Het is haast ongelofelijk om te zien dat in Duitsland de oude mijngebouwen nog fier overeind staan, jaren nadat de meeste mijnen daar gesloten zijn. Zulke foto's zouden we ook hier in Nederland hebben moeten kunnen maken als men de mijngebouwen van de Staatsmijnen niet zo voortvarend als men nu gedaan heeft hadden gesloopt. Ik wordt over twee maanden 43, en ik kan me nog heel goed herinneren dat ik als drie jarige met mijn moeder in Hoensbroek bij de voormalige Staatsmijn Emma op de bus was aan het wachten, en samen met haar op de spoorbrug stond te kijken naar de vetrekkende kolentreinen, en de schachtwielen nog volop zag draaien. Helaas was dit wel in de nadagen van de staatsmijnen, maar ik heb het wel gezien. Nu 40 jaar later is er totaal niets meer over van dit industrieel erfgoed. Alle mijngebouwen zijn met de grond gelijk gemaakt, en herinneren alleen nog de verhalen en de foto's...
Nu terug naar de foto's
Ik vind het schitterende platen die bij mij als zoon van een oud mijnwerker zeker beeld van herkenning oproepen. Vooral foto 1 en 2 die een kolenskip laten zien, de plek waar mijn vader zaliger werkte op de Staatsmijn Emma laten zien dat wij hier in Nederland snel alles hebben opgedoekt, en de geschiedenis snel hebben uitgewist. prachtig zijn ook de gele accenten in de eerste foto, en de wirwar van sporen en de roestbruine spoorstaven op de tweede foto. Ook de foto van de ophaalmachine in de schachbok zijn imponerend.
Waar ergens in Duitsland ligt deze mijn als ik vragen mag?