Fullframe-camera's hebben sowieso altijd wel wat indrukwekkends. Ik werk er zelf ook mee. Met een grote sensor heb je nu eenmaal op zijn minst in potentie de beste kwaliteit. Dus dat Sony met de α7-modellen best wel de aandacht trekken, daar kan ik genoeg bij voorstellen. Bovendien zijn het lekker lichte camera's, en dat is natuurlijk niet verkeerd. Nog een indrukwekkend ding: de
Sony DSC-RX1(R).
Ja, ik ben wel in voor een systeem wel de kwaliteit biedt van een full frame DSLR, maar toch aanmerkelijk kleiner en lichter is. Daarom heb ik ook best wel eens begerig naar het
Leica M-systeem gekeken. Alleen is dat wel heel erg duur!
Het Sony α7-systeem heb ik ook eens een beetje bekeken. Natuurlijk goedkoper dan het Leica M-systeem. Toch kan ik het zeker niet goedkoop noemen. Reken maar rustig op een even grote investering als een DSLR-systeem. Zeker die f/4-zooms (16-35mm en 24-70mm) vind ik bepaald niet goedkoop. Dat ligt niet zo heel veel onder de prijs van een f/2.8-zoom van Nikon. En ik wil niet altijd alleen maar met zooms werken. Ook vaste objectieven interesseren mij. Maar dan is er slechts één objectief van f/1.4, een 35mm. Die weegt echter niets minder dan een DSLR-objectief in die klasse, laat staan dat hij in prijs onderdoet.
Dus zeker niet goedkoper. En lichter? Mwah, zolang je niet al te lichtsterke objectieven erop zet misschien. Een α7-body met een dik objectief erop lijkt me ook niet helemaal de bedoeling. Dan kun je net zo goed je DSLR nemen.
Nee, mijn Nikon DSLR-systeem doe ik er beslist niet voor weg, in tegenstelling tot sommige anderen.
Nasim Mansurov heeft de α7 II ook eens uitgebreid aan de tand gevoeld, en komt dingen tegen die toch best vervelend kunnen zijn. De grootste belemmering die ik voel, is die van de RAW-bestanden. Maar te kleine batterijen kunnen ook vervelend zijn op vakantie. Steeds moeten bijladen, daar houd ik niet van. Mijn D700 is met de MB-D10 en Nikon D3-batterij erin best zwaar, maar je kan er heerlijk lang mee toe, en hoeft nooit op te laden tijdens een vakantie.
En het α7-systeem voor erbij? Is al een beter idee, maar dan moet je wel flink wat geld er voor vrijmaken, want zo goedkoop is het niet. Helaas houdt de onmogelijkheid van verliesloze 14-bit RAW-bestanden mij daarin me bovendien tegen.
En wat nu, Nikon? Nou, misschien dat de D820 ook een 42 MegaPixel-sensor krijgt?
