Verschillende soort belichtingen bij precies dezelfde instellingen. (m.u.v.. brandpuntafstand).

[diatoontje]

Ik denk dat ik het weet. Daar is een wet voor bedacht. De wet van Bouguer-Lambert Beer. Die gaat over de afstand van camera-onderwerp-flits. Heeft te maken met onderwerpafstand en de gebruikte flits. Het is mij niet duidelijk hoe de wet helemaal in elkaar steekt, maar het zou een verklaring kunnen zijn.

[MarcvanZuylen]

@diatoontje, voor zover ik het begrijp heeft deze wet te maken met licht wat door een 'materiaal' heen gaat en daardoor geabsorbeerd wordt. Maar wat is dan het 'materiaal' waardoor het licht gaat in dit geval? De lucht tussen mij en het onderwerp?

[diatoontje]

Bij een groothoekstand van het objectief heeft de sensor van de camera meer licht nodig om het hele beeld te belichten. Bij een gelijkblijvende afstand is er voor een telestand minder licht nodig; de oppervlakte van het onderwerp is weliswaar groter, maar is virtueel dichter bij de camera. Er zit minder lucht tussen. Wanneer je het licht laat meten door een cameracel zoals van Nikon het CLS-systeem, worden die waarden gecorrigeerd.Maar je hebt opvallend flitslicht gemeten. Dat geeft een mooi vast resultaat, maar verwerkt niet de afstand of beeldhoek van het gebruikte objectief. Dus ja, het licht wordt bij de 50mm meer verstrooid en is daarom iets zwakker voor het volledige beeld. En inderdaad, lucht is een substantie, "materiaal" dat licht verstrooid en absorbeert.

[MarcvanZuylen]

Wow diatoontje, weer wat geleerd. En hoop ook nog dat golden-eye eenzelfde test uitvoert om te kijken of hij ook dit resultaat krijgt.

[ben42]

Er werd al aangegeven dat het licht een keer werd gemeten en dan de settings ingesteld, dus gelijk voor 50 mm en voor 70 mm, er wordt geen gebruik gemaakt van het CLS systeem.

Het effect van de wet van Bouguer-Lambert Beer geld ook voor het medium lucht, maar op deze afstanden is dat zo absurd gering dat dit met een fototoestel nooit waar te nemen is.

Ben

[diatoontje]

Ben42, beter lezen.
Ik heb in mijn reactie aangegeven (regel 4), dat er opvallend licht is gemeten door Landerd. Ik praat niet over lichtmeting door de lens door Landerd. Maar ik duid aan dat het systeem wat door Nikon toegepast wordt dit corrigeert.
Ik weet niet wat jouw kennis is van fototechniek, maar ik was in mijn praktijk maar wat blij toen Sinar een achterwand meetcel ging produceren. Toen kon ik juist in de studio het licht gaan meten op het matglas van de technische camera. Zowel flits- als continu licht. Dat betekende veel constanter resultaat juist in situaties zoals waarover de oorspronkelijke vraag gaat. En de wet.. is wel degelijk van toepassing. Dat was 40 jaar geleden al en dat is nu ook nog het geval. Niet voor niets kregen wij hierover les op school (MTS voor fotografie). Dat er tegenwoordig met alle ingebouwde techniek in camera's geen aandacht meer voor is, betekent niet dat het niet meer bestaat of dat het niet meer nodig is er aandacht aan te besteden.
Juist bij studio fotografie is het van belang met alles rekening te houden. Dus ook met verstrooiing van het licht. Zeker als er met vaste waarden gewerkt gaat worden. Dat het niet meetbaar is of dat het zo miniem is dat het niet van invloed is, is voor jouw rekening.

[Vincent]

Het is mij niet duidelijk hoe de wet helemaal in elkaar steekt

de wet.. is wel degelijk van toepassing.

Natuurlijk is hij van toepassing. Maar het feit dat hij van toepassing is betekent niet automatisch dat hij relevant is... De wet van Lambert Beer geeft de relatie tussen de absorptie van licht tov de materie waar het doorheen reist. Maar de absorptie in lucht is zo ontzettend klein dat je dat onmogelijk kunt waarnemen op zulke afstanden. Deze wet is juist relevant in vloeistoffen, vaste materie of gassen/lucht met een erg hoge dichtheid of bij enorme afstanden (zoals licht dat door onze atmosfeer de aarde bereikt).

In normale lucht gebeurt er niets waarneembaars. Helemaal niet op dergelijke afstanden. Zou dat wel zo zijn dan heb je gelijk een ander, veel groter probleem: absorptie is namelijk afhankelijk van de golflengte (en dus de kleur) van het licht. Dat gebruiken ze in diverse wetenschappen juist in hun voordeel, aan de hand van dit absorptie spectrum kun je de samenstelling van vliestoffen en gassen bepalen. In fotografie is het natuurlijk niet zo dat de kleuren van je onderwerp verschillend afnemen in intensiteit als je een paar stappen naar achteren doet. Hoewel, de wet in natuurlijk wel degelijk van toepassing, maar verwaarloosbaar klein.

Het probleem met technische camera's is helemaal niet de absorptie in lucht maar de manier van focussen. Dit gebeurt met een technische camera namelijk door de afstand tussen de lens en de film/achterwand te veranderen. Doordat de kijkhoek van het objectief niet verandert valt dan een deel van het licht wel of niet meer op de sensor. De heoveelheid invallend licht blijft gelijk, dus daarmee verandert de belichting op het filmvlak. Dat werkt in beginsel dus al heel anders dan een lens die intern focust en waarbij al het invallende licht op de sensor geprojecteert wordt ongeacht de afstand.

Dat maakt dat bij een technische camera de lichtmeting (en lichtsterkte van een objectief) alleen klopt als er wordt gefocust op oneindig. Bij dichterbij focussen moet je opnieuw meten (op het filmvlak), of corrigeren met de balg-factor. Maar de vuistregel, dat je pas hoeft te corrigeren als je dichterbij dan 10x de brandspuntafstand focust (dus met een 100mm lens dichterbij dan 1000mm = 1 meter), geeft al aan dat ook dit vaak geen problemen geeft...

[MarcvanZuylen]

Okay,.....dus nog verder zoeken.......Is er misschien iemand die dit eens wil uitproberen om te kijken of eenzelfde resultaat zichtbaar is. Van de ene kant denk ik: "Ik moet ergens iets 'fout' doen want het kan niet zo zijn dat dit een 'probleem' is wat bij iedereen zichtbaar is. Want dan was er wel meer over te vinden". Maar van de andere kant kan ik niet bedenken wat ik niet 'goed' doe. Dus alle hulp is welkom.