M.Oorthuis schreef:Ja nu snap ik je Léon je wilt soms wisselen en dan is op locatie de schroefjes losmaken idd erg lastig
Maar dan blijft mijn opmerking wellicht zit er iets speling in het objectief (wat ik overigens nog nooit gemerkt heb), maar is dat dan een reden om een vertekenende 14-24 te kopen waarbij helemaal geen tilt/shift mogelijk is??
Aan een objectief met speling heb je niks, omdat speling tot verschillen in de uitvoer leidt die je niet hebt voorzien of waar moeilijker omheen te werken is. Daar zou ik op voorhand geen duur geld aan uitgeven. Maar het is een combinatie van voor- en nadelen die je voor jezelf moet afwegen.
Retrofocus lens-ontwerp oplossingen om objectieven op een spiegelreflex te shiften zijn minder ideaal als wat ze lijken en hebben beslist ook steeds nog nadelen waarbij je voor jezelf moet afvragen of andere oplossingen daarin niet beter voorzien.
De Nikkor 24mm tilt/shiftlens heeft nog steeds enige vertekening (door het retrofocus ontwerp). Dat zie je in een foto terug, het beeld "rammelt" (zoals ook het voorbeeld eerder in de draad met de Nikkor 15mm AIS nog steeds vertekening heeft, alleen iets sterker). Wil je het beeld echt "strak" vertekeningsvrij hebben, moet je nog steeds die vertekening softwarematig corrigeren. Met een verstelde lens (shift) is dat niet zo een twee drie makkelijk te doen, omdat de vertekening niet vanuit het middelpunt over het beeld verspreid is. Dat lukt alleen goed met een onverstelde lens.
Ook is de sensor opbouw van een digitale reflex met micro-lensjes voor de sensor in basis al niet ideaal om shift-verstellingen uit te voeren m.b.t. lichtafaval en kwaliteit van het beeld aan randen en hoeken. Verder is de optische werking als resultaat na het verstellen in veel gevallen minder logisch en "correct" dan men zou verwachten. Beeld aan de randen / hoeken heeft de neiging op te rekken, en verder lijkt het net of gebouwen aan de bovenkant iets "uitwaaieren" wat een onnatuurlijk voorkomen heeft. Als
<< voorbeeld >> een foto uit je Flickr galerie. En dan is hier de verstelling niet eens zo extreem. Maar je "voelt" het uitwaaieren.
Die onvolkomenheden in perceptuele gewaarwording van beeld maken een verdere na-correctie noodzakelijk. In ieder geval is het werken met een shift objectief alleen niet de ultieme oplossing. Als je dan toch softwarematig te werk moet gaan, kun je je afvragen of het dan niet handiger is alles softwarematig te doen m.b.v. normale objectieven. Je gebruikt dan het beste deel van het objectief (het centrum), en lichtafval is het minst. Bij extreem corrigeren verlies je softwarematig wel meer aan resolutie, dan met een shift-lens.
In dat geval zou je kunnen overwegen een oplossing te gebruiken om diverse opnamen aan elkaar te plakken (met een juist pano-kopje) en dat grotere samengestelde bestand als geheel softwarematig te corrigeren. Je houdt dan een beter beeld over dan je als enkelbeeld überhaupt met een shift-objectief zou kunnen realiseren. Of gebruik als basis direct een groter middenformaat digitale oplossing, waarbij een correctie van een enkel beeld nog steeds een voldoende hoog resolutiebestand beeld oplevert.
Het zijn afwegingen die een rol spelen in budget, mogelijkheden, tijd, energie en gewenste perfectie die je voor het een of het ander doet kiezen. Met de enorme mogelijkheden die je ter beschikking staan, met name ook softwarematig zou ik eerder geneigd zijn die in te zetten dan het gebruik van een shift-lens. Zelfs focus-stacking behoort tot de mogelijkheden als je de tilt mogelijkheden van een tilt/shiftlens erg belangrijk vindt. (Kost op die manier wel erg veel tijd).
Een combi van tilt/shift + software op middenformaat is natuurlijk ook mogelijk.
)