Holografische film
Geplaatst: do feb 15 2007 10:14 pm
Holografie.
Op dit moment wordt er nog weinig bekendheid aan gegeven, maar er zijn nieuwe ontwikkelingen in de filmindustrie die waarschijnlijk het einde van de digitale fotografie zullen inluiden. Dat is een zgn. holografische film. Voor het eerst is het mogelijk gebleken ruimtelijke foto’s te maken.
Oorspronkelijk werd het veelvuldig toegepast in de kwantummechanica bij de zgn. snarentheorie in de kwantumgravitatie. Het was de grote verdienste van Gabor, Nobelprijswinnaar voor de Natuurkunde die dit heeft mogelijk gemaakt. En deze is er in geslaagd in samenwerking met Fuji een hologram over te brengen van snaren naar filmmateriaal.
Op dit moment heeft men de juiste kleuren nog niet onder controle, maar dit zou een kwestie van tijd zijn.
De werking berust op het principe van interferentie. Het licht kan beschouwd worden als een golfverschijnsel. Het primaire licht (de oorspronkelijke golven) en het secundaire licht (de golven die via de fotografische film komen) doven op bepaalde plaatsen in de ruimte uit (tegenfase) en op andere plaatsen in de ruimte versterken ze elkaar. Dit eist echter wel dat de golven niet willekeurig door elkaar lopen en van dezelfde lengte zijn en met elkaar "in de pas lopen". Daarom is een coherente monochromatische lichtbron nodig voor een optimaal resultaat. Op de fotografische film is het beeld niet rechtstreeks te herkennen, elk deel van het fotografische beeld draagt bij tot het gehele hologram. Naarmate het fotografische beeld groter is wordt het hologram scherper afgebeeld. Er vindt een zogenaamde transformatie van fourier plaats. Omdat ieder deel van de fotografische film het gehele beeld van het hologram in zich draagt is die naam, holografische film gekozen.
Met behulp van een monochromatisch filter kan een verbeterde dia-projector worden omgetoverd in een monochromatische lichtbron. Na het plaatsen van de film (mag niet tussen glas ingeraamd worden) kan dan een holografisch beeld opgewekt worden.
Het effect is dat er een ruimtelijke ‘afbeelding’ ontstaat van het object wat je gefotografeerd hebt. Het hangt als het ware los in de lucht. Een dia-scherm is dus niet meer nodig!
Op dit moment is men zeer terughoudend in het naar buiten brengen van dit grote nieuws, omdat men nog niet voorbereid is op de enorme toeloop die zal ontstaan in het aanschaffen van analoge camera’s. Bovendien is het nodig dat er op de lens een zgn. monochromatisch filter wordt geplaatst en massa productie zit er nog niet in wegens de grote uitval in het productieproces.
Het is mij echter gelukt beslag te leggen op zo wel film als filter. Dit omdat ik connecties heb met drukkers van onze Eurobiljetten. En zoals u weet zit daar een hologram op.
Ik hoop het geheel een keer te kunnen demonstreren tijdens een clubbijeenkomst. De datum krijgt u nog van mij door.
Gerrit
Op dit moment wordt er nog weinig bekendheid aan gegeven, maar er zijn nieuwe ontwikkelingen in de filmindustrie die waarschijnlijk het einde van de digitale fotografie zullen inluiden. Dat is een zgn. holografische film. Voor het eerst is het mogelijk gebleken ruimtelijke foto’s te maken.
Oorspronkelijk werd het veelvuldig toegepast in de kwantummechanica bij de zgn. snarentheorie in de kwantumgravitatie. Het was de grote verdienste van Gabor, Nobelprijswinnaar voor de Natuurkunde die dit heeft mogelijk gemaakt. En deze is er in geslaagd in samenwerking met Fuji een hologram over te brengen van snaren naar filmmateriaal.
Op dit moment heeft men de juiste kleuren nog niet onder controle, maar dit zou een kwestie van tijd zijn.
De werking berust op het principe van interferentie. Het licht kan beschouwd worden als een golfverschijnsel. Het primaire licht (de oorspronkelijke golven) en het secundaire licht (de golven die via de fotografische film komen) doven op bepaalde plaatsen in de ruimte uit (tegenfase) en op andere plaatsen in de ruimte versterken ze elkaar. Dit eist echter wel dat de golven niet willekeurig door elkaar lopen en van dezelfde lengte zijn en met elkaar "in de pas lopen". Daarom is een coherente monochromatische lichtbron nodig voor een optimaal resultaat. Op de fotografische film is het beeld niet rechtstreeks te herkennen, elk deel van het fotografische beeld draagt bij tot het gehele hologram. Naarmate het fotografische beeld groter is wordt het hologram scherper afgebeeld. Er vindt een zogenaamde transformatie van fourier plaats. Omdat ieder deel van de fotografische film het gehele beeld van het hologram in zich draagt is die naam, holografische film gekozen.
Met behulp van een monochromatisch filter kan een verbeterde dia-projector worden omgetoverd in een monochromatische lichtbron. Na het plaatsen van de film (mag niet tussen glas ingeraamd worden) kan dan een holografisch beeld opgewekt worden.
Het effect is dat er een ruimtelijke ‘afbeelding’ ontstaat van het object wat je gefotografeerd hebt. Het hangt als het ware los in de lucht. Een dia-scherm is dus niet meer nodig!
Op dit moment is men zeer terughoudend in het naar buiten brengen van dit grote nieuws, omdat men nog niet voorbereid is op de enorme toeloop die zal ontstaan in het aanschaffen van analoge camera’s. Bovendien is het nodig dat er op de lens een zgn. monochromatisch filter wordt geplaatst en massa productie zit er nog niet in wegens de grote uitval in het productieproces.
Het is mij echter gelukt beslag te leggen op zo wel film als filter. Dit omdat ik connecties heb met drukkers van onze Eurobiljetten. En zoals u weet zit daar een hologram op.
Ik hoop het geheel een keer te kunnen demonstreren tijdens een clubbijeenkomst. De datum krijgt u nog van mij door.
Gerrit
