Kop bij Sirui P 424 X

[Timotheus]

Ik ben van plan binnenkort een Sirui P 424 X te gaan kopen: zo'n zg. 'zelfstandige monopod' met drie voetjes aan de onderkant. Dat lijkt me voor mijn doel nl. een prima ding.

Ik zal dat statief uitsluitend gebruiken in situaties met weinig licht in binnenruimten: kerken en andere gebouwen. Dus eigenlijk alleen om langere (maar niet extreem lange) sluitertijden mogelijk te maken, in situaties waarbij weersomstandigheden, oneffen terrein e.d. geen enkele rol spelen. Ik heb het statief + kop dus niet nodig voor allerlei artistieke hoogstandjes en gecompliceerde situaties. Ik ben een simpele fotograaf, die vooral geïnteresseerd is in de objecten die hij fotografeert, en minder in het fotograferen zelf.

Ik heb een Nikon 7000 met een 17-55 1:2.8 G, die samen ca. 1675 gram wegen, en daarnaast een Lumix DMC-LX7 (heerlijk toestelletje; kan ik iedereen aanraden voor situaties met weinig licht, maar dit terzijde). Die moeten dus op die Sirui gemonteerd kunnen worden.

De kop die ik zoek kan dus qua functionaliteit een simpel ding zijn. Eigenlijk hoef ik hem alleen maar 90 graden te kunnen draaien om horizontale en verticale opnames te kunnen maken. En verder kan ik met de monopod zelf bijsturen, lijkt me.

Maar ik wil wel graag een goede, betrouwbare kop, en verder zeker ook eentje die makkelijk in het gebruik is. Hij hoeft niet persé goedkoop te zijn; alleen heeft het geen zin om veel geld te gaan uitgeven voor een kop met allerlei toeters en bellen die ik toch nooit zal gebruiken.

Natuurlijk staan er op dit forum al eindeloos veel discussies over statiefkoppen, en een aantal ervan heb ik ook gelezen. Maar laat ik het maar eerlijk bekennen: de meeste zijn te moeilijk voor me. Ze veronderstellen een kennis / ervaring met statieven die ik gewoon niet heb. Mijn kennis reikt niet verder dan het gewone gezonde boerenverstand.

Ik zou zeer dankbaar zijn met een paar suggesties die aansluiten bij bovenstaande omschrijving. Any help much appreciated!

[JaapV]

Je Engels is anders best goed voor iemand met alleen boerenverstand

Wat je echt het best kunt doen is bij een goed fotowinkel binnenlopen en even een paar koppen proberen. Twee voorbeelden: de "speciale monopodkop" van Manfrotto, de 234RC is eenvoudig en kost nieuw ongeveer € 40 bij KE. Wat jij moeilijk en ingewikkeld noemt is echter in werkelijkheid makkelijker te bedienen. De K-20X is ook van Sirui, maar die is ongeveer € 130 en het is een balhoofd. Maar wel uiterst gemakkelijk in het gebruik, sterk en haarzuiver.
Denk bij "balhoofd" niet dat je camera meteen wiebelt als hij niet vastgedraaid staat: hij staat dan nét los genoeg om hem te kunnen draaien of stellen.

Maar nogmaals: een statiefkop koop je in de winkel, op het gevoel, met je vingers.

[Hans Braakhuis]

Ik zal dat statief uitsluitend gebruiken in situaties met weinig licht in binnenruimten: kerken en andere gebouwen. Dus eigenlijk alleen om langere (maar niet extreem lange) sluitertijden mogelijk te maken, in situaties waarbij weersomstandigheden, oneffen terrein e.d. geen enkele rol spelen.

Je zoekt dus een statief om langere sluitertijden te kunnen maken! De genoemde Sirui P-424x, is daarvoor niet geschikt. Een statief is stabiel en onderdrukt resonanties maximaal op het punt waar de drie poten elkaar zouden ontmoeten.



Dat is dus bij het tweede blauwe puntje van onderen. Des te meer middenzuil, en bij een P-424x is dat een heleboel, des te minder de werking van het statief zal zijn.

De P-424x is dan ook niet bedoeld als statief om de boel stil te houden, maar als monopod, ter ondersteuning van het gewicht van grote en zware objectieven die je langs de voetbalvelden tegen komt. Zelf gebruik een monopod ook nog wel eens in de dierentuin, omdat je dan camera en objectief op het onderwerp gericht kunt houden. In het veld zie je vaak een monopod met een schommelkop, ook dan om het gewicht van het geheel op te vangen. Ook voor vogels heb je minstens een 400mm nodig. Bij een monopod gebruik je gewoon de sluitertijden die je zonder statief ook zou gebruiken.

Dat de P-424x drie statiefpootjes onder de monopod heeft is een vorm van luxe. Je zou je camera en objectief los kunnen laten, mits alles goed gebalanceerd zou zijn. Het in balans houden van de monopod gaat makkelijker. Ik kom niet langs de voetbalvelden, maar ik denk dat de fotografen daar alleen de echte monopod gebruiken.

Op zoek dus naar een statief, om met langere sluitertijden te kunnen werken.
Zelf gebruik ik als toerist een opvouwbaar tafel statief, met balhoofd. Camera er op, en het tafelstatief tegen een muur aan drukken, of op een kerkbank zetten. Met het balhoofd kun je de camera dan gemakkelijk justeren.

Zoiets dus:


Of het tafelstatief op het plaatje zal voldoen, geen idee, uitproberen in de winkel of het tafelstatief stabiel is. Onwrikbaar dus.

Alternatief: een reis-statief.

Meer lezen: http://www.hansbraakhuis.nl/Statieven.pdf

[Timotheus]

Dank Jaap, dank Hans voor jullie reacties; de laatste zeer uitgebreid en volstrekt duidelijk (je artikel over statieven in het algemeen had ik al gelezen, Hans).

Maar laat ik eerst even uitleggen hoe ik bij een monopod als de genoemde ben uitgekomen. Daarvoor had ik de volgende redenen:

- hij is makkelijker en sneller op te zetten dan een conventionele driepoot.

- ik wil iets waarmee je op ooghoogte kunt werken zonder te bukken, en ik ben 1.90, dus als je dan een driepoot neemt, wordt dat een enorm geval.

- ik fotografeer voornamelijk in kerken e.d., en daar is het (vooral als zo'n kerk een toeristische trekpleister is) niet zelden behoorlijk druk. Als je daar dan zo'n grote driepoot gaat opzetten, creëer je een obstakel voor anderen, en trek je bovendien veel aandacht. En dat wil ik allebei niet. En zo'n monopod is smaller dan je zelf bent, dus die zit anderen niet in de weg.

- het is mij gebleken dat toezichthouders in kerken er vaak helemaal niet gek op zijn dat er zo'n grote driepoot wordt opgezet. Want ten eerste vindt men soms dat die de sacrale sfeer verstoort, en ten tweede associeert men zo'n ding vaak met commercieel gebruik. De instinctieve reactie is soms "hij komt 'onze' dingen gratis fotograferen om daarmee geld te gaan verdienen". En dat is op geen enkele wijze mijn bedoeling.

- ik reis altijd te voet en met het openbaar vervoer. Wat ik meeneem, moet ik allemaal dragen, dus ik wil geen ding dat vele kilo's weegt. Want dat zal in de praktijk op zolder gaan liggen verstoffen.

Wat je schrijft over de effectiviteit van een monopod of het gebrek daaraan voor het omschreven doel klinkt me volstrekt logisch, Hans. En ik wil ook niet eigenwijs zijn. Maar toch: als je zo'n ding neerzet op een vlakke ondergrond, in een omgeving waar geen wind of i.d. is, en je draait hem van onderen strak aan (er zit onderaan een schroef waarmee dat kan), en je monteert er een apparaat op dat niet zwaar is en geen joekel van een lens heeft, zou hij dan echt gaan wiebelen, ook als je een timer gebruikt?

Dank, Jaap, voor je suggestie om eens een paar koppen in de winkel te gaan proberen. Dat lijkt me inderdaad de beste oplossing. Alleen lijkt het wel of er nauwelijks nog echte fotowinkels zijn. In Leiden, waar ik woon, is geen enkele welvoorziene fotowinkel. Ik ging altijd in Den Haag naar Foto Konijnenberg, maar die is nu ook foetsie.

[JvdKooij]

Genoemde monopod is op dit moment in de aanbieding bij Kamera express.

Lijkt me een redelijke oplossing voor wat je wilt, zelf zou ik gaan voor de monopod kop van Manfrotto (volgens mij heeft Sirui die ook trouwens) en eventueel een L-bracket voor je D7000, kun je de camera heel simpel kantelen.

[jfbat]

Maar toch: als je zo'n ding neerzet op een vlakke ondergrond, in een omgeving waar geen wind of i.d. is, en je draait hem van onderen strak aan (er zit onderaan een schroef waarmee dat kan), en je monteert er een apparaat op dat niet zwaar is en geen joekel van een lens heeft, zou hij dan echt gaan wiebelen, ook als je een timer gebruikt?

Even kort rondsurfend op het net zie ik dat er meer mensen zijn die een soortgelijk "statief" gebruiken voor hetgeen waarvoor jij hem wilt gebruiken en daar blijkbaar tevreden over zijn. Dat is eigenlijk in alle gevallen die ik tegenkwam met een lichte camera-objectief combi (denk aan maximaal een systeemcamera met een vrij kort objectief). Ik vermoed dat de D7000 overkill is, omdat je dan met de door Hans beschreven effecten te maken krijgt. Onder de door jouw omschreven omstandigheden is de kans dat het goed gaat wellicht groter, maar het blijft een risico. Vergis je bijvoorbeeld niet in de tochtstromen in een beetje grote kerk.

[emdeklerk]

Het door dhr. Braakhuis aangegeven en tegenwoordig alom verkrijgbare tafelstatief (een Oost-Aziatische kloon van het bekende Leica-statiefje) moet je beslist eerst uitproberen op je camera; de schroefdraad is voor bijvoorbeeld een D70 te lang. Je zou dan met afstandsringen moeten gaan werken. Is in de praktijk geen doen. Ik weet niet of andere moderne Nikons een diepere statiefaansluiting hebben.

[Timotheus]

Dank voor de waarschuwing, maar zo'n klein dingetje, dat is niet echt wat ik zoek. In de praktijk wordt dat tcch een beetje pielen, denk ik.

[Hans Braakhuis]

Even terug naar de basis eigenschappen van een statief.

Het kunnen werken met langere sluitertijden: Als je tijden van 4 seconden of langer neemt, is de kwaliteit van een statief minder van belang. Dit hangt mede af van het gebruikte objectief en camera. Bij vier seconden denk ik aan een DX camera met een 18-55 kit zoom. De trilling in de camera zal iets van 1 seconde zijn, en dan het je daarna nog drie seconden voor een scherp beeld. Op een beurs wel eens een camera met een f/2,8 400mm getest en dan heb je toch een trilling van zo twee tot vier seconden. Om de onscherpte door de cameratrilling op te vangen heb je dan toch zo een 10 seconden belichtingstijd nodig.

We hebben het hier dan alleen over de trillingsonscherpte door de klap van de spiegel in de camera. Mede de reden om aandacht te vragen voor het basis gewicht van een statief. Hoe zwaarder des te beter.

Andere truuks: foto maken met de spiegel omhoog. Met mijn camera heb ik een menu, (afstandsbedieningstand in het camera menu) waarbij ik de afstandsbediening (van Nikon, anders werkt het niet) kan gebruiken en de camera eerst een opname maakt twee seconden nadat de spiegel omhoog gegaan is. Bij langere objectieven kan ik twee keer op de ML-L3 drukken, een keer om de spiegel omhoog te doen en een tweede keer om de sluiter te bedienen.

Tot zover alleen de trillingen in een camera door de spiegel. Doe de waterproef uit m'n statieven publicatie eens met de spiegel al omhoog. Er zijn meer bronnen die trillingen veroorzaken.