Standontwikkeling met C-41 chemie.

[Frederix]

Op een ander forum (Rolleiflexforum) zijn mensen bezig met standontwikkeling. Zij ontwikkelen zwartwit films bij een bepaalde verdunning gedurende een uur zonder het tankje te kiepen, dus gewoon laten staan gedurende een uur. De resultaten zijn erg mooi. Ik heb zelf wat kleurenflims in C-41 ontwikkeld en had nog wat chemie over. Ik heb gauw een oude film uit mijn voorraadje gepakt, volgeschoten met de bedoeling om het bovenstaande ook eens te proberen op kleurnegatieffilm met C-41 chemie.

Ontwikkeling van C-41 gebeurd doorgaans bij 38,3 graden C gedurende 3' 15". Daarna volgen nog een bleek-, fixeer- en stabilisatiebad. Tot slot spoelen in stromend water.

Ik heb deze film ontwikkeld bij 20 graden gedurende een uur zonder een enkele beweging. Daarna de overige baden vooralsnog bij 38 graden C gedurende de voorgeschreven tijden. Het resultaat was een ontwikkelde film met veel te zware negatieven. Dit zou ik kunnen corrigeren met een kortere tijd, maar wellicht ook met een kortere belichting. Dat ga ik verder uitwerken. Pas na het scannen kwam ik er achter dat ik per abuis een oude kleurendiafilm heb gebruikt. Ik heb dus een 10 jaar verlopen kleurendia film (Agfa CT100) gecrossprocessed en ontwikkeld met standontwikkeling. Dat zijn wel erg veel variabelen in één keer om het resultaat juist te kunnen beoordelen.

Ik heb nu een 200 asa kleurnegatieffilm (vers!) volgeschoten op 200, 400 en 800 asa. Toch eens kijken wat het resultaat is bij ontwikkelen in C-41 chemie op 20 graden C gedurende 60 minuten. Wellicht een manier om kleurenfilm te pushen. Hieronder een acht-tal scans van de x-proceste, 10 jaar verlopen kleurendiafilm:


Foto 1




Foto 2




Foto 3




Foto 4




Foto 5




Foto 6




Foto 7




Foto 8


Wordt vervolgd!

[Léon Obers]

Leuk verhaal, leuk gespeeld met ontwikkelen.
Met een diafilm had ik eigenlijk verwacht dat het resultaat wat harder zou zijn. Foto 7 gaat dan wat meer in die richting met dat krachtige groen.
Verder verbaast het me dat je geen verticale strepen hebt door het niet agiteren van je ontwikkeltank, waarbij ontwikkelstoffen dan zelf een circulatie genereren omdat uitontwikkelde stoffen in de vloeistof nabij de emulsie een ander soortelijk gewicht krijgen, dan ontwikkelstoffen die nog niet in aanraking zijn geweest met de emulsie.
Wellicht dat het effect minder opvalt omdat rolfilm geen perforatie heeft. Bij kleinbeeldfilm vanuit je Canonet zul je dat mogelijk zeker wel gaan opvallen als je dat ook met kleinbeeldfilm gaat proberen. Het is een bekend fenomeen is, juist vanuit de perforatie gezien over de film.

[Frederix]

Leuk verhaal, leuk gespeeld met ontwikkelen.
Met een diafilm had ik eigenlijk verwacht dat het resultaat wat harder zou zijn. Foto 7 gaat dan wat meer in die richting met dat krachtige groen.
Verder verbaast het me dat je geen verticale strepen hebt door het niet agiteren van je ontwikkeltank, waarbij ontwikkelstoffen dan zelf een circulatie genereren omdat uitontwikkelde stoffen in de vloeistof nabij de emulsie een ander soortelijk gewicht krijgen, dan ontwikkelstoffen die nog niet in aanraking zijn geweest met de emulsie.
Wellicht dat het effect minder opvalt omdat rolfilm geen perforatie heeft. Bij kleinbeeldfilm vanuit je Canonet zul je dat mogelijk zeker wel gaan opvallen als je dat ook met kleinbeeldfilm gaat proberen. Het is een bekend fenomeen is, juist vanuit de perforatie gezien over de film.

Hoi Léon,

Bedankt voor jouw reactie.

Ik had het er niet bijgezet (vergeten) maar dit is een kleinbeeldfilm die ik met mijn F100 heb volgeschoten.

[Cees]

Fred, ik vind dat deze behandeling van de film je manier van fotograferen alleen nog maar versterkt!

[wil]

Bij foto 8 kwamen wel heel oude herinneringen bij mij boven. Ik zag mezelf weer zitten in ouderlijk huis in een lichtdicht gemaakte grote gangkast met de Paterson tank.
Het altijd spannende moment als de film uit de spiraal kwam om te kijken of er wat op stond. Het gepruts om een rolfilm in de spiraal te krijgen. Kleinbeeld ging zo gemakkelijk.

Ik heb in de jaren 70 in een kleurenlab gewerkt. Dus ervaring met C-41 en E-6 ontwikkelen. Beweging was heel belangrijk om egaal ontwikkelde dia's of negatieven te krijgen. Wat is nu het voordeel van standontwikkeling. Krijg je dan geen strepen?

[Léon Obers]

Ik had het er niet bijgezet (vergeten) maar dit is een kleinbeeldfilm die ik met mijn F100 heb volgeschoten.

Dan helemaal opvallend dat je geen strepen hebt, zoals ook Wil opmerkt.
Nu heb ikzelf nooit C-41 ontwikkeld (wel in kleur afgedrukt) dus wellicht werkt de chemie daar iets verschillend met zwart-wit films die ik wel ontwikkelde (van kleinbeeld tot 4x5 inch vlakfilm). Het was de truc om zo minimaal mogelijk te agiteren, maar net weer niet te weinig omdat je dan inderdaad strepen kreeg (met name dus bij kleinbeeld vanaf de perforatie) of een onregelmatige ontwikkeling "wolkerig", wat vooral bij vlakfilm de kop opstak. Het was overigens bij de ene ontwikkelaar sterker als bij een ander type.

Met name het langer laten staan (minder bewegen) krijg je een soort van verscherping rondom contouren, wat net als bij digitaal een scherpere indruk geeft.

[Jur]

Ik heb erg veel C-41 ontwikkeld, zowel rolfilm als 35mm, maar altijd in rotatieontwikkeling. Ook ik ben er verbaasd over dat de perforatie van de 35mm film geen strepen heeft gegeven bij standontwikkeling. In mijn beginjaren met zw ontwikkeling had ik wel eens last van strepen door te weinig agitatie. Het geheim zit hem waarschijnlijk in de sterk verdunde ontwikkelaar gecombineerd met de lange ontwikkeltijd. Het effect is wel apart; doet heel erg denken aan de fotografiestijl uit de late 60-er en vroege 70-er jaren.