Inmiddels als een paar dagen oud maar deze wilde ik nog even delen. De meest populaire boyband van het moment, ter wereld, in een uitverkochte Amsterdam Arena: One Direction. een concert waar ik enorm naar uit keek om te fotograferen maar achteraf erg tegenviel. Desalnietemin een ervaring om niet snel te vergeten.
Zeker niet mijn beste serie maar vanwege 'omstandigheden' ter plekke mochten we last minute niet front stage fotograferen maar moest de hoofdact van helemaal achterin het stadion. Gelukkig liep de band het tweede nummer nog de hele catwalk af, dat bleek de redding want ook de 3 nummers die we zouden fotograferen werd ter plekke ingekort naar 2... Aangezien de security ook het merendeel van die twee nummers vol in beeld stond/liep, en ik geen materiaal mee had voor dergelijke afstanden, stond ik flink te balen en was daardoor verre van scherp. Dit blijkt achteraf duidelijk uit mijn instellingen. Die slaan het merendeel van de foto's nergens op en resulteerde in een aantal potentiele topplaten die direct de prullenbak in konden. Leermomentje voor een mogelijk volgende keer als er van alles tegen zit...
Vanwege de krappe ruimte achterin het stadion (lees: geen ruimte om te lopen en je hoeken te zoeken) vrij eentonige plaatje, toch een paar redelijke platen die ik de moeite vond om te delen, tesamen met een mooi verhaal
1. Uitverkochte Arena met ruim 53000 voornamelijk tienermeisjes
2. Bijna een voetbalveld-lengte ver vanaf de mainstage, met een 70-200mm op Fx, 'beetje' croppen noodzakelijk. De enige 'gelukkige' fotograaf van de avond is onderin beeld onstage zichtbaar.
3. Hier had ik het gevoel dat ze 3 nummers lang op mainstage zouden blijven staan. Dan kun je letterlijk alleen zulke platen maken... flink balen en irritatie
4. Gelukkig komen ze het tweede nummer de hele catwalk af onze kant op, snel alle bandleden op de foto zetten voordat ze weer terug lopen!
5. Weinig/geen ruimte om aan composities en hoeken te werken, hopen dat de lampen een beetje meewerken
6. Dan gaat de beveiliging weer midden voor de catwalk staan. Hier kon ik nog net langs een hoofd schieten dat links onderin beeld zichtbaar wordt
7. Als de hele band tesamen komt voel ik, dit is de enige kans, en met mij de andere fotografen want de sluiters beginnen te rammelen als een machinegeweer. Nog geen seconde later stopt het geratel en gaat over in gevloek, want de langste beveiliger presteert het om tijdens HET fotomoment van de eerste twee nummers vol door het beeld te lopen. Ik probeer er langs te schieten door een stap naar rechts te doen waardoor een andere beveiliger rechts onderin beeld komt. Merk ook de filmcamera midden voor de pit op. een paar tellen later bewegen alle bandleden weer uit elkaar... gemiste kans
8. De beveiligers blijven weinig rekening met ons houden en lopen continu in beeld...
9. Nog snel een plaatje met helaas weer dezelfde achtergrondverlichting. Dan is het tweede nummer al weer voorbij en worden we bijna hardhandig het stadion uit gewezen.
Net als de 24 uur van LeMans, gaan ook concerten niet altijd over rozen...

Toch een mooie ervaring vol leermomenten!