NCN Forum

Destijds, met mijn Olympus OM2n, was fotograferen van vuurwerk of bliksem in het donker een fluitje van een cent:
Op statief, oneindig, klein diafragma, automatische belichting (meten deed de OM2n van het filmvlak!), richten en afdrukken.
Zodra de camera vond dat er voldoende licht was binnengekomen ging de sluiter dicht. Dat kon soms flink lang duren!

Wat ik ook probeer, de D90 wil op "A" altijd van tevoren vaststellen wat het gaat worden en weigert derhalve iets te doen in het donker. Uiteraard tenzij ik hem op "M" draai en bulb instel, maar dan is 30 minuten het maximum (of zelf eerder de sluiter sluiten) én ik krijg niet het voordeel van de evenwichtige automatische belichting.

a) Zijn hier trucs op?
b) Bestaat dit soort cumulatieve lichtmeting überhaupt nog op digitale camera's?

eerlijk gezegd ben ik het nog nooit tegen gekomen.

Nee, ik in al mijn ongerichte studie van de laatste jaartjes ook niet. Ik had er sinds mijn Olympus-tijd (80er jaren) nooit bij stilgestaan, maar altijd klakkeloos aangenomen dat automatische lichtmeting "nu eenmaal zo werkte". Totdat ik vorig jaar met mijn D60 in Frankrijk tegen een mooi onweersbuitje aanliep. Ineens werkte het niet meer zoals ik verwachtte! Met de D90 heb ik het eerlijk gezegd niet eens geprobeerd, maar heb het opgezocht in het boekje, waar ik ongeveer dezelfde uitleg kreeg als bij de D60.

De term "cumulatieve lichtmeting" heb ik zelf verzonnen, omdat deze het best beschrijft wat er gebeurt. Je kunt het ook "dynamische lichtmeting" noemen, als tegenstelling tot de kennelijk algemeen gebruikelijke "statische lichtmeting".

Hoe dan ook, ik vind het vreemd dat je het niet meer tegenkomt, maar nóg vreemder vind ik het dat het niet (meer) een algemeen bekende technologie lijkt te zijn!

JaapV schreef: Hoe dan ook, ik vind het vreemd dat je het niet meer tegenkomt, maar nóg vreemder vind ik het dat het niet (meer) een algemeen bekende technologie lijkt te zijn!

Nee, vreemd is het helemaal niet. Er zijn diverse benaderingen om licht te meten. Dat vroeger Olympus de reflectie van de film meette is er een van. Eigenlijk zeer onbetrouwbaar, omdat de reflectie afhangt van de kleur en samenstelling van de film. Een meer donkere tint emulsie of lichte geeft verschillende resultaten. Kijk je dan naar de zeer geavanceerde lichtmeetmethoden als matrix- en spotmeting is dat nooit via reflectie van "het filmvlak" te doen, en al helemaal niet van hoogglanzende sensoren.

Gewoon op M zetten, diafragma 5.6 of 8 bij ISO 100 en een tijdopname maken, en een paar keer het vuurwerk erop laten knallen.
Na de opname in één seconde controleren op het LCD scherm zodat je kunt zien of het gelukt is. Daarna stel je eventueel het diafragma bij, en maak je nieuwe opnamen.

Ik hoopte al dat jij met het verlossende woord zou komen. Alleen, het is me nog niet helemaal duidelijk.

Zeg je nu dat die cumulatieve of dynamische lichtmeting (de camera "telt het licht op tijdens het binnenkomen") puur een voortvloeisel is van de "OTF metering" en dat die exclusief bij elkaar horen? En dat DAAROM de huidige "geavanceerde" lichtmeetmethoden dat niet kunnen? Want het ging me niet om de technologische doorbraak van Olympus in 1975, maar alléén maar om dat "cumulatieve handigheidje". En als die twee niet onverbrekelijk samengaan, dan heb je me nog niet het gehoopte verlossende woord gegeven...

En als die off-the-film methode zo onbetrouwbaar was dan zullen jouw argumenten daarvoor toen ook al wel gehanteerd zijn? Niettemin werd het algemeen beschouwd als een doorbraak, die vrij algemeen werd nagevolgd.

JaapV schreef: Zeg je nu dat die cumulatieve of dynamische lichtmeting (de camera "telt het licht op tijdens het binnenkomen") puur een voortvloeisel is van de "OTF metering" en dat die exclusief bij elkaar horen? En dat DAAROM de huidige "geavanceerde" lichtmeetmethoden dat niet kunnen?

Ik weet niet wat de afkorting is van OTF, maar als je bedoelt het meten via de film, dan hoort cumulatieve of dynamische lichtmeting inderdaad "exclusief" bij elkaar.

Lichtmeting met matrixmeting verloopt via de hoofdspiegel en dan binnen een ingenieus stelsel van lensjes en reflecterende vlakken in het pentaprisma enerzijds naar een RGB-module. En via de hoofdspiegel en hulpspiegel naarde AF-module voor spotmeting anderzijds. (Ja, de tegenwoordige camera's benutten zelfs de scherpstel sensors in hun lichtmeting, die hebben een dubbele functie en visa versa, de data van matrixmeting wordt betrokken bij de scherpstelling, en witbalansmeting).
Dus in ieder geval via de spiegels. Die zijn tijdens de opname opgeklapt. Dus dan is er geen meting, die heeft plaats vooraf.
Kan het nooit cumulatief zijn met hetgeen er tijdens de opname op de sensor valt, want dan wordt er geen licht meer gemeten.

Voor meer info over de Nikon lichtmeting: http://imaging.nikon.com/products/imagi ... /index.htm" onclick="window.open(this.href);return false;
Ouder artikel: http://imaging.nikon.com/products/imagi ... /index.htm" onclick="window.open(this.href);return false;

JaapV schreef: En als die off-the-film methode zo onbetrouwbaar was dan zullen jouw argumenten daarvoor toen ook al wel gehanteerd zijn? Niettemin werd het algemeen beschouwd als een doorbraak, die vrij algemeen werd nagevolgd.

En even zo gemakkelijk weer opzij is gezet. Het zijn slechts enkele camera's geweest waarbij het werd toegepast.
Met tegenwoordig herkenning en vergelijking met in een database voorkomende onderwerpen, herkenning van kleur wordt lichtmeting gedaan. Dat gaat een stuk verder dan enkel alleen wat reflectie meten van het filmvlak.

Léon Obers schreef:

JaapV schreef: Zeg je nu dat die cumulatieve of dynamische lichtmeting (de camera "telt het licht op tijdens het binnenkomen") puur een voortvloeisel is van de "OTF metering" en dat die exclusief bij elkaar horen? En dat DAAROM de huidige "geavanceerde" lichtmeetmethoden dat niet kunnen?

Ik weet niet wat de afkorting is van OTF, maar als je bedoelt het meten via de film, dan hoort cumulatieve of dynamische lichtmeting inderdaad "exclusief" bij elkaar.

Sorry. "OTF"="Off-The-Film", dus precies wat je al schreef.

Lichtmeting met matrixmeting verloopt via de hoofdspiegel en dan binnen een ingenieus stelsel van lensjes en reflecterende vlakken in het pentaprisma enerzijds naar een RGB-module. En via de hoofdspiegel en hulpspiegel naarde AF-module voor spotmeting anderzijds. (Ja, de tegenwoordige camera's benutten zelfs de scherpstel sensors in hun lichtmeting, die hebben een dubbele functie en visa versa, de data van matrixmeting wordt betrokken bij de scherpstelling, en witbalansmeting).
Dus in ieder geval via de spiegels. Die zijn tijdens de opname opgeklapt. Dus dan is er geen meting, die heeft plaats vooraf.
Kan het nooit cumulatief zijn met hetgeen er tijdens de opname op de sensor valt, want dan wordt er geen licht meer gemeten.
Voor meer info over de Nikon lichtmeting: http://imaging.nikon.com/products/imagi ... /index.htm" onclick="window.open(this.href);return false;
Ouder artikel: http://imaging.nikon.com/products/imagi ... /index.htm" onclick="window.open(this.href);return false;

Ach! Natuurlijk! Ik ben alweer bij de les...

JaapV schreef: En als die off-the-film methode zo onbetrouwbaar was dan zullen jouw argumenten daarvoor toen ook al wel gehanteerd zijn? Niettemin werd het algemeen beschouwd als een doorbraak, die vrij algemeen werd nagevolgd.

En even zo gemakkelijk weer opzij is gezet. Het zijn slechts enkele camera's geweest waarbij het werd toegepast.
Met tegenwoordig herkenning en vergelijking met in een database voorkomende onderwerpen, herkenning van kleur wordt lichtmeting gedaan. Dat gaat een stuk verder dan enkel alleen wat reflectie meten van het filmvlak.

Dank, Léon, het is me weer helemaal duidelijk (maar ik heb toch nog een licht onbevredigd gevoel dat hier ergens nog een soort gemiste kans voor nóg meer perfectie ligt... )

JaapV schreef: Dank, Léon, het is me weer helemaal duidelijk (maar ik heb toch nog een licht onbevredigd gevoel dat hier ergens nog een soort gemiste kans voor nóg meer perfectie ligt... )

Dat lijkt me niet, omdat diverse functies gecombineerd worden van lichtmeting en focus, zou focus 3-D tracking niet mogelijk zijn. Evenmin de vergelijking met expliciet veel voorkomende onderwerp lichtverdelingen die zijn opgeslagen in een database, waarop de matrixmeting anticipeert, door de relatief zeer nauwkeurige beeldvastlegging reeds bij lichtmeting door de RGB-module. Lees de artikeltjes op de Nikon site nog maar eens goed waar ik in mijn vorige reactie de links van heb gegeven. Dat lukt je nooit met een gemiddelde reflectiemeting, waar elke separatie van kleur en vlakken in een beeld verloren gaat, en je slechts een gemiddelde brei aan licht meet. De nadelen van reflectiemeting heb ik je beschreven, dat is juist verre van perfect. Met glanzende sensoren niet eens goed mogelijk. Dat moet je dus ook niet willen "voor nóg meer perfectie".

Léon Obers schreef: Dat lijkt me niet, omdat diverse functies gecombineerd worden van lichtmeting en focus, zou focus 3-D tracking niet mogelijk zijn. Evenmin de vergelijking met expliciet veel voorkomende onderwerp lichtverdelingen die zijn opgeslagen in een database, waarop de matrixmeting anticipeert, door de relatief zeer nauwkeurige beeldvastlegging reeds bij lichtmeting door de RGB-module. Lees de artikeltjes op de Nikon site nog maar eens goed waar ik in mijn vorige reactie de links van heb gegeven. Dat lukt je nooit met een gemiddelde reflectiemeting, waar elke separatie van kleur en vlakken in een beeld verloren gaat, en je slechts een gemiddelde brei aan licht meet. De nadelen van reflectiemeting heb ik je beschreven, dat is juist verre van perfect. Met glanzende sensoren niet eens goed mogelijk. Dat moet je dus ook niet willen "voor nóg meer perfectie".

Okee, nog even dan
Héb ik gelezen. En ik heb de reflectiemeting inderdaad braaf overboord gezet. Ik blijf alleen een beetje met het gevoel zitten dat het toch zonde is dat er niets meer gemeten wordt aan het licht dat binnenkomt tijdens het "fotografische proces", dus nadat de spiegel opgeklapt is. Ik bedoel, "kunnen we daar dan niet toch nog iets mee, voor nóg meer perfectie?"

Ach, voor die paar uitzonderingen, van een bliksemfoto of vuurwerk is dat werkelijk totaal overbodig. Buiten die omstandigheden komen er namelijk geen situaties voor waarbij licht in enkele milliseconden zodanig verandert dat je ook maar enig nut hebt bij een functie die tijdens de belichting het licht zou meten. Dus nee, liever geen halsbrekende technische toeren door fabrikanten die de prijs van een camera alleen maar enorm zal opjagen om die paar uitzonderingen ook nog "automatisch" te kunnen vangen. Bovendien is het geenszins een garantie dat een belichting dan wel "perfect" is, omdat de rest van de opname een zodanig verschillende helderheid kan hebben waar een lichtmeter ook rekening mee houdt, dat een vuurwerkfoto of bliksem alsnog verkeert belicht kan zijn.
Gezond menselijk fotografisch verstand en er naar handelen levert in dat geval een aanzienlijk meer "perfecte" belichting op.

Ik kan er geen lichtstraaltje meer tussen krijgen!
En, tsja, dat "menselijk verstand" zit bij mij wel goed, maar óók nog "fotografisch"...?