Op een rustige zondagochtend, blijkt er ineens sprake te zijn van opwinding in de polder.
De vogelspotters wijzen me op vreemde buitenaardse vormen die in het landschap zijn verschenen, omringd door een soort van voodoofiguren.
Natuurlijk erop af
gedreven door nieuwsgierigheid en heldhaftigheid die je met name bij Nikon-fotografen wel vaker aantreft.
De nederzetting bestaat uit vier bollen met een, vergeleken met aardse begrippen, unieke bouwstijl.
Er lijkt sprake te zijn van een onderlinge hiërarchie, dat is dan wel weer herkenbaar,
waarbij het meest fraaie exemplaar aanspraak maakt op de titel opperhoofd.
Een blik op de interne constructie wijst op een onwaarschijnlijk hoge technologische cultuur, waarbij het verschil tussen wiskunde en chaostheorie niet meer bestaat.
Dan ga ik twijfelen, dat lijken wel doe-het-zelf-materialen die bij de eerste de beste Gamma al lang uit het assortiment zijn verdwenen.
En ja hoor, dit gereedschap met zeer herkenbare lengte-eenheden zet me weer met beide voeten op aarde. Volgende hypothese dan: het werk van kunstenaars ?
