NCN Forum

george013 schreef:Ik bedoel "

maar je hebt wel de mogelijkheid om betere foto's te maken.

.
Je hebt geen extra mogelijkheid om betere foto's te maken. Waar jij op doelt zijn de specifieke eigenschappen van de camera die je gebruikt. Het zijn geen FX-eigenschappen. En er kleven ook nadelen aan aan die grote pixeldichtheid.

Persoonlijk ben ik tot de overtuiging gekomen dat je de camera zou moeten kiezen die past wat jij als eindresultaat zou willen zien. Geen megapixel-camera, DX of FX, als je nooit verder komt als een pc-scherm.

George

Jij misschien niet George :mrgreen:

En de TS durft/wil niet meer reageren...(?)

Cambridgeincolour is een site die ik vaak raadpleeg als ik iets wil weten. Ze hebben ook aandacht besteed aan de verschillen DX en FX, of algemener verschillende sensorformaten. http://www.cambridgeincolour.com/tutori ... r-size.htm.
Het woord beter komt hier niet in voor.

Bij het lezen van dit artikel moet je goed in gedachte houden de verschillende pixelmaten. Daar waar nog niet zolang geleden voor gold dat een FX een grotere pixel bezat en daardoor beter was op verschillende gebied, heeft de D800 dat veranderd. Deze heeft bijna dezelfde pixewldichtheid als de D7000.

Een ander verschil die ik zo gauw niet zie, is de afdruk. Om een foto te laten afdrukken van 1,5 x 1 meter moet ik de DX-sensor 64x linear vergroten, een FX 43x. Voor degene die dat wil doen.

George

Het vreemde is, mijns inziens, dat deze hele discussie over "beter" of "slechter" meer van de kant van de DX-gebruikers lijkt te komen dan van de FX-gebruikers. Wat ik al eerder meende te bespeuren: een vorm van apologisme.

Het gaat NIET over beter of slechter, voor mij is DX altijd een betreurenswaardig buitenbeentje geweest vanwege de cropfactor.

Iedereen weet dat zeker de top-DX camera's in fotografisch vermogen niet onder hoeven te doen voor FX-camera's, maar daar gaat het helemaal niet om.

Ik wil een behoorlijke zoeker, ik wil brandpuntsafstanden zoals ze bedoeld zijn en en ik wens dus niet te investeren in DX-glas en accessoires.

Hallo

Ik moest even zoeken wat "apologisme" betekende Sorry. Weer wat geleerd

Als ik naar mij zelf kijk (D90) gebruiker. Ben ik ook naar een waardige opvolger kijken.
En mijn keuze zal zijn dat het een Pro body moet zijn i.v.m. de stevigere bodie, maar ook omdat ik nu ook Pro objectieven gebruik.
Nu weet ik dat deze objectieven probleemloos werken op een DX, maar het idee
En daarnaast moet het betreft de ISO, Zoeker, AF punten, snelheid enz enz op vele punter beter moeten zijn t.o.v. mijn D90.

Maar als Nikon een waardige PRO opvolger af gaat leveren van de D300s (DX) heb ik daar geen moeite mee
Maar die keuze maak ik op de interesse van wat ik wil fotograferen.
En dat lijkt mij toch ook belangrijk...wat gaan we ermee doen.

Groet Kroontje

DX of FX of DX naar FX zal altijd wel een emotionele discussie blijven waar je niet snel uitkomt omdat bijna iedereen zijn eigen keuzes bij hoog en laag blijft verdedigen.

Gelukkig heeft Nikon wel eerst de stap naar DX gemaakt. Natuurlijk was dit destijds een noodsprong omdat sensoren erg duur waren (en nog steeds zijn maar iets minder) en het bestaande Nikkor assortiment nog niet klaar was voor kleinbeeld digitaal (in ieder geval de zoom objectieven, de oudere primes kunnen prima presteren op FX en dan met name op de eerste 12MP generatie). En door die "noodsprong" hebben we wel al vele jaren met plezier digitaal kunnen fotograferen. Een kleine minderheid voelde zich misschien door Nikon in de kou gezet, maar het gros was en is blij met de geboden mogelijkheden.

Nu FX betaalbaarder wordt, maken ook steeds meer mensen de stap van DX naar FX. Maar dat betaalbaar is nog betrekkelijk, want je moet wel investeren in FX glas. Als je met primes werkt kan dit nog enigszins meevallen, maar je praat al gauw over duizenden Euro's.

Toch is er nog steeds een groep die graag met DX blijft werken, al wordt die groep wel kleiner. Dat zijn met name natuurfotografen, zowel bij vogelfotografie als macrofotografie kan DX voordelen hebben.
En persoonlijk snap ik dan niet waarom de kleinbeeld apologisten zo contra DX zijn. DX en FX kunnen vrolijk naast elkaar bestaan zonder haat en nijd. Hoe Nikon dit uiteindelijk gaat invullen zullen we zien, zeker is dat de spiegel gaat verdwijnen, verschillende sensor formaten zullen altijd bestaan.

En mensen die zeggen dan neem je een D800 en crop je gewoon, hebben natuurlijk technisch gelijk maar missen wat mij betreft wel een deel van de essentie van fotografie. Om een goede foto te maken ga je uit van je hele zoekerbeeld en probeer je zo tot een mooie compositie te komen. Niet dat ik niet crop, maar dat is niet mijn startpunt. En dat lukt mij prima met mijn 100% DX zoekertje.

Het blijft inderdaad een hekel punt.
Ik denk dat het merendeel van de fotografen die begint het geld niet heeft, of niet in een FX wil steken.
Fotografen met een verleden, zullen dit misschien niet doen.

Als ik naar mezelf kijk, en zie hoeveel geld ik in mijn spullen gestoken heb.... tja.
Als ik het nogmaals moest doen, dan begon ik met FX.
Maar ik ben totaal niet ontevreden met mijn DX camera, dus de drang om nog meer geld uit te geven is niet zo groot.
Vergeet niet dat je in veel gevallen je bestaande lenzen niet op FX kan gebruiken.
Sterker nog, ik kan alleen mijn 50mm, en 70-200VR2 meenemen. De 10-20 en 17-55 zullen dan ook moeten vertrekken.

Als je bereid bent om zulke drempels te nemen, dan maakt de de stap pas van DX naar FX.
Tenzij je natuurlijk een D3200 kit hebt liggen, en vanaf daar wil overstappen.

ArendV schreef:DX of FX of DX naar FX zal altijd wel een emotionele discussie blijven waar je niet snel uitkomt omdat bijna iedereen zijn eigen keuzes bij hoog en laag blijft verdedigen.
...

He? Maar ik zie het juist helemaal niet als een emotionele discussie. Juist een technische discussies met voor- en nadelen en ook een bijbehorend financieel plaatje.
Ik kies echt geen camera of objectief op emotionele gronden, maar juist op rationele gronden... Ik ben juist geïnteresseerd in de technische (on)mogelijkheden van al dat fotografiegear; dat is, zeg maar, de 'hobby' er van.

bjornc schreef:Ik denk dat het merendeel van de fotografen die begint het geld niet heeft, of niet in een FX wil steken.
Fotografen met een verleden, zullen dit misschien niet doen.
...

Toen ik begon, was er bar weinig te kiezen...
Destijds was de Nikon D100 gewoon een goed toestel. En de keuze dat ik naar FX wilde, moest ik gewoon een poos(je) uitstellen omdat:
1. er nog geen (voor mij) betaalbare fullframe bodies waren
2. m'n glaswerk daar nog niet voor geschikt was.

Eerst begonnen om langzamerhand al m'n 'bekrompen' glaswerk er uit te werken en te vervangen door 'echte' objectieven. Pas toen al het glas fullframe capable was, kwam de D700 in beeld.

Anno nu, nu zowel FX bodies als FX glaswerk meer algemeen zijn, dan zoveel jaar geleden, zou ik het wellicht anders gedaan hebben... of niet.
Per slot van rekening groeien in de tussentijd ook je fotografische vaardigheden en ga je andere eisen stellen, op andere zaken letten, dan voorheen. Tenminste, ik wel.

CaptainHook schreef:He? Maar ik zie het juist helemaal niet als een emotionele discussie. Juist een technische discussies met voor- en nadelen en ook een bijbehorend financieel plaatje.
Ik kies echt geen camera of objectief op emotionele gronden, maar juist op rationele gronden... Ik ben juist geïnteresseerd in de technische (on)mogelijkheden van al dat fotografiegear; dat is, zeg maar, de 'hobby' er van.

Dat is jouw goede benadering, maar ik doelde op het hele draadje en daar zie ik veel emotie, zeker als termen als apologisme gebruikt worden.

Maar laten we inderdaad weer terug gaan naar de topicstarter zonder emotie
Voor portretten, reizen en paardensport, de 24-70 al in bezit en aspiraties om de 70-200 VR2 te kopen, dan ligt FX als volgende stap wel voor de hand.
Alleen bij reizen kan het gewicht van het systeem gaan tegenwerken. Maar wil je echt licht dan is DX ook nog te zwaar en moet je denken aan naast FX ook nog een compact of systeem camera.

Het vroegere kleinbeeld werd vroeger ook als minder gezien door de middenformaatadepten. Nu heet het FX.
Zelf gebruik ik zowel FX als DX. Het laatste meer vanwege de draagbaarheid ( ik loop niet graag rond met mijn D800 en een paar pro- objectieven vanwege het gewicht) en natuurlijk mijn vogelfotografie.
Met beide valt uitstekend te werken . Mijn D7000 werkt in bepaalde opzichten zelfs beter dan mijn D800. Het nadeel van DX is dat er minder keuze is in objectieven.

ArendV schreef:Nou lees het draadje dan nog maar eens door, op jouw verhaal na zie ik veel emotie, zeker als termen als apologisme gebruikt worden.
...

P'cies. Dat bedoelde ik nou juist.
Als je gaat kiezen op emotionele gronden heb ik het idee dat je de verkeerde keuzes maakt. Het gaat notabene om een puur technologisch product, dus zou je dat IMHO, ook zo rationeel mogelijk moeten benaderen.
Tuurlijk kun je het een nooit helemaal uitsluiten van het ander. Maar als het alleen nog maar om b.v. het kekke kleurtje van de camerabody gaat, dan ben je verkeerd bezig...

En dat goedpraat gedrag van een aankoop is een bekend iets:
http://www.idbo.nl/vrije-wil-bestaat-niet/" onclick="window.open(this.href);return false;
daar wordt door de marketing van iedere multinational gretig misbruik van gemaakt... Je koopt dingen die je eigenlijk helemaal niet nodig hebt, maar als je het dan gekocht hebt, ga je verdedigen en uitleggen waarom je het wel nodig hebt en waarom het beter is dan iets anders...

@CaptainHook, een FX impulsaankoopje doe je niet zomaar (tenminste ik niet...). Maar iedereen - ook ik - is geneigd zijn eigen keuzes en posities uit het verleden bij hoog en laag te blijven verdedigen ook al zijn feiten en inzichten veranderd.
Hier hebben we gewoon een luxe probleem en weten velen niet wat te kiezen uit de vele mogelijkheden.

Gelukkig heeft Bob42 echte praktijkervaring met beide systemen en vat hij goed samen dat zowel FX als DX hun voordelen hebben en goed naast elkaar te gebruiken zijn (en kunnen leven) !

ArendV schreef: En persoonlijk snap ik dan niet waarom de kleinbeeld apologisten zo contra DX zijn. DX en FX kunnen vrolijk naast elkaar bestaan zonder haat en nijd. Hoe Nikon dit uiteindelijk gaat invullen zullen we zien, zeker is dat de spiegel gaat verdwijnen, verschillende sensor formaten zullen altijd bestaan.

Daar ben ik het niet mee eens, En hoewel dat los staat van de huidige discussie wil ik er wel even kort op inhaken.

Er zullen met de loop der tijd inderdaad ook full frame mirrorless camera's van Nikon gaan komen, Maar die zullen dan hoogstwaarschijnlijk een leven naast de huidige DSLR's gaan krijgen.
Net zo goed als dat nu niet iedereen van DX af wil zullen er straks ook meer dan genoeg mensen zijn die niet van de Spiegel af willen,
Dit om diverse technische en emotionele redenen waarvan de voornaamste technische reden de optische zoeker zal zijn.

---
Terug naar de huidige discussie:

Ikzelf heb momenteel al anderhalf jaar een D5100(+18-55 VR, Gebruik ik niet.), 35mm & 50mm f/1.8G en 105mm f/2.8G VR Micro, In het algemeen ben ik daar wel tevreden over maar ik had liever gelijk een D7000 gekocht want ik voel me wat beperkt door het gebrek aan directe knoppen op de D5100.

Nu wil ik dus een andere body die dat wel bied en heb ik de volgende drie keuzes:
Alsnog een D7000 halen. (En dan achteraf wellicht weer spijt krijgen.)
De opvolgers van de D7000 en D300s afwachten (Die dan ook rond de prijs van een D600 zitten.)
Of overstappen op FX en de D600 kopen. (Dit is uiteindelijk mijn keuze geworden, Al is de camera nog niet aangekocht.)

Twee argumenten die ik vaak zie met betrekking tot DX zijn gewicht en de cropfactor/scherptediepte.
Het verschil in gewicht vind ik tussen beide niet groot genoeg en datzelfde geld voor de scherptediepte om te zeggen dat DX op dat gebied een betere keuze is.
Dan kun je wellicht beter in de richting van m4/3 of Nikon 1 gaan kijken.
Cropfactor/gratis extra tele is een argument wat ik ook een beetje kant nog wal vind raken. Uiteraard met uitzondering van de redenatie van wild-fotografen, vogelaars en vliegtuigspotters, Dan heb ik er wel begrip voor.
Daar dat drie dingen zijn waar mijn interesse niet direct ligt vallen die argumenten voor mij persoonlijk af.

Op termijn zal ik gaan kijken of ik de D5100 nog wel wil behouden (Hangt ook van de marktwaarde af)
Een m4/3 of Nikon 1 met een paar primes komt er in elk geval wel naast de D600, En ik neig dan meer naar een Nikon 1 met FT-1 adapter voor de Micro/Macro lens die ik bezit.
Zodat ik ook een keer licht op pad kan of twee camera's met twee eigen doeleinde tegelijkertijd mee kan nemen zonder al teveel gewicht in de tas. (Ik kies altijd één Lens uit voordat ik op pad ga (Gebaseerd op waar ik heen ga en wat ik voor ogen heb.) en neem bijna nooit een extra lens mee.)

Ik begrijp dat mijn post weinig zal toevoegen aan de discussie, Maar misschien heeft de topic starter iets aan mijn persoonlijke overwegingen in zijn of haar eigen besluitvorming.

Ik heb altijd gedacht dat de beste camera die camera was die jij op dat moment tot je beschikking had.
Zonder camera niet dat bijzondere moment,

Dat ene moment kunnen vastleggen dat de foto wellicht zo bijzonder maakt, scherp of niet.

Voor studiowerk gaat het bovenstaande natuurlijk niet op, daar creeer je zelf de ideale situatie. Wellicht voor veel meer omstandigheden kun je je eigen wereld scheppen

Voor wat ik bijzonder vind (natuur) gaat het bovenstaande wel op.
Het 'moment' probeer je vast te leggen, dat maakt het voor mij bijzonder. DX of FX maakt voor mij dan niets uit

Foto's moeten blijkbaar altijd ragscherp zijn, of ze gevoelens op kunnen roepen lijkt soms minder belangrijk .

Voor mijzelf zou ik niet weten wanneer ik de stap van DX naar FX zou maken. Voor mijn tak van fotografie (natuur) is het minder belangrijk