NCN Forum

Brava schreef:OEPS Jullie zijn samen goed voor zo'n kleine 10.000 berichten op dit forum

:mrgreen:

Marten schreef:

Brava schreef:OEPS Jullie zijn samen goed voor zo'n kleine 10.000 berichten op dit forum

:mrgreen:

Niet te vroeg juichen hè. Voor een eerlijke vergelijking ook graag even het aantal foto's tellen dat de D90's en ik gepost hebben. Dat ziet de wereld er opeens heel anders uit

Waardevolle discussie, met meer dan een handvol heel zinnige (en ook mooie) bijdragen! Dus een excesje hier en daar met een smiley te veel vergeef ik de deelnemers graag...

Vooral boeiend om te zien hoe forumleden een nieuwe generatie inwijden in die zo ongelooflijk verander(en)de wereld van de fotografie. Onze dochter is nu vier, en heeft een tijdje geleden een periode gehad waarin ze met haar roze compactje alles schoot wat los en vast zat. Nu even niet meer. Benieuwd wanneer dit deel van de opvoeding weer aan de beurt komt.

Dankzij 'digitaal' fotografeer ikzelf weer redelijk intensief, na ruim tien jaar onthouding. Dus ik ben dankbaar voor de ontwikkelingen. Evengoed ben ik nostalgisch naar de tijd waarin ik de wc afplakte met zwart fluweel en karton om filmspiralen in ontwikkeltankjes te doen, en daarna de badkamer om, hangend boven levensgevaarlijke dampen, wonderlijke chemische processen gade te slaan.

Mijn muziek is nog altijd analoog: 'superaudio' is voor mij (na live, natuurlijk) de langspeelplaat. Maar iets dergelijks geldt niet voor beeld. Mijn twee FE's doe ik niet snel weg. Toch ik zie me er niet snel meer even hard mee werken als met mijn D700. Daar zit wel steeds vaker een MF-objectief op, trouwens. Zeer bevorderlijk voor de fotografische concentratie.

Het kan inderdaad geen kwaad om wat vaker te doen alsof je nog maar één foto op je rolletje over hebt. Fotografie is immers sowieso een zaak van verbeeldingskracht.

Wie graag verder nadenkt over fotografie sinds de digitale revolutie, kan ik van harte het boekje 'Nerveuze pixels' van Johan de Vos aanbevelen. Een oude rot in het vak beschrijft essayistisch en op een persoonlijke manier wat er volgens hem veranderd is in onze manier van kijken aan beide kanten van de camera.

whvg schreef:Op het gevaar af een open deur in te trappen will ik hier een lans breken voor het fotograferen zonder achteraf met de computer (of in de camera) allerlei trucs uit te halen om de foto beter te maken.
Tegenwoordig schiet je maar raak en zie je later wel of je er nog wat aan moet 'prutsen'.
Direct een goede plaat maken is een veel grotere kunst en kan ook prima met de huidige digitale apparatuur en is misschien wat gemakkelijker doordat je niet zuinig hoeft te zijn. Met film gaat zoiets in de papieren lopen, de geheugenkaart is geduldig.
Wat denken jullie hiervan?

Groet,
WHvG

Ik wil hier toch nog wel wat over zeggen. Vroeger schoot ik eigenlijk vooral dia's voor drukwerk en dan kan je er achteraf niets meer aan doen. Alleen de lithograaf kon nog een klein beetje sturen en de ontwerper kon uitkaderen. Daarbij nemen de eisen die aan beeld gesteld worden toe zodat je eigenlijk gedwongen wordt je foto's na te bewerken.

Hieronder een foto waar ik zelf erg blij mee ben, hoewel hij op zich niet erg spectaculair is. Wat je ziet is een kade in Amsterdam waar vroeger vrachtschepen gelost werden zoals het (kleine) schip op de foto. De kade is nog redelijk intact maar de gebouwen zijn nieuwe woningen. Je ziet dus een contrast tussen oud en nieuw. Wat ik zo prettig vind aan deze foto is dat het een mooi beeld is dat een duidelijk verhaal vertelt terwijl de situatie zo ontzettend 'normaal' is. Ik vind het altijd een veel grotere uitdaging om een goede foto van iets heel normaals te maken dan van iets spectaculairs.

Boven is de foto zoals die uit de camera komt met de Standaard picture control toegevoegd; omdat ik meestal mijn foto's bewerk heb ik altijd 'Neutraal' aanstaan in de camera, maar als je zonder bewerking zou afdrukken is dat niet geschikt. Daaronder de bewerkte versie waar ik nog behoorlijk aan heb zitten sleutelen. Die laatste vind ik een stuk beter. Dat zou ik met film nooit voor elkaar gekregen hebben en maakt voor mij misschien wel het verschil tussen bruikbaar en onbruikbaar, zeker als je nog verlies incalculeert in de donkere partijen wat je nog krijgt als je een dia afdrukt.





Het ligt volgens mij vooral aan de fotograaf hoe die met 'digitaal' omgaat en niet zozeer aan de gebruikte techniek, dat is een middel.

We moeten toch gewoon alle middelen gebruiken die tegenwoordig voor handen zijn.

En flitslicht: Mijn complimenten voor deze bewerking, zeer geslaagd. Misschien had ik het origineel zelfs weggegooid.

Technisch beter, maar het grootste deel van de sfeer is weg.
Ik heb een duidelijke voorkeur voor de eerste.
Voor 'produkt fotografie' is de bewerking van de tweede duidelijk de winnaar.
Alles hangt van je uitgangspunt af. Perceptie dus.

Technisch beter, maar het grootste deel van de sfeer is weg.

Vreemde paradox, nietwaar? Eens met deze observatie, en, in dit geval, met de waardering voor de 'ruwe diamant' boven het 'geslepen eindproduct'.
(Soms vind ik het zelfs al zonde om een foto recht te zetten...)
We hebben veel meer technische middelen tot onze beschikking dan vroeger. Maar waar doen we het voor? Wat willen we ermee?
Ik probeer de weg naar het hart van de kijker zo kort mogelijk te houden. Techniek moet een middel zijn om de weg af te snijden, niet een doel in zichzelf.

Eeuw schreef: Alles hangt van je uitgangspunt af. Perceptie dus.

Voor het doel, het verhaal, vind ik de bewerkte versie beter omdat de gebouwen veel meer aandacht krijgen en je meer de diepte ingetrokken wordt naar die gebouwen. De sfeer is inderdaad veranderd maar als je je alleen om de sfeer bekommert schiet je met dit soort fotografie je doel voorbij. Dan maak je foto's om het artistiek zijn en niet om iets te vertellen.

Ik begrijp je verhaal, maar nu wil je toch niet beweren dat het een het ander uitsluit?
Artistieke fotografie kan verhalend zijn bij uitstek. Je zal feitelijke registratie bedoelen denk ik.
Natuurlijk helemaal niks op tegen.

Ik wil je wel zeggen dat mijn oog in de tweede opname, de bewerkte bedoel ik, bij het tweede blok blijft hangen en in de bovenste 'originele' opname ik veel verder de diepte in getrokken word.
Zo zullen we dan verschillend hebben leren kijken?

De uitdaging om iets 'gewoons' te fotograferen en dat te communiceren boeit mij al zo lang ik fotografeer, ja, honderd jaar is een eeuw. Het is het spannendste soort en meestal voor een bijzonder klein publiek in tegenstelling tot de 'award maniakken' op Flickr. Dat doet me niks. Awards op mijn foto's haal ik regelmatig weg. Commentaren daarentegen koester ik.

Het een hoeft het ander niet uit te sluiten, maar het gebeurt wel dat men graag, imo althans, te artistiek wil zijn waardoor de feitelijke informatie minder duidelijk wordt. Het is natuurlijk een balans. Foto's zuiver voor de duidelijke registratie gemaakt zijn, misschien wel per definitie, vaak saai. Maar op foto's van een serie vol tegenlicht opnamen met grote donkere vlakken is de hoeveelheid informatie navenant minder en dat vinden opdrachtgevers niet altijd fijn.

Ik denk niet dat we verschillend hebben leren kijken, alleen dat het mij vooral om de relatie tussen de vrouw en die woningen enerzijds gaat en anderzijds de kade met de boot. Dat grote gebouw in de achtergrond vind ik minder belangrijk al is het wel een goed beeldelement. In de originele foto gaat je oog voorbij aan de woningen en springt je blik meteen naar het grote gebouw. Jij kijkt meer naar de sfeer. Ik zal nog eens helemaal opnieuw met bewerken beginnen en proberen die sfeer meer vast te houden terwijl de woningen voldoende aandacht krijgen. Het was vroeger wel veel minder werk met dia's Ophalen, knippen, klaar.

Ik heb geen ervaring met Flickr en al die wedstrijdjes enzo kunnen me niet boeien, maar ik ben wel blij met je commentaar inderdaad.

foto 1 1 of 2 stops lichter maken oke
foto 2 te strak te koud te onwerkelijk
waar is de tijd dat je kon zeggen "een foto liegt niet "

Als je de hele foto lichter maakt in de camera verliezen de wolken doortekening, daarom ontkom je hier niet aan 'trucks' met Photoshop. Het is nooit zo geweest dat een foto niet liegt. Je kan bijvoorbeeld een foto maken van een prachtig stukje natuur met hertjes, konijntjes en weet ik niet. Maar als je die foto maakt terwijl je met lieslaarzen aan in een sterk vervuild meertje staat waar de chemische vaten in ronddrijven lieg je ook, alleen al door hoe je je omgeving uitkadert. Dat is een extreem voorbeeld maar met elke foto maak je keuzes die het resultaat beïnvloeden en waarmee je een bepaalde visie aan de kijker opdringt.

Over echt fotograferen gesproken..
hier een interessante korte film in drie deeltjes over straatfotografie.
Er wordt uiteraard niets nieuws verteld maar het vestigt toch wel duidelijk de aandacht op hetgene waar het om draait, foto's maken.
Ook de gebruikte spulletjes zijn ook niet te versmaden. Kijken dus.
Deel 1 http://vimeo.com/6497905
Deel 2 http://vimeo.com/6502390
Deel 3 http://vimeo.com/6504591
film is opgenomen in USA met een fototoestel..

Ik schiet niet zo maar raak, en kies bewust voor nabewerken.

Eeuw schreef:Over echt fotograferen gesproken..
hier een interessante korte film in drie deeltjes over straatfotografie.
Er wordt uiteraard niets nieuws verteld maar het vestigt toch wel duidelijk de aandacht op hetgene waar het om draait, foto's maken.
Ook de gebruikte spulletjes zijn ook niet te versmaden. Kijken dus.
Deel 1 http://vimeo.com/6497905
Deel 2 http://vimeo.com/6502390
Deel 3 http://vimeo.com/6504591
film is opgenomen in USA met een fototoestel..

Mooie filmpjes, mooie meetzoekers.