Ik zou willen adviseren eerst maar eens lekker 1:1 te schieten.
Het nadeel van alsmaar verder willen vergroten is het verkleinen van je DOF.
Op een gegeven moment is het niet meer uit de hand te doen. Dan moet je focus stacking gaan toepassen wil je er nog iets van maken i.v.m. de enorm klein wordende DOF.
Een stelregel in de macrofotografie is: hoe meer je vergroot hoe moeilijker het wordt.
Natuurlijk kun je experimenteren. Bij voorkeur zelfs want dat is erg leerzaam.
Je kunt wel een PVC buis gebruiken om een uitrek van een meter te halen.
Je zult dan merken dat de DOF minder dan een vloeitje dik zal worden en je dermate weinig licht hebt dat je sensor er niets meer mee kan. Voordien ben je er al klaar mee. Het wordt een onhanteerbare frontloaded constructie die je niet meer lekker stil kunt houden of in balans kunt houden. De 20cm tussenringen gebruik ik daar met een 150mm Schneider Kreuznach Componon vergroter objectief. Door die lengte van de tussen ringen en het brandpunt wordt de werkafstand groter. Ik gebruik ook een El Nikkor 50mm f2.8N vergroter objectief met een omkeerring op tussenringen. Dan heb je minder tussenringen nodig. Bij een vergroter objectief van 50 euro kan ik het werkdiafragma gewoon instellen i.p.v. het diafragma palletjes van een omgekeerd objectief op de gok te moeten bedienen met de vinger. Dat gebruik ik als het insect nog kleiner wordt.
Dan krijg je dit soort dingen:
De afmeting van het insect is bepalend.
Zo heb ik lopen experimenteren met de interne flitser.
Bij een omgekeerde 24mm heb je een veel kortere werkafstand. Dan moet je het flitslicht ook kort voor je objectief hebben anders krijg je het onderwerp in de schaduw.
Dit was in den beginnen knutselen en knoeien en zo ver mogelijk vergroten maar, daar stap je nog wel van af.
Een balg is mooi gereedschap maar, binnen. De kwetsbaarheid maakt een balg minder geschikt voor buiten.
Binnen is het ideaal omdat je de vergrotingsfactor traploos kunt veranderen en daardoor je onderwerp mooier in beeld kunt zetten.
Wat enorm kan helpen met het scherpstellen is flitsen. Door te flitsen kun je de sluitertijd korter houden tot op 1/250e Dan heb je minder bewegingsonscherpte. Je bevriest immers met de flitser de actie. Omdat je onderwerp zo klein is kun je dat dan ook doen met een kleine flitser wat het geheel weer beheersbaar houdt qua gewicht.
Daar heb je ook weer vele mogelijkheden in.
Om je niet helemaal gek te maken zou ik zeggen begin met je 105 en een PN11. Een super combi die ik zelf ook gebruik. Wil je later verder kun je gaan denken aan tussenringen en een omgekeerde El Nikkor.
Als dat lekker begint te werken kun je de interne flitser er bij gaan gebruiken. Je zult merken dat die waardevoller kan zijn dan men denkt. Als je dan natuurlijker licht wilt kun je een kleine flitser als een SB400 in iTTL op en beugel naast de frontlens gaan brengen. Hiermee voorkom je ook objectiefschaduw. Dan heb je nog een beetje natuurlijke schaduw. Wil je geen schaduw kun je een ringflitser overwegen. Maar dat is smaakgebonden.
Marumi DRF14N by
primefoto.nl, on Flickr
