NCN Forum

Tuihanti schreef: Dat is niet moeilijk. Ik maak gewoon de foto. Ik krijg ze er niet voor.
Ze zijn er en ik ben er. Dan zie ik ze en maak een plaatje of niet.
Meer is dat niet. Echt puur het moment pakken.

Hier ben ik het niet mee eens, er doen zich situaties voor waarin ik wel een foto zou willen maken, maar niet durf, soms omdat ik dat te 'riskant' voor mijzelf vind, soms omdat ik geen inbreuk op de persoonlijke levenssfeer wil maken.

Voorbeelden:

• Barcelona Ramblas, mensen die met het balletje balletje spel mensen aan het oplichten zijn.(Zou ook zo zijn in Amsterdam?)
  Groepen van daklozen/zwervers/druggebruikers.
  Gezagsmensen, militair of politie.
  Armoede, kinderen of volwassenen die duidelijk leven in armoede.
  Buitenland waar ik niet precies weet wat de regels zijn van op straat fotograferen.
  Spelende kinderen.
  Vrouwen

Bij de bovenstaande onderwerpen zitten best wel wat foto oppertunities. Maar niet in alle situaties wil of kan ik foto's maken.
Zo ga je van iemand die drugs aan het pushen is in Amsterdam geen foto's maken, dat is vragen om moeilijkheden.

ben

Tuihanti schreef:Hoi Jantom,
Het de-escaleren is ook geen kunst. Het is meer een wetenschap.
Het geheim is dat iedereen serieus genomen en gerespecteerd wil worden.
Als je dat doet hoef jij je nergens ongemakkelijk over te voelen.

Juiste benadering en goed verwoordt zo.
Blijf vriendelijk met een smile op je gezicht
Kijk hem of haar aan als je praat.
Toon begrip en respect voor de reactie.
Als het nodig is, verontschuldig je en verwijder de opname waar hij op toe kan zien.
Ik heb het overigens nog nooit meegemaakt. Wel vaak verwondering gezien op een gezicht.
Voor echte portretten vraag ik altijd om te poseren.
Juist omdat ik graag gebruik maak van het amateuristisch gedoe bij het poseren.

Maar eh, het is niet de bedoeling commentaar te geven op de berichten van voorgangers.
Ik zie nu dat ik zelf er ook al intrapte.
Voorgaande discussie hoort meer in STRAATFOTOGRAFIE thuis. Denk ik.
Vanaf nu dus weer on topic. O.k.?
gr H.

Gewoon vragen Ben. Het enige risico dat je dan loopt is dat het antwoord NEE is.

Marten schreef:

ben42 schreef:......Gezagsmensen, militair of politie.....

Gewoon vragen Ben. Het enige risico dat je dan loopt is dat het antwoord NEE is.
Oproerpolitie tijdens rellen in Bangladesh:
]

Na deze bedoel ik dan.

Marten schreef:

ben42 schreef:......Gezagsmensen, militair of politie.....

Gewoon vragen Ben. Het enige risico dat je dan loopt is dat het antwoord NEE is.

Na het vragen is het moment vaak weg, dan wordt er geposeerd en vaak wil ik dat niet, dit is een bezwaar voor alle situaties die ik genoemd heb. (Bij de andere situaties is vragen vaak geen optie).

Spontane beelden zijn zoveel leuker dan geposeerde beelden, voor straatfotografie vind ik dit min of meer een voorwaarde.

Sorry voor het off-topic gaan/zijn.
Ben

80 reacties en 2200 keer gelezen. Nu dus. Had ik niet verwacht voor een topic dat niet over techniek gaat.
Leuk ook de grote variatie die er te lezen valt. Hopelijk komt er nog meer.

Als klein jochie was ik geintrigeerd door de foto's van mijn opa: van iedere vakantie schitterende dia's. Hij gebruikte altijd een losse belichtingsmeter, iedere dia was perfect belicht, met recht plaatjes....
Toen hij overleed in 1993 kreeg ik, als oudste kleinzoon, alle 6700 dia's inclusief projector beeldscherm en de camera. Die dozen gingen bij mij de zolder op. Af en toe pakte ik een doos dia' s en bekeek ze dan, kort daarna kocht ik een Praktica en begon mij te interesseren voor de fotografie: het vastleggen van uiteraard vakanties en trok de natuur in.
Ergens in 1995 raakte die interesse op een zijspoor: er waren belangrijker zaken
Toen tijdens een vakantie in Duitsland een Minolta 7000 gekocht, natuurfotografie trok mij het meeste aan, serene landschappen fotografisch zo goed mogelijk vastleggen was mijn doel.
Het heeft fraaie beelden opgeleverd, menig nat pak, of een behoorlijke verbrandde kop, of een poging tot verbetering van de tijd op de 100 meter sprint.....zwanen met jonkies zijn behoorlijk agressief....
Stadsfotografie heeft ook mijn interesse vandaar het lidmaatschap van de NCN, altijd leuk die uitjes
NCN kwam ik mee in aanraking na aanschaf van de D40 in Urk, de verkoper adviseerde mij een kijkje te nemen op de NCN site
Inmiddels een D5100 aangeschaft met het oog op oktober 2013: korte vakantie IJsland......

Veel reacties op deze topic. en ondanks dat ik niet veel "aanwezig" ben ga ik toch ook even reageren.
Ik fotografeer gewoon voor mezelf. Ik heb altijd graag "kiekjes" gemaakt en het was altijd IK die de vakantiefoto's maakte. Met altijd in mijn achterhoofd, als ik tijd heb ga ik er mijn hobby van maken en een cursus volgen.

2 jaar geleden heb ik het EINDELIJK gedaan en heb mijn eerste dslr gekocht en me verdiept met cursussen, internet, boeken, oefenen in het fotograferen.
Ben bij het IVN gegaan en ga met hen iedere 4 weken de natuur in in mijn woonplaats.
Ben er inmiddels achter dat mijn interesse ligt in landschappen en straatfotogafie maar de rust van de natuur en lidmaatschap bij de dierentuin geven me ook veel innelijke rust
en ben dan helemaal happy als ik in mijn eentje op pad ga.
Ben een beetje verslaafd aan het surfen op internet naar alles wat met fotografie te maken heeft en merk dat ik steeds meer wil. Dat is het verradelijke van fotografie.
Je bent nooit "echt" tevreden en wilt beter.
oja, het ontwikkelen of bewerken, wat je wilt, vind ik het mindere aan de fotografie

Ik fotografeer omdat ik het leuk vind om door middel van foto`s herinneringen op te halen (en of dat nu is met mijn eigen herinneringen of die van andere, maakt me niet uit, ik hou van goede verhalen)

Waarom ik fotografeer? De beweegredenen lopen nogal uiteen maar ik kan er wel een aantal opsommen
[*] Ten eerste omdat ik het mij in een behoorlijk hectisch leven best wel wat rust geeft. Geen telefoon mee en alleen een beetje ronddwalen, 100% geconcentreerd om die ene foto te maken waarvan je zegt "WOW!". Daarin ben ik toch wel een einzelgänger, kan er onmetelijk van genieten om alleen rond te lopen maar met iemand anders is nu eenmaal wel gezelliger
[*] Het altijd leuk vind om mijzelf ergens in te verdiepen en ontplooien, zo ook in fotografie.
[*] Soms waardering/ bewondering krijg van anderen op mijn foto's. Eén van de behoeften volgens Mr. Maslow die ik ook zeker kan waarderen.
[*] Met nieuwe mensen in contact kom.