Macro en medische fotografie

[LopeninUtrecht]

Ik zoek de juiste brandpunt afstand voor een macro lens om huid oneffenheden mee te fotograferen.

Ze zeggen dat de AF-S DX MICRO NIKKOR 40MM F/2.8G geschikt is. Maar klopt dat?

Krijg je bij een korte brandpuntafstand geen groter beeldhoek waardoor je weer een heel vertekend beeld krijgt.

Ik wil alleen dat de huid oneffenheden vergoot worden, niet uitgerekt. Geen vervormingen.

Ik heb ook niks aan scherptediepte. Ik wil dat alles scherp en accuraat is.

[gijs sandberg]

Beste L,
Welkom.
re: huid
Ik neem aan dat je in pcrincipe vlakke stukken huid wilt fotograferen.
re: vertekening
Alleen relevant als je 3-d onderwerpen hebt, b.v. een compleet gezicht.
re: 40mm
Geschikt voor Nikon DX kamera's, en werkt lekker, zolang je niet te dichtbij wilt (de afstand tot het onderwerp kan snel te klein worden).
Velen verkiezen daarom een 60 of 105mm lens, voor meer afstand.
Bedenk ook dat je (erg dichtbij het odnerwerp) snel problemen krijgt met de uitlichting van het onderwerp.
De professionele oplossing kan zijn een 60 of 105mm lens met de R1C1 close-up flits-kit.
re: niks aan scherptediepte
Ik kan die opmerking niet doorgronden, voor dat soort fotografie is alle s-d. meegenomen, al was het maar om kleine diepte-verschillen te overbruggen.
Groeten, Gijs

[Highlander]

En hoeveel moet het vergroot worden ? met alleen het objectief kun je 1:1 afbeeldingen maken.
Dus wil je vergrootten dan zal je ook nog een tussenring of macrobalg moeten gebruiken.

[HansdeJong]

LopeninUtrecht
Uit de vraagstelling meen ik af te leiden dat het om foto’s voor dermatologische aandoeningen gaat??
Ik ben niet zo deskundig in het type lenzen en de individuele verschillen en kwaliteiten van de verschillende lenzen. Ik kan misschien wel wat zaken benoemen die belangrijk zijn bij dit soort opnames. Misschien helpt bovenstaande bij een keuze voor een objectief.
Bij dermatologische foto’s is het van belang dat de structuur duidelijk wordt weergegeven (dat geef je zelf ook al aan) en ook dat de kleur correct wordt weergegeven.
Vanwege de nodige details is het vermoedelijk handig om een Fullframe camera met FX lens te gebruiken. Omdat een grote sensor meer details kan vangen dan een kleine sensor.
De kortste scherpstelafstand van de lens is ook van belang. Vaak is het bij dit type fotografie heel goed mogelijk om dichtbij je onderwerp te komen (40-50 cm) omdat het opnamegebied niet zo groot is (wrat, moedervlek, eczeem of iets dergelijks). Ik zou een moedervlek of dergelijke
niet willen fotograferen vanaf 1 meter afstand of nog verder.
Hierbij moet je wel opletten dat je de lens verticaal op het onderwerp houdt. Anders krijg je volgens mij altijd enige vertekening.
Als je het onderwerp ‘beeldvullend’ opneemt moet je vooral rekening houden met onscherpte aan de randen. Dat is niet gewenst.
Een voldoende grote beeldhoek geeft je ruime mogelijkheid om te croppen zodat het beeld in de randen weggesneden kan worden.
Wat de kleur betreft: houdt rekening met de hoeveelheid en de kleur van het kunstlicht.
Hans

[Brutus]

Scherptediepte kon, naast wat Hans de Jong schrijft over onscherpte aan de randen, ook nog wel eens een dingetje worden.
Tenzij je een stukje huid hebt dat volkomen vlak is en je de camera loodrecht op de huid kunt houden, is het nog niet zo eenvoudig om alles scherp te krijgen, zeker niet uit de hand.
Gebruik van het kleinste diafragma helpt, maar vereist wel veel licht.
Ik weet dat bij medische fotografie daarom veel gebruik van ringflitsers wordt gemaakt. Ben je ook meteen van het probleem van de lichttemperatuur af.

Altijd eerst in de winkel proberen vóór aanschaf.

Succes!

[Hans Braakhuis]

AF-S DX MICRO NIKKOR 40MM F/2.8G is het minst geschikt, vanwege de zeer korte werkafstand als je rond 1:1 wilt fotograferen. De 40mm is heel geschikt als je gewoon op straat, of in het landschap een onderwerp in de voorgrond heerlijk scherp wilt afbeelden, waarbij de achtergrond min of meer mag vervagen.
Werk afstand is de afstand tussen het voorste lensdeel van een objectief en het onderwerp. Voor de 40mm is dat 3 centimeter. Of te wel de fotograaf zelf, de camera en het objectief zal vrijwel alle licht van het onderwerp ontnemen. Vandaar de tip voor een 105mm. De werkafstand is dan ruim 14 centimeter. In publicaties van leveranciers wordt veelal het begrip instelafstand gebruikt. Voor de 40mm ligt die op 16,3 centimeter. Dat is de afstand tussen de sensor en het onderwerp. Daar heb je niet zoveel aan.
Werken met een ringflitser lijkt handig, maar je hebt totaal geen schaduwen. Is dat handig, vaak niet. Met schaduwen en reliëf heb je vaak meer informatie dan zonder schaduw. Zoals ik nu typ, kijk ik naar m'n van opzij belichte hand. Je weet niet wat je ziet, aders, haren, poeskrassen. Zonder schaduw is dat allemaal bijna niet te zien. Werken met een flitser is dus de oplossing, meer licht meer scherptediepte. En scherptediepte zul je echt nodig hebben, want om een stukje huid geheel scherp te krijgen, doe je best. Meer licht dus.
Meer lezen: http://www.hansbraakhuis.nl/Nikon/macro.pdf