Ik ben zelf nooit verder gekomen dan zittend vanuit de passagiersstoel fotograferen. Een oude fotodocent van me heeft daar wat meer mee gedaan, op een verlaten terrein.
Les 1 (ja echt): Laat je camera niet vallen (dat deed de eerste keer dus wel). 
Alle gekheid op een stokje, hij had wel wat creatieve oplossingen. Enkele voorbeelden die ik me nog herinner:
- Zelf zittend achterop een motor die meerijdt langs het voertuig dat hij wilde fotograferen (makkelijker dan vanuit een auto).
- Hij heeft ook eens een keer zelf achterin op een zitje in zo'n half busje/caddy gezeten waarvan de deuren openstonden. Hij was uiteraard gezekerd.
- Camera op het dak op statief vastgemaakt aan dakdragers of een imperial, in een auto met een open dak of cabrio. Uiteraard wel goed borgen!
- Camera uit het raam hangend om afstand te creeëren vanaf de auto; Stel je voor dat de camera dus 1 tot 1,5 meter buiten het voertuig hing. Dit bleek wel lastig te zijn om te richten.
Wat ik me wel duidelijk herinner is dat hij zei dat, in tegenstelling tot wat je in veel artikelen leest, er helemaal niet zo'n hoge snelheid nodig was om de impressie van snelheid te geven. De meeste van zijn foto's waren gemaakt met ~30 km/h meen ik, en het verschil was er niet aan af te zien. Alleen bij motorrijders in bochten zag dat er wat minder dynamisch uit, want met lage snelheid konden ze meen ik niet helemaal de gewenste houding aannemen.
Hij gebruikte bij voorkeur groothoeklenzen, zowel vanwege het effect maar ook omdat het dan makkelijker was om het voertuig in beeld te houden. Wat zijn instellingen waren weet ik niet precies meer. Ik meen S (Shutter priority) en een wat langere sluitertijd met auto-ISO om veranderingen in licht te ondervangen en de gewenste sluitertijd te bereiken. Daarvoor gebruikte hij bij voorkeur dus wel ondersteuning van een statief om het enigzins stabiel te houden en hij zocht dus een terrein met heel vlak asfalt of asfaltwegen. De autofocus was meen ik AF-C. Die keren wanneer hij met statief werkte waarbij hij de camera niet zelf kon bedienen had hij een afstandsbediening met een lange draad (dat kan tegenwoordig natuurlijk ook draadloos). De grootste uitdaging was dan echter om het onderwerp in beeld te houden, want een onderwerp in beeld brengen als je niet door de camera kan kijken is tricky. Hij gebruikte daarvoor meen ik speciale markeringen op de weg die de voertuigen volgden.
Maar het eindresultaat zag er hoe dan ook prima uit. Nogmaals, ik heb het zelf nooit gedaan maar wat hij deed werkte klaarblijkelijk wel.
Dat gezegd hebbende, dit was allemaal een jaar of 10 geleden. Tegenwoordig zijn er misschien veel betere oplossingen. Zo was ik vorig jaar in Frankfurt filmopnames maakten waarbij een drone meevloog met een auto om rolling shots te maken. Maar dan moet je vermoed ik wel een hele goede drone-piloot zijn, geen ervaring mee.
Andere methodes om leuke rollingshots te creeren?
