Dat er bij E-objectieven zo uitdrukkelijk meer kunststof zou zijn gebruikt, valt wel mee. Dat geldt mogelijk misschien meer voor de ene lens als voor de ander.
Bijv. bij de constructie van een 75-150/3.5 zoomlens is een kunststof diafragmaring gebruikt in tegenstelling tot die van AIS modellen. In de later geproduceerde modellen is de mat chromen ring net voor die diafragmaring vervangen door eentje van zwart kunststof. Voor de verdere rest is het bijna een exacte kloon (ook inwendig) maar dan wat compacter (kleiner zusje) van de Nikkor 80-200/4.0 AIS.
Ik heb ze beide.
** Nikkor E 75-150mm/3.5 (wat verder naar beneden met de verschillen van chroom ring en zwarte ring)
** Nikkor 80-200mm/4.0 AIS **
Waar wel op zou zijn bespaard is de coating van E-lenzen, enkelvoudig tegenover multi-coating. Maar ook hier geldt dat dat niet voor alle objectieven hoeft te zijn. In ieder geval geldt dat wel bij enkele vaste brandpunten, die waarschijnlijk ook een meer eenvoudige lensconstructie hebben. Daar vind je dan ook wel degelijk verschil met de optische kwaliteiten tegenover AI(S) in die tijd. (Bijv. de E 28mm/2.8 heeft een meer eenvoudige constructie met 5 lenzen dan de AIS modellen). Maar er verandert veel. De laatste 50/1.8 AIS serie en tegenwoordig gebruikte 50/1.8 AF zou optisch gezien afstammen van het indertijd gebruikte 50mm/1.8 E-objectief.
Maar wederom wat coating betreft hetzelfde voorbeeld van hierboven, de E 75-150mm/3.5 heeft voor het oudere type dezelfde coating/gloed als de 80-200mm/4.0 (blauwpaars/violet en groen).
Het jongere model van de E 75-150mm/3.5 (heb ik ook) heeft een andere coating, die ziet er hoofdzakelijk wat groen uit, maar met minder harde reflecties erin als je het ding in de hand houdt. De optische kwaliteiten van de E 75-150mm/3.5 zijn bijzonder goed. Het komt misschien wat langzamer op gang, maar bij f8-f11 doet het niet onder voor de allerbeste zooms van dit moment. Tweedehands dikwijls ergens tussen Euro 40 en Euro 80 te krijgen.
Voor beoordeling van verschillende lenzen zou je eens kunnen kijken bij de site van
** Bjørn Rørslett **
Helaas staat de E 100mm/2.8 er niet bij.
Overigens lijkt de
axiale speling bij veel objectieven in de scherpstelling erger dan het is. Het is meer een psychologisch gevoel, dan dat het ook maar enige betekenis zou hebben in de optische kwaliteiten.
Ik heb wel eens ooit een lens open gehad (rubberen mantel van de scherpstelring wegschuiven en omklappen --> dan een messing afdekplaatje wat met plakband vast zit verwijderen). Afhankelijk van het model, zie je door de opening heen (even aan de scherpstelling draaien) dan een sleuf met daarin een vierkant blokje, wat door die sleuf schuift bij scherpstelling. Dat blokje is gedeeld met in het midden een conisch schroefje, met lak geborgd. Als er teveel speling op zit is het een kwestie van dat conisch schroefje een klein slagje verder draaien zodat het gedeelde blokje iets breder wordt en de speling verdwijnt. Niet te strak, want dan zet je het zaakje weer te vast.
De wiebelende/kantelende voorkanten bij lensconstructies van (nieuwe) tegenwoordige AF-objectieven heeft meer effect op je optische kwaliteit.
