Om 04:45 vertrokken gisteren, en vanochtend om 01:05 zag ik mijn bed weer maar...
Het was het ZONDER TWIJFEL waard!
Ik ben eerst naar Vincent gereden, en we zijn toen samen met Patrick (dank voor het sturen en je 'dikke leasebak'
) in stijl naar het zuiden doorgereisd. Om 09:01 zaten we al op het terras van de 'Bokkerijders' en de koffie (en thee) kwam al op tafel. In de auto al heel wat goed gepraat over fotograferen, fotografen, foto's maken en bewerken en wat al niet meer.
Zodoende was de stemming (bij mij zeker) al lekker ontspannen.
Al gauw was het tijd om te starten, en na een inleidend stukje van Gert en Maurice mocht Vincent 'van start'.
Eerst even uitleg over de opdracht (eventuele vragen daarover laat ik graag door Vincent beantwoorden) en daarna 'een beetje over mezelf en mijn visie' - zoals Vincent dat noemde.
Gast... je had van mij nog zo 8 uur door mogen kletsen, vertellen, uitleggen, duidelijk maken en me doen verbazen!
Ik snap nu 200% meer van waarom je doet wat je doet, waarom je reageert zoals je reageert en - niet onbelangrijk - waarom je zo goed bent in wat je doet. Met jouw mindset én persoonlijke instelling ga jij nog vér komen.
Bij elk beeld wat we zagen (en waarvan 'we' al een hoop kennen via Facebook/forum/Flickr) kregen we uitleg, het hoe/waarom en vooral ook de moeite die je doet bij dat soort bijzondere beelden om juist 'zo' te staan, of 'dat moment' of 'die emotie' af te wachten. En dat dat te oefenen is, voor elke fotograaf van elk niveau en met welke camera/lens combinatie dan ook. Dit gaat op zo'n ander pad dan hoe je het zo vaak ziet dat ik zou zeggen: 'verplichte' kost voor een ieder die met zijn of haar fotografie 'verder' wil dan dat ze nu staan.
Daarnaast nog een geweldig gast-spreker, wat was het geweldig om Stephan Tellier te horen en zien vertellen over zijn fotografie-reis. Van klein jongetje tot shooten op de Olympische Spelen, ademloos luisteren naar wat voor 'gekkenhuis' dat is en wat voor eisen je als fotograaf voor je kiezen krijgt. En hoe je 'het beeld' moet maken binnen 3 seconden en daarna moet opsodemieteren bij de start van het Skeleton...
Dank ook aan Maurice voor het mogelijk maken van deze workshop, de leuke locatie, de gezelligheid. Ook alle andere leden die er waren: super! Een érg geslaagde dag, die mij flink aan het nadenken heeft gezet.
Ik hoor inderdaad nog graag hoe 'de rest' wordt verwerkt, en ik ben eigenlijk ook wel benieuwd naar feedback op de beelden en vragen die we hadden ingestuurd. Maar dat heeft geen haast
Én we zijn natuurlijk nog even op pad geweest de Vaalserberg af (of op in mijn geval) om een uitdaging of iets uitdagends te zoeken. Voor mij was dat het onderwerp 'pannen' (of meetrekken in het Nederlands). Dus een lage sluitertijd om veel beweging in een foto te suggereren. Het was voor het eerst dat ik dit deed, en ook voor het eerst in een héle lánge tijd dat ik zo veel mislukte foto's had, dat wordt nog zéker even oefenen voordat ik het met 'n 400mm uit de hand kan (of in de buurt van die kwaliteit kom, vooruit).
Twee beelden zijn overgebleven die ik - na bewerking - het plaatsen waard vond, bedankt voor het lezen en kijken
Een ZR-1, mijn favoriet onder de Corvette's en 'natuurlijk' in Californisch rood (had nog even getwijfeld om 'm zwart/wit te maken maar dan sprak het voor mij minder aan). Het focuspunt op de handen aan het stuur (ik stond te hoog voor de gezichten van de bestuurder) geprobeerd te leggen.Twee wielrenners (er waren er écht weinig) die al kletsend voorbij kwamen denderen. Heb ze beide in beeld gelaten omdat het voor mij de competitie aangaf tussen de twee.