The Arctic 2010: Sightseeing @ Svalbard (+ Pano update)
Geplaatst: za jul 10 2010 7:36 am
Meerdere foto's van deze expeditie zijn te vinden op:
The Arctic 2010: Sallyhamna
The Arctic 2010: Alkefjellet, Hinlopenstretet
The Arctic 2010: Sorgfjorden
The Arctic 2010: Kongsfjord - Blomstrandhalvoya
The Arctic 2010: Kongsfjord - Ny Alesund
The Arctic 2010: And then there was light
The Arctic 2010: Bellsund: Ingeborgfjellet & Ahlstrandodden
The Arctic 2010: Longyearbyen
The Arctic 2010: Birds @ Svalbard
The Arctic 2010: Ice, ice and..... Ice
Pano's update
Spitsbergen, in het Noors Svalbard genoemd en betekend koude kust, is een archipel in de Noordelijke IJszee, zo'n 565 km ten noorden van Noorwegen, die uit drie grotere en een tachtigtal kleine eilanden bestaat. De eilandengroep maakt deel uit van het koninkrijk Noorwegen.
De drie grootste eilanden zijn:
- Spitsbergen
- Nordaustlandet
- Edgeøya
Kleinere eilanden zijn onder andere:
- Barentszeiland (Barentsøya)
- Prins Karls Forland
- Amsterdam
- Moffen
- Kvitøya
Ook de zuidelijker gelegen eilanden, zoals Bereneiland (Bjørnøya) en Hopen horen (bestuurlijk) bij de eilandengroep. De geografische ligging is tussen 74°-81° N en 10°-35° E. De oppervlakte is ca. 63.000 km², waarvan 60% bedekt is met gletsjers. Op de hele archipel wonen, afhankelijk van het seizoen, 3000 tot 4000 mensen, waarvan ongeveer de helft in de hoofdstad Longyearbyen. Ten oosten van Spitsbergen bevindt zich de Russische eilandengroep Frans Jozefland.
Spitsbergen is in het verleden niet bewoond geweest. Er waren sinds de tijden van de walvisvaart hooguit overwinteraars, maar geen permanente inheemse bevolking. Nadat de walvissen, walrussen, ijsberen en poolvossen flink afgenomen waren door de jacht, kwam er in het begin van de twintigste eeuw een periode van het zoeken naar bodemschatten, zoals steenkool. Er gold geen wet anders dan de wet van de sterkste en diefstal van elkaars eigendommen kwam steeds vaker voor. Daarom werd in 1920 besloten tot een internationaal verdrag. Omdat Willem Barentsz de eilandengroep had ontdekt had Nederland aanspraak kunnen maken op het gebied. Maar wij hadden al grote gebieden in Indonesië, die veel winstgevender leken en er was geen belangstelling voor een nieuw veraf gelegen bar gebied.
Noorwegen daarentegen was sinds kort een zelfstandige natie en wilde zich profileren als poolnatie. En zo werd het Spitsbergen-verdrag gesloten, waarmee Noorwegen de wetgever en wethandhaver werd, militaire activiteit werd verboden en alle andere verdragspartners gelijke economische rechten kregen als de Noren.
Noorwegen heeft via het internationaal gerechtshof in Den Haag ook nog geprobeerd om aanspraak te maken op noordoost Groenland, maar die claim werd afgewezen. Voor Spitsbergen ontdekte ze een oud IJslands verhaal over een reis van de vikingen naar de koude kusten: Svalbard. Dit verhaal werd op een creatieve manier verdraaid en verspreid zodat alle Noren gingen geloven dat de Vikingen Spitsbergen eerder hadden ontdekt dan de Nederlanders. Daar is niets van waar, maar het gehele verdragsgebied heeft nu wel als officiële naam Svalbard en Spitsbergen is nu alleen de naam van het grootste eiland.
Spitsbergen bleef een gebied met grote mogelijkheden. Particulier bezit was niet voorbehouden aan de Noren en kon gewoon gekocht worden. De Russen kochten in 1932 een Nederlandse steenkoolmijn Barentsburg en gedurende de gehele koude oorlog was Spitsbergen de enige plek ter wereld waar de grens tussen oost en west niet bewapend was.
Noorwegen was een arm land en de macht van de Noorse gouverneur die Sysselmannen heette, was beperkt. Op veel plekken kwam je niemand tegen die de wet handhaafde. Maar in het laatste kwart van de twintigste eeuw veranderde dat. Noorwegen werd rijk door de Noordzee olie. De boot en de helikopter van de Sysselmannen werden steeds groter. Alle gebieden, die nog niet geclaimd waren, zijn sinds enkele jaren streng beschermd als natuurgebied en er komen steeds meer wetten en regels om toegang te hebben tot deze gebieden.
De Noren zijn streng ook voor hun eigen bevolking. Zo hebben ze in 2003 in het gebied rond het noordelijkste dorp de exploitatie van een goudader verboden. Ook mag er sinds 2007 niet meer commercieel gevist worden in het fjord. En afgelopen zomer is het de Noorse oliemaatschappij verboden om proefboringen te verrichten ten noordoosten van Spitsbergen. Drie voorbeelden waarbij het Noorse maatschappijen verboden is om natuurlijke hulpbronnen te exploiteren. En nu de Noren niet mogen, kunnen ook nieuwe buitenlandse claims worden afgewezen. En dat maakt Spitsbergen tot een van de best beheerde wildernisgebieden ter wereld.
Tijdens het varen heb ik hier en daar wat kiekjes genomen. Het zijn de bekende vakantieplaten die hopelijk toch een aardige indruk geven wat er zoal te zien is.
1)
2)
3)
4)
5)
6)
7)
8)
9)
10)
11)
12)
13)
14)
15)
Alle platen zijn tevens voorzien van GPS coördinaten.
Op- en/of aanmerkingen zijn zoals altijd van harte welkom.
Groet,
ALE
The Arctic 2010: Sallyhamna
The Arctic 2010: Alkefjellet, Hinlopenstretet
The Arctic 2010: Sorgfjorden
The Arctic 2010: Kongsfjord - Blomstrandhalvoya
The Arctic 2010: Kongsfjord - Ny Alesund
The Arctic 2010: And then there was light
The Arctic 2010: Bellsund: Ingeborgfjellet & Ahlstrandodden
The Arctic 2010: Longyearbyen
The Arctic 2010: Birds @ Svalbard
The Arctic 2010: Ice, ice and..... Ice
Pano's update
Spitsbergen, in het Noors Svalbard genoemd en betekend koude kust, is een archipel in de Noordelijke IJszee, zo'n 565 km ten noorden van Noorwegen, die uit drie grotere en een tachtigtal kleine eilanden bestaat. De eilandengroep maakt deel uit van het koninkrijk Noorwegen.
De drie grootste eilanden zijn:
- Spitsbergen
- Nordaustlandet
- Edgeøya
Kleinere eilanden zijn onder andere:
- Barentszeiland (Barentsøya)
- Prins Karls Forland
- Amsterdam
- Moffen
- Kvitøya
Ook de zuidelijker gelegen eilanden, zoals Bereneiland (Bjørnøya) en Hopen horen (bestuurlijk) bij de eilandengroep. De geografische ligging is tussen 74°-81° N en 10°-35° E. De oppervlakte is ca. 63.000 km², waarvan 60% bedekt is met gletsjers. Op de hele archipel wonen, afhankelijk van het seizoen, 3000 tot 4000 mensen, waarvan ongeveer de helft in de hoofdstad Longyearbyen. Ten oosten van Spitsbergen bevindt zich de Russische eilandengroep Frans Jozefland.
Spitsbergen is in het verleden niet bewoond geweest. Er waren sinds de tijden van de walvisvaart hooguit overwinteraars, maar geen permanente inheemse bevolking. Nadat de walvissen, walrussen, ijsberen en poolvossen flink afgenomen waren door de jacht, kwam er in het begin van de twintigste eeuw een periode van het zoeken naar bodemschatten, zoals steenkool. Er gold geen wet anders dan de wet van de sterkste en diefstal van elkaars eigendommen kwam steeds vaker voor. Daarom werd in 1920 besloten tot een internationaal verdrag. Omdat Willem Barentsz de eilandengroep had ontdekt had Nederland aanspraak kunnen maken op het gebied. Maar wij hadden al grote gebieden in Indonesië, die veel winstgevender leken en er was geen belangstelling voor een nieuw veraf gelegen bar gebied.
Noorwegen daarentegen was sinds kort een zelfstandige natie en wilde zich profileren als poolnatie. En zo werd het Spitsbergen-verdrag gesloten, waarmee Noorwegen de wetgever en wethandhaver werd, militaire activiteit werd verboden en alle andere verdragspartners gelijke economische rechten kregen als de Noren.
Noorwegen heeft via het internationaal gerechtshof in Den Haag ook nog geprobeerd om aanspraak te maken op noordoost Groenland, maar die claim werd afgewezen. Voor Spitsbergen ontdekte ze een oud IJslands verhaal over een reis van de vikingen naar de koude kusten: Svalbard. Dit verhaal werd op een creatieve manier verdraaid en verspreid zodat alle Noren gingen geloven dat de Vikingen Spitsbergen eerder hadden ontdekt dan de Nederlanders. Daar is niets van waar, maar het gehele verdragsgebied heeft nu wel als officiële naam Svalbard en Spitsbergen is nu alleen de naam van het grootste eiland.
Spitsbergen bleef een gebied met grote mogelijkheden. Particulier bezit was niet voorbehouden aan de Noren en kon gewoon gekocht worden. De Russen kochten in 1932 een Nederlandse steenkoolmijn Barentsburg en gedurende de gehele koude oorlog was Spitsbergen de enige plek ter wereld waar de grens tussen oost en west niet bewapend was.
Noorwegen was een arm land en de macht van de Noorse gouverneur die Sysselmannen heette, was beperkt. Op veel plekken kwam je niemand tegen die de wet handhaafde. Maar in het laatste kwart van de twintigste eeuw veranderde dat. Noorwegen werd rijk door de Noordzee olie. De boot en de helikopter van de Sysselmannen werden steeds groter. Alle gebieden, die nog niet geclaimd waren, zijn sinds enkele jaren streng beschermd als natuurgebied en er komen steeds meer wetten en regels om toegang te hebben tot deze gebieden.
De Noren zijn streng ook voor hun eigen bevolking. Zo hebben ze in 2003 in het gebied rond het noordelijkste dorp de exploitatie van een goudader verboden. Ook mag er sinds 2007 niet meer commercieel gevist worden in het fjord. En afgelopen zomer is het de Noorse oliemaatschappij verboden om proefboringen te verrichten ten noordoosten van Spitsbergen. Drie voorbeelden waarbij het Noorse maatschappijen verboden is om natuurlijke hulpbronnen te exploiteren. En nu de Noren niet mogen, kunnen ook nieuwe buitenlandse claims worden afgewezen. En dat maakt Spitsbergen tot een van de best beheerde wildernisgebieden ter wereld.
Tijdens het varen heb ik hier en daar wat kiekjes genomen. Het zijn de bekende vakantieplaten die hopelijk toch een aardige indruk geven wat er zoal te zien is.
1)
2)
3)
4)
5)
6)
7)
8)
9)
10)
11)
12)
13)
14)
15)
Alle platen zijn tevens voorzien van GPS coördinaten.
Op- en/of aanmerkingen zijn zoals altijd van harte welkom.
Groet,
ALE
.
