Het aller aller belangrijkste is natuurlijk de tekst van de fameuze Magnum fotografe Eve Arnold
"If a photographer cares about the people before the lens and is compassionate, much is given.
It is the photographer, not the camera, that is the instrument." - Eve Arnold 1912 - 2012
Begin jaren 90, ik zat op de Sociale Academie in Amsterdam, moest ik een camera kopen omdat een fotografie cursus een onderdeel van de opleiding was. Ik wilde toen heel graag een Nikon F4 of iets dergelijks hebben, maar die was veel te duur, het is toen een Canon EOS 500 geworden. Heel lang gefotografeerd met deze camera + kitlens, Geld voor een andere lens was er niet en ik moest het er maar mee doen.
In 2007 werd hij opgevolgd door de Canon EOS 400D en daar is afgelopen jaar een Canon EOS 600D bijgekomen, ik heb toen voor de 600D gekozen vanwege zijn filmische kwaliteiten, het is echt een genot om met die camera te filmen, en daarnaast zijn de foto's ook gewoon goed.
De hang naar full frame bleef en sinds kort heb ik een Canon 5D erbij, de originele de eerste. Wat een camera, echt, genieten. Het gekke is alleen dat ik het omgekeerde merkte van wat andere mensen mij altijd probeerde duidelijk te maken. Ten opzichte van de 400D en 600D, krijg ik met goedkopere lenzen een beter resultaat met de 5D.
Ondertussen aan het verzamelen geslagen Canon AE-1, regelmatig in gebruik, gekocht met een hele reeks bijbehorende FD lenzen, die heel vaak dienst doen op mijn Olympus E-PL1 via een adapter. Nog een reeks analoge Canon camera's de 600, 650, 750, 300,50, 50e, 30e en de 5.
Op de werkelijk fantastische Canon 1v na, heb ik alle belangrijke betaalbare Canon camera's uit het verleden. Met nadruk betaalbaar, want er zijn daarvoor nog een aantal zeer interessante Canon Camera's uitgebracht, maar daar betaal je de hoofdprijs voor.
Een aantal type analoge Canon camera's hebben iets wat ik eigenlijk best wel mis in de digitale wereld. Iets wat men noemt
Eye controlled auto focus, iets wat vooral op de Canon EOS 30e zeer goed is uitgewerkt. Hoe werkt het, je kijkt naar een focus punt in je scherm, en hop, de camera heeft scherpgesteld op dat punt. Knop loslaten, kijken naar een ander auto focus punt, knop half indrukken en nu is hij scherp op dat punt.
Oh ja, daarnaast heb ik nog een speciale Canon, de EF-M, het is een EOS, maar zonder EOS naam. Hij is namelijk volledig handmatig. Even een afbeelding:
Wat ik nu nog wil hebben zijn de Canon camera's met RS aanduiding. De Canon EOS RS en de Canon EOS 1RS.
Waar Sony mee schermt, is al heel oud, Canon heeft dat al ontwikkelt in de jaren 60, tests uitgevoerd in de jaren 70 en de techniek was uiteindelijk ver genoeg om dat toe te passen in de jaren 80-90. Namelijk een halfdoorlatende spiegel die niet hoeft te bewegen tijdens het fotograferen, dus wat Sony nu dus SLT noemt. De genoemde Canon 1V haalde er 10 frames per seconde mee, 10 frames op een analoge camera, 3 keer je knop indrukken en je rol was vol.
Maar, ik had dus alle redelijk betaalbare Canon camera's, wat nu...... toen ben ik met Pentax begonnen, een aantal mooie analoge pentax' en in huis gehaald. Konica Minolta zelfde verhaal.
Op marktplaats een Nikon Nikormat FT opgehaald, wat een mooi ding, mooie 200mm lens erbij en foto's maken, Kodak Porta 160 rolletje erin en schieten maar, sommige mislukten en sommige waren meer dan goed. Bij cameraland een Nikon F65 gekocht voor 25 euro en toen begon de nieuwsgierigheid naar de digitale Nikons, bij het zelfde bedrijf een Nikon D70 gehaald, eerst een D50, maar daar kon ik geen kaartjes voor vinden, dus het werd een D70.
De Nikon D70 voelt goed aan, mooi groot, ik hou van grote camera's, meteen even een sloot lenzen erbij gekocht, een Nikon Nikkor35-70 en andere goedkope 70-210 en de kitlens met IS, sorry VR. Daar ben ik nu mee aan het fotograferen. Wat ik een ramp vind van de Nikon is het menu. Als je gewend bent van links naar rechts te werken, dan is van boven naar beneden heel onduidelijk. Ik heb het geluk heel veel verschillende camera's te hebben en ik ben er wel snel aan gewend, maar als je dan toch zoveel opties in zet, doe het dan als Olympus, waar ik dus naast de E-PL1, ook de E-520 van heb.
Ik heb nog veel meer camera's, maar 2 wil ik nog even tonen, en met een maak ik nog dagelijks foto's. Puur omdat ik geen zin heb om elke keer weer een 120 rol om te bouwen naar 620.

, deze maakt vierkante foto's en scherp, en een contrast. Waanzinnig.
Zeis Ikon Nettar Porta 160 film by
Marco de Boer, on Flickr
Mijn mooiste camera is een Kodak, de Regent
Oh conclusie vergeten, het maakt werkelijk niet uit met welke camera je schiet, creativiteit en passie zijn veel belangrijker.