat.
Ik bezit een nikon 55mm maar moet deze wel heel dicht op het object richten om het werkelijke detail naar voren te brenegen. Biedt een 105mm meer mogelijkheden. Wat als ik een tussenring gebruik?? PK-13??
Je merkt ik ben er nog niet zo in thuis. Nogmaals je informatie is duidelijk en wordt zeer gewardeerd!
Hoop dta je me nog even wat verder kunt helpen.
Frank
-
frawar
Onderwerp:
Dag Frank,
1) Hoe kleiner de brandpuntsafstand hoe meer dichterbij je moet komen om kleine details beeldvullend op de film/sensor te krijgen (klinkt wel logisch denk ik, het geldt ook bij gewone fotografie).
2) Een tussenring op de 55 mm betekent
a) dat je een nog sterkere vergroting krijgt van het detail maar ook
b) dat je nog meer dichterbij moet komen om het detail scherp in beeld te krijgen.
3) Bij macro fotografie moet je wel je diafragma flink dichtknijpen om voldoende scherptediepte te krijgen, want die is bij macro-fotografie erg klein (het diafragma op 16 is heel normaal bij macro fotografie).
Met een 105 mm heb je dus een grotere afstand tot je onderwerp.
Een tussenring bij de 55 mm helpt je dus niet om de afstand tot het onderwerp te vergroten, je krijgt wel een enorme vergroting (het vergrotende "effect" van de tussenring is bij een 55 mm sterker dan bij een 105 mm).
Ik weet niet of je een Macro 105 mm hebt. Heb je niet de macro Nikkor maar de gewone 105 mm (wat echt een prachtige lens is) en een tussenring dan zou je die combinatie eens kunnen proberen.
Heb je nog niets gekocht, dan eerst even in een winkel proberen of het is wat je zoekt.
Even wat andere info
Nog iets over macro-lenzen. Sommige macro lenzen zoals de manuele Nikkor 105 mm 2.8 (die ik zelf heb) en in sterkere mate de autofocus Nikkor 105 mm 2.8 AF, hebben in (het meest dichtbije deel van) hun macro bereik een "eigenaardig gedrag". Ze veranderen namelijk van brandpuntsafstand in dat deze kleiner wordt. Dus die 105 mm is dan in het dichtbij gebied bijv. een 88 mm of nog minder geworden. Metname de 105 mm 2.8 AF heeft dit gedrag erg sterk (evenals de autofocus Nikkor 60 mm AF).
Sommige macro-fotografen vinden de AF Macro Nikkors van 105 en 60 mm om die reden erg onprettig bij het scherpstellen.
Ik weet dat de 200 mm Macro Nikkors dit gedrag niet vertonen (maar de AF Nikkor 200 mm 4.0 Macro is wel een heel duur objectief).
Mijn eigen experimentje
Een van mijn eigen experimentjes die ik wil gaan doen is foto's maken met een PN11 tussenring en een manuele Nikkor 180 mm ED 2.8. Je komt dan niet uit op een 1 op 1 afbeelding maar op een afbeelding die 3 x kleiner is dan de werkelijkheid (met de 105 geeft de PN 11 wel 1 op 1).
Volgens Bjørn Rørslett (klik hier) moet de 180 ED + PN11 hele scherpe plaatjes geven...
Ik werk analoog, en het zal wel even duren voordat ik resultaten kan laten zien (ik heb ook geen dia-scanner, ik moet altijd iets zien te bietsen
).
Amadeus Gould
1) Hoe kleiner de brandpuntsafstand hoe meer dichterbij je moet komen om kleine details beeldvullend op de film/sensor te krijgen (klinkt wel logisch denk ik, het geldt ook bij gewone fotografie).
2) Een tussenring op de 55 mm betekent
a) dat je een nog sterkere vergroting krijgt van het detail maar ook
b) dat je nog meer dichterbij moet komen om het detail scherp in beeld te krijgen.
3) Bij macro fotografie moet je wel je diafragma flink dichtknijpen om voldoende scherptediepte te krijgen, want die is bij macro-fotografie erg klein (het diafragma op 16 is heel normaal bij macro fotografie).
Met een 105 mm heb je dus een grotere afstand tot je onderwerp.
Een tussenring bij de 55 mm helpt je dus niet om de afstand tot het onderwerp te vergroten, je krijgt wel een enorme vergroting (het vergrotende "effect" van de tussenring is bij een 55 mm sterker dan bij een 105 mm).
Ik weet niet of je een Macro 105 mm hebt. Heb je niet de macro Nikkor maar de gewone 105 mm (wat echt een prachtige lens is) en een tussenring dan zou je die combinatie eens kunnen proberen.
Heb je nog niets gekocht, dan eerst even in een winkel proberen of het is wat je zoekt.
Even wat andere info
Nog iets over macro-lenzen. Sommige macro lenzen zoals de manuele Nikkor 105 mm 2.8 (die ik zelf heb) en in sterkere mate de autofocus Nikkor 105 mm 2.8 AF, hebben in (het meest dichtbije deel van) hun macro bereik een "eigenaardig gedrag". Ze veranderen namelijk van brandpuntsafstand in dat deze kleiner wordt. Dus die 105 mm is dan in het dichtbij gebied bijv. een 88 mm of nog minder geworden. Metname de 105 mm 2.8 AF heeft dit gedrag erg sterk (evenals de autofocus Nikkor 60 mm AF).
Sommige macro-fotografen vinden de AF Macro Nikkors van 105 en 60 mm om die reden erg onprettig bij het scherpstellen.
Ik weet dat de 200 mm Macro Nikkors dit gedrag niet vertonen (maar de AF Nikkor 200 mm 4.0 Macro is wel een heel duur objectief).
Mijn eigen experimentje
Een van mijn eigen experimentjes die ik wil gaan doen is foto's maken met een PN11 tussenring en een manuele Nikkor 180 mm ED 2.8. Je komt dan niet uit op een 1 op 1 afbeelding maar op een afbeelding die 3 x kleiner is dan de werkelijkheid (met de 105 geeft de PN 11 wel 1 op 1).
Volgens Bjørn Rørslett (klik hier) moet de 180 ED + PN11 hele scherpe plaatjes geven...
Ik werk analoog, en het zal wel even duren voordat ik resultaten kan laten zien (ik heb ook geen dia-scanner, ik moet altijd iets zien te bietsen
).
Amadeus Gould
-
Amadeus Gould
Terug naar “Vragen en tips over foto's en fotograferen”
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 41 gasten