verslagje
Geplaatst: zo nov 28 2010 2:44 pm
Eigenlijk zijn er twee grote stands: Nikon en Canon. Nikon had weer de meeste ruimte, een echt grote zaal voor de lezingen en daar om heen was er ruim plek voor Nikon Service, camera’s en objectieven te proberen en een ruimte om de Coolpix compact camera’s te bekijken. De workshop zaal werd door Nikon een arena genoemd, rondom een groot loop podium konden bijna 700 mensen een goede plek vinden en op 4 schermen kan een ieder zien wat er vertoont of gemaakt word. Veel personeel om alles in goede banen te leiden. Een doordachte organisatie en dit jaar slechts 4 fotografen die laten zien wat ze met hun Nikon spullen kunnen bereiken.
De Nikon locatie is nog wel in dezelfde zaal als alle andere Experience deelnemers, maar door de complete afscherming en het feit dat Nikon in een hoek staat, lijkt het er toch stiller.
De Canon stand staat in het midden van de hal en is slechts beperkt afgeschermd. Zag zelf een 20 minuten presentatie van Pim Ras en zijn opnamen werden vertoont in een relatief kleine vrijwel niet afgeschermde ruimte met 2 tribunes met ongeveer 80 zitplaatsen, heel veel spotlicht en soms had ik het idee dat zelfs de foto’s op het projectie scherm ook werden bijgelicht. Zo’n omgeving doet afbreuk aan de kwaliteit van de fotograaf. Canon Service was aanwezig, weggedrukt in een hoekje met twee kleine tafels en deed het werk met pincet, en spuitbus. Sensor schoonmaak vloeistof heb ik niet gezien. Als je daar de Nikon Service tegenover zet, dan waren daar drie ruime werktafels, diagnose apparatuur, meerdere instrumenten voor reparatie, goed werklicht om te kunnen zien wat je doet en veel onderdelen om even gratis wat gerepareerd te krijgen. Het mag de lezer duidelijk zijn, ik ben een Nikon fan. Canon zou eens goed moeten kijken bij Nikon, want hun stand houdt de aandacht van de bezoeker niet vast. Zelf heb ik alle 4 workshops bij Nikon mee gemaakt en dan ben je daar toch al 5 uur mee kwijt. Nu had ik een langere dag dan de meeste bezoekers. De Nikon stand was voor genodigden s’avonds open tot 11 uur.
Voor mij was de topper de workshop van Joe mcNally bij Nikon, die met een of meerdere flitsers en een scherm laat zien hoe eenvoudig het is om van een amateur rockstar schitterende platen te maken. Het fotomodel werkt normaal gewoon van 9 tot 5 bij Nikon Service in Beverwijk, maar zou als een Tom Petty look-a-like best een goede boterham kunnen verdienen. Dat wat Joe mcNally doet lijkt eenvoudig, je denkt dat kan ik ook. Een fotograaf die je laat denken dat het heel gemakkelijk is, dat zijn de ware meesters.
Nikon spullen gaan niet zo vaak stuk, het was rustig bij Nikon Service.
Joe mcNally aan het werk
een opname van Joe mcNally, gemaakt vanaf het projectie scherm
De Nikon locatie is nog wel in dezelfde zaal als alle andere Experience deelnemers, maar door de complete afscherming en het feit dat Nikon in een hoek staat, lijkt het er toch stiller.
De Canon stand staat in het midden van de hal en is slechts beperkt afgeschermd. Zag zelf een 20 minuten presentatie van Pim Ras en zijn opnamen werden vertoont in een relatief kleine vrijwel niet afgeschermde ruimte met 2 tribunes met ongeveer 80 zitplaatsen, heel veel spotlicht en soms had ik het idee dat zelfs de foto’s op het projectie scherm ook werden bijgelicht. Zo’n omgeving doet afbreuk aan de kwaliteit van de fotograaf. Canon Service was aanwezig, weggedrukt in een hoekje met twee kleine tafels en deed het werk met pincet, en spuitbus. Sensor schoonmaak vloeistof heb ik niet gezien. Als je daar de Nikon Service tegenover zet, dan waren daar drie ruime werktafels, diagnose apparatuur, meerdere instrumenten voor reparatie, goed werklicht om te kunnen zien wat je doet en veel onderdelen om even gratis wat gerepareerd te krijgen. Het mag de lezer duidelijk zijn, ik ben een Nikon fan. Canon zou eens goed moeten kijken bij Nikon, want hun stand houdt de aandacht van de bezoeker niet vast. Zelf heb ik alle 4 workshops bij Nikon mee gemaakt en dan ben je daar toch al 5 uur mee kwijt. Nu had ik een langere dag dan de meeste bezoekers. De Nikon stand was voor genodigden s’avonds open tot 11 uur.
Voor mij was de topper de workshop van Joe mcNally bij Nikon, die met een of meerdere flitsers en een scherm laat zien hoe eenvoudig het is om van een amateur rockstar schitterende platen te maken. Het fotomodel werkt normaal gewoon van 9 tot 5 bij Nikon Service in Beverwijk, maar zou als een Tom Petty look-a-like best een goede boterham kunnen verdienen. Dat wat Joe mcNally doet lijkt eenvoudig, je denkt dat kan ik ook. Een fotograaf die je laat denken dat het heel gemakkelijk is, dat zijn de ware meesters.
Nikon spullen gaan niet zo vaak stuk, het was rustig bij Nikon Service.
Joe mcNally aan het werk
een opname van Joe mcNally, gemaakt vanaf het projectie scherm