NCN Forum

Léon Obers schreef:

yzf1kr schreef:De D300s heeft hier ook last van het probleem zit voornamelijk in het rode kanaal, dat is bij de wat oudere Nikons overstuurd, en onder extreme omstandigheden zit hij er dan wel eens naast, de D7000 is wat dat betreft veel kleur echter.

Wat je hier stelt komt dan juist niet overeen met de resultaten van de TS. De das en andere kleuraccenten in de kleding van de bruidegom zouden paars moeten zijn, maar zien er blauw uit. Dat is juist het ontbreken aan rood in kledingdetails. Paars is namelijk een samenstelling van blauw en rood. Haal je rood van paars af, blijft er blauw over.

Ligt er aan vanuit welk punt je bekijkt, voor of na de correctie.
Als de bloemen en de strik te veel rood bevatten, zal LR/ACR dit misschien terug brengen tot paars door de rode kleur terug te dringen.
Als de das dan wat minder rood bevat, dan zal daar het rood door LR helemaal uit gehaald worden.

Maar ik ga hier geen welles-nietes discussie voeren, ik wilde alleen maar aangeven dat met een eenvoudig hulpmiddel dit soort zaken makkelijk te verhelpen zijn. Een eenvoudige grijskaart werkt voor deze gevallen niet.

Even een reactie van een oude fotograaf.
Je ziet hoe de mode in fotografie sterk is veranderd. De meeste jongeren zullen dit prachtige foto's vinden. Als ik dit tijdens mijn opleiding had afgeleverd was het de prullenbak ingegaan. Met de opmerking dat ik maar eens moest leren juist te belichten. Wit is uitgebeten en in donkere partijen is detail weg. Neem aan dat deze foto's op de PC tot dit resultaat zijn bewerkt. Als het zo uit de camera komt is het echt mis. Volgens de huidige maatstaven een mooie serie. Het is niet mijn smaak en visie van fotograferen. Maar men wil het nu blijkbaar zo. En ik schrok dat er nog 1200 opnames waren. Wat is het doel van deze enorme hoeveelheid? In ander topic ook al discussie waarom er toch duizenden foto's gemaakt worden op een reportage.

wil schreef:In ander topic ook al discussie waarom er toch duizenden foto's gemaakt worden op een reportage.

Tja, je hebt er alleen maar een hoop uitzoekwerk aan. Aan de andere kant schiet je tegenwoordig wellicht meer opnamen digitaal door de simpelheid en de vlotte manier dat het je allemaal ter beschikking staat. Het kost niks extra aan "film". Je hoeft ook niks tussendoor te verwisselen, of hooguit een keer de accu.

Ik ben ook nog van de oude stempel. "Vroeger" informeerde mensen wel eens hoeveel foto's ik maakte en daadwerkelijk afleverden.
Waren mensen weer "tegenovergesteld" verbaast over het weinige aantal. Had ik een opdracht om 10 opnamen te leveren, kregen de klanten er ook maar 10, en niet 11. Dan had ik dus ook werkelijk meestal niet meer andersoortige opnamen gemaakt.
Wel met controle van extra Polaroids en "bijschieters" als variatie in belichting, dat wel. (Je speelde nu eenmaal op zeker als er iets mis zou gaan met je materiaal tegenover de tijd wat het kost met ontwikkeling van film buiten de deur). Maar zeker niet een "keus" aan vele opnamen. Nou was het genre fotografie waar ik me mee bezig hield ook wel wat anders als reportage. Bij "stills" op 4x5 inch en 8x10 inch vlakfilm was dat nu eenmaal de aanpak. Maar zelfs als het reportage betrof of portret kwam ik toch ook niet aan die enorme aantallen foto's. En ook nu digitaal is die aanpak nog steeds als zodanig relatief erg weinig opnamen, maar toegeven, iets meer als vroeger.

Vroeger Paul Huf als die een portret van een bekende Nederlander moest maken, gebruikte die doorgaans 1 rolletje 6x6. En dan was het meer dat hij de ultieme foto al had gemaakt met enkele knippen, maar het rolletje (12 opnamen) dan nog op moest maken zodat het direct ontwikkeld kon worden.

Léon Obers schreef:

wil schreef:In ander topic ook al discussie waarom er toch duizenden foto's gemaakt worden op een reportage.

Vroeger Paul Huf als die een portret van een bekende Nederlander moest maken, gebruikte die doorgaans 1 rolletje 6x6. En dan was het meer dat hij de ultieme foto al had gemaakt met enkele knippen, maar het rolletje (12 opnamen) dan nog op moest maken zodat het direct ontwikkeld kon worden.

De afd. communicatie huurt nu regelmatig fotografen van buiten in op mijn werk. Ik observeer die jongens wel eens. Het lijkt wel of de motordrive aan staat als ze bezig zijn. Als ik een opdracht doe krijg ik vaak de opmerking, "ben je nu al klaar" . Tja ik wil wel een show opvoeren, maar de foto die ik wil heb ik al, is meestal mijn antwoord. Is denk toch een verschil met opleiding in jaren 60/70 met nu. Vroeger was het echt een ambacht waar je de techniek blindelings onder de knie moet hebben. Want het materiaal is duur. Ik heb er nog steeds profijt van als ik op de operatiekamer moet fotograferen. Je krijgt maar een paar seconden de tijd en de opname moet goed zijn, het kan niet even over. En natuurlijk zijn er nu fotografen die zonder enige opleiding zich fotograaf noemen. Resultaat dat er geen vestigingseisen meer zijn om het vak uit te oefenen.

maar we gaan wel offtopic.
Volgende reacties maar weer over de geplaatste foto's, voordat de moderator ingrijpt.

(laten we maar zeggen dat de stapel foto's komt door het enthousiasme van de eerste keer, tijdens de eerste selectie hebben we al besloten behoorlijk minder te schieten)

Het begint zo een aardig informatief topic te worden Ik ga de links even goed doorlezen @léon!

Terug on topic. (Even met TS via PB overlegd).

yzf1kr schreef:ik wilde alleen maar aangeven dat met een eenvoudig hulpmiddel dit soort zaken makkelijk te verhelpen zijn. Een eenvoudige grijskaart werkt voor deze gevallen niet.

Het is veel meer een opeenstapeling van zaken die dit verschil uiteindelijk veroorzaken. Niet alleen hoe de camera het opneemt, maar tevens heel het traject erna van RAW-omzetting en bewerking. De meest strakke methode is natuurlijk reeds bij opname alles zo goed mogelijk af te stemmen, zodat de basis goed is. Maar daar heb je in dit soort "hectische" omstandigheden nauwelijks de gelegenheid voor.
Aan de andere kant de vraag of het wel zo nodig is? De TS wil juist een persoonlijk aanpak en kiest bewust voor een bepaalde stijl in bewerking.

Paar eenvoudige vergelijkingen waarin je ziet dat het een opeenstapeling is van invloeden die het resultaat bepalen.

Opname op de website met jasje.
Aan de linkerkant is het "hetzelfde" jasje een stuk koeler / blauwer van tint dan aan de rechterkant.
Bron: http://arjenhuitenga.com/bruidsfotografie/david-hilda/" onclick="window.open(this.href);return false;




Hier zien we de kleding van de bruidegom een stuk koeler / blauwer dan in de opname hierboven. Dan gaat het niet om die fel blauwe accenten alleen, maar om het donkere hesje. Wat is dan de werkelijke tint van de kleding, meer zoals hierboven, of zoals deze?
Deze "koele" algehele bewerking schept dus veel meer de omstandigheden om er iets meer "blauw" te laten uitzien ook voor die accenten die mogelijk meer als blauw/paars of paars bedoeld zijn.
Bron: http://arjenhuitenga.com/bruidsfotografie/david-hilda/" onclick="window.open(this.href);return false;




Bij het volgende voorbeeld is aan de rechterkant de trouwjurk over het algemeen in de marges gemeten "neutraal".
Aan de linkerkant is diezelfde trouwjurk een stuk koeler / blauwer van tint. (Dat is allemaal met een pipetje na te meten).
Dat koele / blauwe karakter links komt ook terug in het jasje van de bruidegom, de huidskleur en de kleur haren van de bruidegom, maar ook in het bladgroen in de achtergrond..
Deze bewerking schept dus ook hier veel meer de omstandigheden om er iets "blauw" te laten uitzien.
Maar het is kennelijk zeer selectief. De betonnen trap links op de foto heeft helemaal niet zo sterk dat koele karakter, zeker wat verder naar achteren toe.
Bron: http://arjenhuitenga.com/bruidsfotografie/david-hilda/" onclick="window.open(this.href);return false;




Iets vergelijkbaar bij de volgende opname:
Rechts is de bruidegom en kleding eerder wat warm van tint (meer rood, dus ook meer rood in het blauw = paars), links koeler.
Bron: http://arjenhuitenga.com/bruidsfotografie/david-hilda/" onclick="window.open(this.href);return false;




In zijn algemeenheid komen er nogal wat opnamen in voor waarbij het karakter zeer koel / blauw is.
Tja, dan moet je niet verwachten dat hele specifieke tinten correct worden weergegeven.
Dit is misschien de meest extreme in blauw / cyaan als "algemeen karakter":
Bron: http://arjenhuitenga.com/bruidsfotografie/david-hilda/" onclick="window.open(this.href);return false;




Maar ook hier (heeft niks met kleding te maken) zijn die klokjes wel erg super blauw.
Wat ik inmiddels via PB heb meegekregen is dat er kennelijk een blauw zeil van het dak in reflectie aan ten grondslag ligt.
Bron: http://arjenhuitenga.com/bruidsfotografie/david-hilda/" onclick="window.open(this.href);return false;




Voor amhuitenga, dit is niet als kritiek bedoeld. Je geeft duidelijk zelf de voorkeur voor een bepaalde persoonlijke uitstraling in die reportage, wat het juist zo bijzonder maakt. Het meer tot op detail analyseren van de foto's is meer bedoeld om inzicht te krijgen waarom bepaalde kledingdetails er anders uit komen te zien dan verwacht.

Léon Obers schreef:Terug on topic. (Even met TS via PB overlegd).

yzf1kr schreef:ik wilde alleen maar aangeven dat met een eenvoudig hulpmiddel dit soort zaken makkelijk te verhelpen zijn. Een eenvoudige grijskaart werkt voor deze gevallen niet.

Het is veel meer een opeenstapeling van zaken die dit verschil uiteindelijk veroorzaken. Niet alleen hoe de camera het opneemt, maar tevens heel het traject erna van RAW-omzetting en bewerking. De meest strakke methode is natuurlijk reeds bij opname alles zo goed mogelijk af te stemmen, zodat de basis goed is.

Juist door een munsel colorchecker kaart te gebruiken elimineer je de afwijkingen van de camera én RAW-omzetting, hierdoor creëer je al een strakke basis voordat je gaat bewerken.
Nog mooier is dat je de referentie opnames niet eens ten tijde van de shoot hoeft te maken, je kan achteraf terug gaan en alsnog even een paar foto's trekken van die rare lichtomstandigheden.

Daarna kan je natuurlijk zo veel bewerken als je wil, maar je weet wel dat de basis voor alle foto's, en tussen beide camera's gelijk is.
Als je dat niet doet, dan wordt het heel moeilijk om een gelijke "look" aan alle foto's te geven, het gaat in ieder geval veel tijd kosten, als het al lukt.

yzf1kr schreef: Nog mooier is dat je de referentie opnames niet eens ten tijde van de shoot hoeft te maken, je kan achteraf terug gaan en alsnog even een paar foto's trekken van die rare lichtomstandigheden..

Sorry, in die werkwijze om achteraf nog eens langs te gaan geloof ik niet in. Dan moet je maar afwachten of de lichtomstandigheden exact hetzelfde zijn. Ik zie nu nogal wat uiteenlopende lichtomstandigheden van open schaduw tot gesluierde zon. Dat is nogal wisselvallig. Dat is op een andere dag beslist weer anders.

Typische verschillen in kleur door metamerisme bij het vastleggen van bepaalde stoffen bij de ene camera of de andere camera elimineer je ook niet door kalibratie met een kleurenkaart. Als je al met twee fotografen werkt aan dezelfde reportage, kies dan beter voor hetzelfde type camera voor beide fotografen en lenzen van hetzelfde merk en generatie qua ontwerp.

Geweldige reportage, erg fijn om naar te kijken. Leuke discussie hier in dit topic

ben geen foto expert maar ik vind ze prachtig!

Dank je!