Weef schreef:
Whatever... Het is zeker de moeite van het volgen waard

Leuk in ieder geval dat jij dat als zodanig ervaart.
Het punt bij heel veel vergelijkingen, zeker tegenwoordig waar je op een PC een beeld à la seconde kunt vergroten en verkleinen als weergave op een monitor, is dat dikwijls voorbijgegaan wordt aan de basis van de achterliggende theorie en praktijk, of er wordt onvoldoende rekening gehouden waar het feitelijk om gaat. Daarmee worden zaken te pas- en te onpas door elkaar gegooid en verkeerde conclusies getrokken.
Voorbeeldje:
Als er een nieuwe camera uitkomt met zoveel megapixels meer als het vorige model wordt door de meesten onder ons direct het beeld uitvergroot tot 100% en dat naast een oud beeldje op 100% bekeken, en met elkaar vergeleken.
Als de weergave er dan uit ziet met "hetzelfde" ruispatroon, wordt al heel gauw gezegd dat er geen verbetering is.
Ja, dank je de koekoek. Het totale beeld van de nieuwe sensor is heel wat groter en herbergt heel wat meer informatie, dan het oude beeld. Dus je kunt er een grotere afdruk mee maken die per vierkante cm er hetzelfde uitziet als die oude opname bij een veel kleinere afmeting. Of als je ze op dezelfde afmeting afdrukt. Zal de ruisindruk in dit voorbeeld met die meer megapixel chip fijner zijn als het oude model.
Zo ook met de scherptediepte. Optische eigenschappen van een lens veranderen niet bij gebruik van een andere camera met een ander opnameformaat. De beeldeigenschappen als resultaat zoals we die doorgaans bekijken en ervaren van een afdruk die we ervan maken echter des te meer. Dat wordt hier door elkaar gehaald.
@E.M. de Klerk
Scherptediepte is niet een functie die wordt beoordeeld per vierkante cm op film of sensor, maar als het gehele opnameformaat gerelateert naar een vaste afmeting afdruk met een vaste kijkafstand.
Dat jij daar je eigen persoonlijke criteria en opvattingen voor hanteert, moet je natuurlijk helemaal zelf weten. Maar sleep daarbij dan niet de gereedschappen erbij zoals diafragmaschalen die gerelateerd zijn aan duidelijk internationaal afgesproken gestandaardiseerde maatstaven voor scherptediepte. Waarmee je ieder ander -en tevens jezelf- op het verkeerde been zet als je die gaat relateren naar je eigen maatstaven die daar in het geheel geen betrekking op hebben
Er zijn zat spelletjes met scherptediepte te maken en opname-omstandigheden waarbij door een typische keus van variabelen het lijkt alsof bepaalde eigenschappen helemaal tegenovergesteld zijn met de maatstaven van scherptediepte.
Daar maken we in voorkomende gevallen dankbaar gebruik van.
Bijvoorbeeld bij macrofotografie. Daar laten we als fotograaf ons graag leiden door de vergrotingsmaatstaf of beeldvulling. We variëren de onderwerpsafstand om aan de juiste beeldvulling of vergrotingsmaatstaf te komen. Door een langer brandpunt te kiezen maar dezelfde beeldvulling binnen je zoeker, moeten we de onderwerpsafstand vergroten.
In dit geval geldt dat de scherptediepte bij toenemende onderwerpsafstand precies omgekeerd evenredig groter wordt, als de scherptediepte naar rato van de langer gebruikte brandpuntafstand zou afnemen. Met andere woorden, bij macro blijft de scherptediepte gelijk ongeacht de brandpunt die je daar voor inzet, bij gelijkblijvende vergrotingsmaatstaf.
(En dat allemaal enkel, als je dat beoordeelt bij eenzelfde afmeting afdruk en kijkafstand).
Probeer het maar eens praktisch uit en controleer het tevens met elke DOF-calulator (zoals de bovenstaande) die je op het web kunt vinden, om erachter te komen dat die "absurd" lijkende bewering klopt. Wat wel verandert is de perspectief (die is namelijk afhankelijk van je camerastandpunt), en de weergave van achtergrond zowel qua vergrotingsmaatstaf als onscherpte in de achtergrond.
Dit soort scherptedieptespelletjes kun je vinden op:
http://www.vanwalree.com/optics/dof.html
Kijk dan naar die poppetjes met die knapzak op de rug, en lees de bijbehorende tekst.
Als ik een 90 mm technische cameralens monteer op een 4x5 inch camera, of ik gebruik daar een 6x9 cm rolfilm houder voor, of ik monteer diezelfde lens op een Nikon camera vol kleinbeeld of DX camera.
Ik vergroot daarna alle beelden met
dezelfde vergrotingsmaatstaf.....
- DX formaat tot een afdruk 15,8 x 23,6 cm
- Kleinbeeld tot een afdruk 24 x 36 cm
- 6x9 cm rolfilm tot een afdruk van 60x90 cm
- 4x5 inch vlakfilm tot een afdruk van 100x125 cm
..... we bekijken elke afdruk op een afstand van "slechts" 30 cm
Pas dan zullen we de scherptediepte van al die beelden
hetzelfde kunnen ervaren en zouden we de scherptedieptetabel voor alle lenzen gelijk kunnen stellen.
Maar zo gauw we die grotere vergrotingen al van een andere kijkafstand gaan beoordelen ten opzichte van die kleinere afdrukken, gaat het als mis in die vergelijkingen en klopt er van die scherptediepte die we ervaren helemaal niets meer van.
En wat moet je met die verschillende afmetingen afdrukken?
Doorgaans binnen vergelijkingen van lenzen en scherptediepte gaan we uit van dezelfde afmeting afdruk, en dezelfde kijkafstand. Daar is de standaard van scherptediepte en ook die diafragmaschaal op een lens aan gerelateerd.
Er worden ook geen zijsprongetjes gemaakt met andere tabellen voor films die heel fijnkorrelig zijn zoals een Kodachrome 25 of een grofkorrelige Ektapress 1600. Geen verschil tussen zacht tekenende soft-focus lenzen (Rodenstock Imagon) of een hard tekenend Nikkor 105mm/2.8 VR macro-objectief. Evenmin de invloeden van beeldonscherpte door beweging van jezelf, het onderwerp, slechte focusinstelling, een goede of een slechte kwaliteit lens.
DOF-schalen en berekeningen. Het is slechts een leidraad om praktisch gezien instellingen zo optimaal mogelijk af te regelen die passen bij een bepaalde gewenste scherptediepte die door het gros van de mensen zal worden geaccepteerd als zijnde "correct" of aanvaardbaar.
Die instellingen op scherptediepte kan heel ver gaan.
Sinar heeft in 1988 een technische camera op de markt gezet (Sinar E), die met sensoren, en een lichtmeetsonde was gekoppeld aan de computer.
Door specifiek scherp te stellen op die delen die je beslist in een scene scherp wilde hebben, werden, draaiingen, tilt en shift-verstellingen optimaal berekend, met de minimaal benodigde diafragma-opening.
http://www.sinar.ch/site/index__gast-e- ... -1879.html
Die camera alleen, (zonder lenzen, extra balgen, geen sluiter, helemaal kaal) koste indertijd 45.000 gulden. Een fotograaf in Vught (Wim van Passel) was indertijd de eerste in Nederland die het ding had aangeschaft. Met de precisie en handelbaarheid erin had hij een dermate hoog rendement in zijn producties dat hij enkele maanden erna er nog een aanschafte.
....Enne, dat ding werkte volgens die internationaal geaccepteerde scherptediepteberekeningen waar al die DOF-calculators ook van zijn afgeleid.