Ad B schreef:Heeft iemand daar een verklaring voor?
Ja.
Het principe compressie is vrij eenvoudig. Stel je hebt een plastic zak met kleding en die past niet in je kast. Door alle lucht uit de zak te drukken wordt het volume kleiner en past de zak wel. De relevante inhoud (de kleding) is onaangetast. Dat is lossless compressie.
Misschien betaal je wel een prijs voor die compressie; de kleding moet als je die er weer uithaalt misschien gestreken worden. Maar er is niets verdwenen. Dat is de prijs die je bij 'decompressie' betaalt voor het feit dat je gecomprimeerd hebt. Past de zak echter nog steeds niet in de kast, dan moet je er wellicht nog wat kleding uithalen. Het volume wordt nog kleiner maar nu raak je daadwerkelijk inhoud (data) kwijt. Dat is dan 'lossy' compressie. Dat gebeurt bijv. ook bij JPEGs.
Bij data wordt gesproken over lossless compression op het moment dat je géén (relevante) data kwijtraakt. Met behulp van allerlei technieken (een wat moeilijker verhaal) kan dit worden bereikt. We weten niet precies hoe Nikon comprimeert dus daar hoeven we het daar niet over te hebben. Wel heb ik geconstateerd (en compressie technieken kennende ook verwacht) dat bestanden die veel eenkleurige en/of grote aaneengesloten vlakken bevatten aanmerkelijk kleiner zijn dan een kleurrijke foto met veel detail. Bij compressie is een foto van een egaal zwart vlak in de regel kleiner dan een kleurrijke foto met veel details. Bij mijn D750 heb ik bestanden bij lossless compressie zien variëren van 18 tot 30 MB!
Waarom geeft je camera bij lossless compressie en een lege kaart dan toch nagenoeg hetzelfde getal aan als bij uncompressed? Dat heeft vermoed ik een paar oorzaken:
1. De mate waarin gecomprimeerd kan worden hangt af van het opgenomen beeld en is onvoorspelbaar. In theorie is het mogelijk dat een foto die lossless gecomprimeerd wordt nagenoeg dezelfde grootte heeft als een ongecomprimeerd bestand, al komt dat in de praktijk zelden tot nooit voor. Vaak is de foto gemiddeld 40-60% kleiner, maar dat hoeft dus niet.
2. Ik vermoed dat Nikon ervoor gekozen heeft om een conservatieve waarde weer te geven bij compressie, oftewel het minimum dat op de kaart gaat passen. Dat zou ik zelf overigens ook doen én willen. Ik zie liever het theoretische minimum dat ik op een kaart kwijt kan dan het theoretische maximum. Naarmate de kaart verder gevuld wordt zal dat getal dan ook logischerwijs nauwkeuriger worden.
Er vanuit gaande dat we geen data kwijt willen raken is de keus dan uncompressed of lossless compressed. Tegenwoordig kun je in de regel beter voor het laatste kiezen. Lossless (de)comprimeren is op de meeste moderne apparaten dusdanig efficient dat je er weinig tot geen performance verlies op lijdt en in de praktijk al helemaal niets van merkt. De bottleneck zit momenteel meer in de lees/schrijfsnelheid van de geheugenkaart of schijf en niet in de (de)compressie dankzij snelle processoren en geheugen. Natuurlijk zijn er uitzonderingen (
een bestand van 100MB op een stokoude computer geeft problemen, maar dan heb je meer problemen dan alleen compressie). Door de toenemende bestandsgrootte kan dit in de toekomst misschien weer omslaan.
Zie ook:
https://photographylife.com/compressed-vs-uncompressed-vs-lossless-compressed-raw?utm_source=feedly&utm_medium=webfeedsMaar op dit moment biedt lossless compressie eigenlijk uitsluitend voordelen en geen nadelen. Dus bij twijfel: Lossless compressie. En je kunt er vanuit gaan dat het aantal weergegeven foto's dat op je kaartje past het minimum is dat erop zal passen. Maar waarschijnlijk kun je er tussen de 40% tot 80% meer foto's op kwijt.