Tsja, ik zie wel eens fotoalbums van mensen die met 1000+ foto's van een circuit dag thuis komen. Wellicht is het mijn stijl gewoon niet om alles wat er langs komt op de plaat te zettenbjornc schreef:Bij het pannen van auto's langs een circuit, waarbij de auto's vrij kort achter elkaar aan komen.djunclesam schreef:Maar ik laat me graag overtuigen met goede voorbeelden waarbij 10 frames of meer in een serie wel 'noodzakelijk' zijn.
Dan is de camera nog bezig met de buffer leegschrijven, terwijl jij de volgende auto al wilt schieten.
Maar mocht dat het wel zijn dan is de buffer inderdaad een goed argument voor dergelijke gevallen.Voor vechtsport vind ik dat overigens niet. Zelfs op onverwachte momenten is prima te anticiperen. Uiteindelijk schiet je namelijk als de actie gebeurd, dan ben je soms te laat, of soms gebeurt het toch niet, maar het lijkt me geen goede manier van fotograferen om de ontspanknop maar ingedrukt te houden tot er iets gebeurd voor je camera
Dat hoor ik bij concerten naast mij in de pit ook wel eens gebeuren. Fotografen die 30, 40 of soms wel meer foto's bursten vanaf dezelfde locatie.. 
Ik schiet er meestal ook 2 of 3, want een artiest kan net even zijn ogen dicht hebben als je afdrukt, maar je kunt het uiteraard ook overdrijven En voor de duidelijkheid (nogmaals) ik ben niet principieel tegen het gebruik van buffer, ik heb er zelf echter nooit tegenaan gelopen terwijl ik wel de meeste type fotografie beoefen die vaak als argument aangehaald worden. Actiefotografie en burstmode worden vaak als onlosmakelijke combinatie gezien, dat is in speciale gevallen wellicht zo, in de meeste gevallen is het ook gewoon een sport kennen en anticiperen op de actie. Want ook onvoorspelbare sporten zijn vaak heel voorspelbaar
Maar goed, je kunt beter een goede buffer hebben en niet gebruiken dan een slechte buffer en er steeds problemen mee hebben natuurlijk
