NCN Forum

@Ellen

Wat is het beste..
Ik heb meer kaartjes dan menigeen (denk ik althans) en dan wordt zo'n kaartje niet vaak gebruikt.
Een kaartje heeft niet het eeuwige leven. Veelvuldig gebruik leidt vroeg of laat tot storingen en dat simpelweg omdat de gegevens niet meer kunnen worden vastgehouden. Dat zit in de aard van het beestje... Dan kan het zó gebeuren dat sommige bestanden niet meer leesbaar zijn. Ik denk dat het zo zal gaan - het begin van het einde. Het heeft iets menselijks (geheugenverlies).

Mij is dit (in ieder geval bij kaartjes) nog niet overkomen maar het zal gegarandeered eens gebeuren maar alleen als een kaartje vele honderden keren wordt hergebruikt. In de praktijk zal dit niet snel gebeuren. Een nieuw aangeschafte camera wil graag met snellere kaartjes werken en de eigenaar/eigenaresse van de camera zal al snel een langzaam kaartje niet meer gebruiken. En die kaartjes zijn nu zo goedkoop. Mijn eerste kaartje kostte Hfl 550,- voor 64MB. Nee, geen 64GB! Onvoorstelbaar duur. Daarom vind ik het geen probleem om te investeren want het is nu allemaal zo veel goedkoper. Ik heb genoeg (aan opslag).

Je kan het doen op jouw manier maar zorg altijd voor backups. Op vacantie neem ik een imagetank mee (nooit een laptop) maar die heeft weinig capaciteit (80GB). Maar als tussenoplossing (tussen de bedrijven door) wil ik wel eens een backupje maken. Daar zijn die imagetanks voor gemaakt. Inmiddels verouderd...
Altijd formatteren!

Groeten, Jan

jantom schreef: Een kaartje heeft niet het eeuwige leven. Veelvuldig gebruik leidt vroeg of laat tot storingen en dat simpelweg omdat de gegevens niet meer kunnen worden vastgehouden. Dat zit in de aard van het beestje... Dan kan het zó gebeuren dat sommige bestanden niet meer leesbaar zijn. Ik denk dat het zo zal gaan - het begin van het einde. Het heeft iets menselijks (geheugenverlies).

Er vallen altijd wel kaartjes tussenuit door algemene storingen omdat je toevallig een slecht kaartje hebt getroffen of simpelweg door onoordeelkundig gebruik (vooral dat), maar dan gaat het eigenlijk om uitzonderingen. Als het om het geheugen zelf gaat van die kaartjes zal men praktisch dat moment "nooit" meemaken dat een kaartje "geheugenverlies" zal oplopen.

Een of ander computerblad heeft jaren terug wel eens ooit testen uitgevoerd met geheugenkaartjes hoeveel keer een kaartje opnieuw geformatteerd en beschreven kon worden, in een volledig automatische computer-opstelling. De test duurde verschillende maanden. Bij die test was het één keer voorgekomen dat bij één kaartje één bitje niet goed was gelezen, daarna ging het met dat kaartje wel weer goed. De andere kaartjes foutloos. Frappant was ook dat diverse kaartjes sneller werden naarmate de handeling meer werd uitgevoerd.
Het staat me niet meer bij of het dan om 100.000 keer ging of daar omtrent. Maar gebruikers komen in ieder geval nooit aan dat aantal als je dat ook nog eens afzet tegenover het aantal opnamen, want dan moet je dat getal ook nog een vermenigvuldigen met het aantal opnamen wat op één kaartje past.

Juist omdat het zo betrouwbaar is, geven bepaalde merken dan ook rustig 10 jaar garantie op een geheugenkaartje, 30 jaar of "Lifetime".
In de praktijk zal een kaartje al niet meer gebruikt worden doordat het al lang technisch is achterhaald met nieuwere types, en grotere capaciteit, dan dat een kaartje versleten zal zijn.

Zelf heb ik nog CF-kaartjes uit 2000 of daar omtrent (dus pakweg 13 jaar oud) die nu nog steeds storingsvrij zijn.
Ik gebruik ze alleen niet meer omdat ze te klein van capaciteit zijn.

Het volgende inmiddels beroemde voorval enkele jaren terug is een mooi voorbeeld in de betrouwbaarheid van een CF-kaartje, maar vanuit een andere insteek: http://www.sandisk.com/about-sandisk/pr ... of-impact/" onclick="window.open(this.href);return false;

Dag Léon

Bedankt voor je opmerkingen.
De CF-kaartjes hebben een stevige body en kunnnen tegen een stootje. Met b.v. SmartMedia is dat zo anders.
Maar ik begrijp uit jouw bewoordingen dat het best meevalt met de duurzaamheid. Ik kreeg vroeger andere signalen en paste daarop mijn strategie aan (risico verdelen over meerdere kaartjes en als het even kan backuppen).
Tot nu toe nooit een probleem met een geheugenkaartje gehad.

Ik ben verbaasd over dat ene bitje dat niet goed terecht kwam (in ieder geval niet kon worden gelezen) en het schijnbare zelfherstellend vermogen. Er was kennelijk een kinkje in de kabel.
Niets is onfeilbaar.
Maar die lange garantie lijkt leuk maar boeit me niet zo. Als ik gemaakte foto's niet meer uit een geheugenkaartje kan krijgen dan heb ik ergernis (en zeker als die onherstelbare bestanden van waarde zijn ~ maar dat is niet altijd zo). Het niet kunnen terughalen van gemaakte opnamen is in zijn algemeenheid erger dan een kaartje dat niet meer functioneert. En dan die poespas om een vervanger te krijgen (heb een paar ervaringen met een harde schijf - wel iets anders..). Tegen de tijd dat een ramp met zo'n kaartje voltrokken is zijn er veel betere kaartjes beschikbaar.
Ik heb kaartjes van vóór 2000 en die werken wel als ik ze eens wil gaan testen maar die kaartjes zijn rijp om naar het museum te gaan. Traaggg....

Groeten, Jan

jantom schreef: De CF-kaartjes hebben een stevige body en kunnnen tegen een stootje. Met b.v. SmartMedia is dat zo anders.

Ik dacht dat de consumentengids ook wel eens een test heeft gedaan waarbij kaartjes van verschillende typen in een kinderdagverblijf zijn "losgelaten". Ze lagen op de grond, er werd met driewielers over gereden, hamertje tik. Door de bank genomen deerde het allemaal weinig. Zelf heb ik ooit een kaartje in een blouse laten zitten die door de wasmachine is gegaan. Na droging, werkte het gewoon.

Wat fysieke beschadiging betreft heb ik wel een SD-kaartje waarvan enkele plastic tussenschotjes tussen de contactstrips zijn afgebroken. Moet je erna extra voorzichtig zijn.

jantom schreef: Ik ben verbaasd over dat ene bitje dat niet goed terecht kwam (in ieder geval niet kon worden gelezen) en het schijnbare zelfherstellend vermogen.

Dat kan ook een verkeerd verwerkt bitje in de computer zijn geweest. Wil niet zeggen dat perse het kaartje en een verloren geheugenplaats daarvoor verantwoordelijk was. Valt me nog mee dat er niet meer fouten zijn gepasseerd, in een continue doorlopend PC-systeem over een maand of twee drie. Maar wellicht zo stabiel omdat er geen interventie van mensen tussendoor is. Dat is doorgaans de grootse oorzaak in problemen. :mrgreen:

jantom schreef: Maar die lange garantie lijkt leuk maar boeit me niet zo.

Ik snap, dat het gaat om het terughalen van data, vandaar het advies om altijd te formatteren.
Maar die lange garantie is wel degelijk een "waardeoordeel" wat betreft de betrouwbaarheid van geheugenkaartjes an sich. Dat zegt overigens nog weinig over fouten die door allerlei communicatieproblemen kunnen voorkomen tussen camera en kaartje, kaartje en cardreader, en cardreader en computer. De ene type "controller" in een geheugenkaartje werkt beter samen met randapparatuur dan andere.

Jaren terug heb ik ook wel eens problemen gehad met toen indertijd het nieuwste 1 Gb kaartje van Dane-Elec wat speciaal besteld moest worden. Werkte niet in samenwerking met mijn Nikon D1x. Na telefonisch contact met de technische dienst, was het kennelijk geen onbekend probleem. Na controle van het typenummer op het kaartje, werd er direct gesuggereerd dat het aan de gebruikte controller lag. Ik kreeg per expresse twee nieuwe kaartjes van 512 Mb opgestuurd, nog voordat zij het andere hadden ontvangen. (De 1 Gb versie was niet met andere controller te krijgen, vandaar 2x 512 Mb).

Doe altijd een "stress-test": http://www.nikon-club-nederland.nl/foru ... 03#p543303" onclick="window.open(this.href);return false;
Kaartje wat de test niet doorstond: http://www.nikon-club-nederland.nl/foru ... 25#p543325" onclick="window.open(this.href);return false;

Maar werkt het, zijn de tests goed doorstaan, dan werkt het. Heb je weinig meer te duchten, ook op termijn is mijn ervaring.

Overigens aangaande ervaring op service met vervanging op computergeheugen met "Lifetime" garantie, was ook in enkele dagen geregeld. Met harddisks uit UK / Ierland, duurde iets langer. Met Adaptec ook eens ooit op de service van hen teruggevallen, over een "MO-schijf" (magneto-optical-drive) schrijver/reader, zelfs buiten de garantietermijn. Kon een goede deal met hen sluiten voor een vervangend apparaat.

@Léon

Je reactie is er weer één van inhoudelijke deugdelijkheid.

Adata:
daar heb ik ooit twee geheugenmodules van gekocht (DDR2). Na inzetten van die modules in de PC van mijn zoon zag ik wel eens een opmerking op het scherm waar ik niet veel mee kon.
Maanden later heb ik -juist ook omdat mijn zoon en ik soms getracteerd werden op die vreemde meldingen- Vista maar opnieuw geinstalleerd.
Er ging van alles fout... Ik las iets over geheugen maar die tekst ging zo snel voorbij dat ik de kern van het verhaal niet kon vatten. Toen ik opeens wéér een foutmelding kreeg en de tekst "memory" zag heb ik met behulp van een floppy met daarop een geheugentestprogramma memory-controle gedaan. En toen zag ik meteen dat Adata geen goed spul had uitgeleverd.

Ik koop nooit meer Adata. Staat op mijn lijst van verboden merken..

En Olympus had een MO-drive met schijfjes op de markt. Dat vond ik bijzonder en ook bijzonder duur. Maar technisch erg mooi. Maar dat systeem werd (naar ik begreep) een grote flop. Ik kon veel later goedkoop een drive kopen geschikt voor (ik meen) 320MB-schijfjes maar die capaciteit vond ik inmiddels niet meer zinvol. Maar het principe is mooi - het was/is beter dan DVD-schijfjes.

Groet, Jan

Ik denk dat het nu allemaal wat meer off-topic gaat worden.
Mocht het een probleem zijn, dan moderator dit deel en enkele vorige reacties (?) maar afsplitsen naar Coffee-Corner.

MO-schijfjes werden indertijd met name toegepast bij grafische bedrijven en dus ook door toeleveranciers (fotografen, reclamestudio's). Het systeem wat ik had was slechts iets van 240 Mb dacht ik.

Toen de drive niet meer werkte, was het eigenlijk al over met dit systeem en niet meer zinvol om er nog in te investeren, maar ik had nog vele schijfjes met data erop, die ik in ieder geval nog op andere wijze wilde veiligstellen. Een nieuwe drive was erg duur, en had inmiddels tevens een veel grotere capaciteit, die ik dan toch niet meer benutte.
Met Adaptec contact opgenomen, of ze niet ergens op een stoffige plank een oud model hadden liggen, wat ze voor onderdelen voor reparatie gebruiken. Ik wilde daar best voor betalen. En inderdaad hadden ze nog een oud model liggen, wat ik voor een heel schappelijk prijsje kon kopen. Ik heb er toen een powerschakelaar opgezet, zodat het alleen werd ingeschakeld als het ook echt nodig was (ingebouwd in PC).

@Léon

Het valt er wat mij betreft nog nèt binnen (informatiedragers - en hoe ermee om te gaan).


Groet, Jan

Léon Obers schreef:(...)

Zelf heb ik ooit een kaartje in een blouse laten zitten die door de wasmachine is gegaan. Na droging, werkte het gewoon.

Ander medium, zelfde soort geheugen: ik was al een maand of vier een 4GB USB-stickje kwijt.en vond het terug in de rubber manchet van de wasmachine, waar hij alle wasjes had overleefd (inclusief minstens eenmaal per week 60 graden). Alle gegvens waren meteen weer beschikbaar

JaapV schreef:

Léon Obers schreef:(...)

Zelf heb ik ooit een kaartje in een blouse laten zitten die door de wasmachine is gegaan. Na droging, werkte het gewoon.

Ander medium, zelfde soort geheugen: ik was al een maand of vier een 4GB USB-stickje kwijt.en vond het terug in de rubber manchet van de wasmachine, waar hij alle wasjes had overleefd (inclusief minstens eenmaal per week 60 graden). Alle gegvens waren meteen weer beschikbaar

ook leuk om te weten

@Ellen

Voortaan die kaartjes na gebruik ook maar meteen in de was doen.

Het is nu té laat om dat nu even te doen..

Goede nacht. Jan