Vrijdag 11 januari
Vandaag is het D-day, oftewel Dubai-Day. De dag van de 24hrs waar ik al een paar dagen naartoe geleefd heb. Maar voordat ik naar het circuit vertrek zorg ik dat ik eerst mijn maag goed vul aan de ontbijttafel. Het is de laatste keer dat ik in het appartement ben omdat ik de nacht door zal brengen op het circuit.
De zon maar met moeite door het wolkendek heen en de warm-up van 30 minuten vindt onder grauwe omstandigheden plaats. Niet echt het weer waarvoor ik hier ben gekomen.
Om 13:00 uur wodrt er begonnen met het opstellen van de grid. Alle teams en hun monteurs zijn daar aanwezig. Hier moeten even vlug wat foto’s gemaakt worden voordat ik om 13:30 uur al met de auto naar de eerste bocht vertrek om de start te fotograferen.
Eenmaal daar aangekomen zie ik dat ik nummer 118 ofzo ben. Bijna alle fotografen hebben al een plekje op de grote tribune opgeëist.
Het was een mooie start maar wanneer 82 auto’s van start gaan geeft dat een enorme wolk met zand, die de pitstraat in waait.
16.
Eindelijk komt de zon in beeld, hier heb ik opgehoopt. De temperatuur is wel een stukje lager dan de voorgaande dagen. Dat is te merken aan de locale bevolking die een trui,vest en een ijsmuts dragen. Toch is het niet koud, plm. 22 graden.
Na de start ga ik even een klein rondje langs de baan maken en maak me op voor de eerste pitstops. Ik kom precies op tijd om een pitstop van een klant mee te maken.
17.
Wanneer ik hier mijn rondje heb gedaan is het tijd voor een dineetje. Het polsbandje dat ik gisteren gekregen heb volstaat nog steeds.
Ondertussen is de zon nu op volle sterkte aan het branden en mijn hoop gaat uit naar het ‘gouden uurtje’. Dat is de tijd wanneer de zon ondergaat en dat was gisteren niet het geval. Ik verhuis weer naar de s-bocht in de hoop dat ik nu wel de foto’s kan maken die ik voor ogen had. YEAH, het licht is echt mooi. Gelukkig, dit zou voor mij een tegenvaller zijn als dat niet zo zou zijn. Tijdens een 24 uurs race zijn eigenlijk 30 minuten mooi, en dat zijn deze 30 minuten. Snel maak ik daar wat foto’s om in dezelfde zonsondergang ook nog te fotograferen aan de andere kant van de baan. Je kan hier mooi de zon onder zien gaan. Maar ik was natuurlijk niet de enige die dat van plan was… maar ik heb een auto.
Ik kom ruim op tijd aan om van de zonsondergang te genieten en ben helemaal enthousiast als ik zie dat mijn plan is geslaagd.
18.
19.
Even ga ik nog de pitstraat in en tijdens een code 60, jawel hier hebben ze geen safetycar maar iedereen moet in plaats daarvan 60 km/h rijden, kan ik nog even langs het rechte stuk bij de pitstraat fotograferen.
Dan is het tijd voor vuurwerk. Ik had een ander plan als voorgaande jaren maar ik had al door dat dat hem niet ging worden. Ik wilde eigenlijk vanaf het punt waar ik de start had gefotografeerd het vuurwerk pakken. Dan zou ik de hele pitstraat en baan met auto’s in beeld hebben. Helaas, dit bleek allemaal een gedachte te zijn want in werkelijkheid was de baan niet zichtbaar. Tsja, dan heb ik er niets aan en doe ik het maar net als voorgaande jaren.Het is altijd een mooi gezicht wanneer het vuurwerk boven de baan en gebouwen uitkomt. Even blijf ik nog langs de baan om een sfeerplaatje te maken, ik heb mijn statief toch niet voor niets meegenomen.
20.
21.
Nu is het tijd om een beetje rustiger aan te gaan doen omdat het gesleep met mijn spullen na al die dagen zijn tol begint te eisen. Op dit moment is de race nog maar 7,5 uur onderweg en ik moet nog tot morgenmiddag.
Vanavond en vannacht zal ik wat in de pitstraat blijven omdat dat altijd wel mooi is in het donker.
Groeten Roel
Wordt vervolgd…
prachtige foto's is een mooie aanvulling om het compleet te maken. Is genieten hier. Kom maar op met meer 
) moet toch nog wel wat leren over POV's als ik het zo zie 
.
)