NCN Forum

Recent heb ik een D7000 gekocht. Eerste ervaringen; zeer positief.
Ik heb daarbij een AF S nikkor 16-85 mm lens, 3,5-5,6. .Lichtsterkte zou dus beter kunnen.
Maar de D7000 is zo ruisarm ,ook bij hoge isowaarden, dat de lichtsterkte minder belangrijk is geworden.
Blijft wel over dat een minder lichtsterke lens een soms te grote scherptediepte heeft.
Na reparatie van mijn 16-85mm lens heb ik hem gecontroleerd op front of backfocus.
Hij had toch wat backfocus.
Met de AF-fijnafstemming in de D7000 heb ik dat kunnen bijstellen.
Dit bracht mij op het idee de AF -fijnafstemming te gebruiken om bij minder lichtsterke lenzen de scherptediepte te beinvloeden.
Als je hem meer naar frontfocus (natuurlijk beperkt) afstelt zal de achtergrond bij een grote diafragmaopening minder scherp zijn.
Nog niet proefondervindelijk gestaafd
Maar een idee?

Tammo

Geen goed idee. Scherptediepte wordt er namelijk niet mee veranderd, je verschuift enkel het gebied waar de scherptediepte zich bevindt.
Verschuif je met AF fijn afstelling het optimale scherptepunt 10 cm naar achteren, verplaats je ook de "grenzen" van de scherptediepte voor- en achter het scherpstelpunt 10 cm naar achteren.

Het onderwerp waarop de camera scherpstelt is dan ook onscherp.

Daarbij zijn er meer factoren of een onscherpe achtergrond 'mooi' is, dan alleen buiten het scherpstel veld zijn. Zoek maar eens op 'bokeh'.

Tammo heeft het niet over "mooi" maar simpel over scherptediepte. Bokeh heeft op zichzelf niets met scherptediepte te maken.
Zowel lenzen met slechte bokeh als een mooie bokeh kunnen dezelfde scherptediepte hebben.

Lenzen worden nooit 100% goed afgeleverd. Er wordt binnen een bepaalde tolerantie gewerkt.
Je kunt dus backfocus hebben die ,voor het oog, nog scherp is.
Eveneens frontfocus.
De afwijkingen opgeteld moeten wel invloed hebben op de scherptediepte.
En volgens mij heeft bokeh hier niets mee te maken.


Tammo

Léon Obers schreef:Geen goed idee. Scherptediepte wordt er namelijk niet mee veranderd, je verschuift enkel het gebied waar de scherptediepte zich bevindt.
Verschuif je met AF fijn afstelling het optimale scherptepunt 10 cm naar achteren, verplaats je ook de "grenzen" van de scherptediepte voor- en achter het scherpstelpunt 10 cm naar achteren.

Maar dat kan in bepaalde omstandigheden heel goed van pas komen.
B.v. bij portret als je geen groot diafragma tot je beschikking hebt.

Tammo

Tammo Schut schreef: De afwijkingen opgeteld moeten wel invloed hebben op de scherptediepte.

Je houdt jezelf voor de gek. Het is gewoon een verschoven scherptediepte traject, niet daadwerkelijk een andere scherptediepte.
10 cm het optimale scherptepunt verschoven, daarmee simpelweg ook de scherptediepte 10 cm verschoven.
Praktisch als je de scherptediepte 10 cm naar achter legt, doe je dat voor de voorste grens ook 10 cm naar achteren.

Zie schematisch voorstelling van verplaatsing van het scherpstelpunt door AF fijnafstelling.
S is het scherpstelpunt, XXX de scherptediepte

----------------- XXXXXX S XXXXXX ---------------------------
---------------------- XXXXXX S XXXXXX ----------------------
--------------------------- XXXXXX S XXXXXX -----------------

Bij portret moet je gewoon de optimale scherpte op het belangrijkste deel van het gezicht hebben ------> de ogen.
Niet op het puntje van de neus, of bij de oren.

Uitgangspunt is toch dat je dat je zeker moet weten waar het objectief op scherpstelt en dat dit betrouwbaar gebeurt? Een cursus Photoshop voor beinvloeding achteraf van acherpte/onscherpte lijkt mij nuttiger.

Leon,
scherptediepte 1/3 vóór het onderwerp, 2/3 ná het onderwerp. 't Is maar voor de duidelijkheid.

Léon Obers schreef:

Tammo Schut schreef: De afwijkingen opgeteld moeten wel invloed hebben op de scherptediepte.

Je houdt jezelf voor de gek. Het is gewoon een verschoven scherptediepte traject, niet daadwerkelijk een andere scherptediepte.
10 cm het optimale scherptepunt verschoven, daarmee simpelweg ook de scherptediepte 10 cm verschoven.
Praktisch als je de scherptediepte 10 cm naar achter legt, doe je dat voor de voorste grens ook 10 cm naar achteren.

Zie schematisch voorstelling van verplaatsing van het scherpstelpunt door AF fijnafstelling.
S is het scherpstelpunt, XXX de scherptediepte

----------------- XXXXXX S XXXXXX ---------------------------
---------------------- XXXXXX S XXXXXX ----------------------
--------------------------- XXXXXX S XXXXXX -----------------

Bij portret moet je gewoon de optimale scherpte op het belangrijkste deel van het gezicht hebben ------> de ogen.
Niet op het puntje van de neus, of bij de oren.

Volkomen mee eens: het is een verschoven scherptediepte gebied.
Maar juist de optelling van back naar front zorgt er voor dat het gebied ACHTER je OBJECT eerder onscherp is.Terwijl het object nog scherp kan zijn.
Daar ging het me om.

Tammo

Ik regel de achtergrondonscherpte toch liever met een diafragma, dan het optimale scherpstelpunt op het onderwerp verkeerd te gaan leggen.
Met name bij portret (het voorbeeld wat je aanhaalt). Dat tolereert nauwelijks tot helemaal geen verkeerd gesteld optimaal scherpstelpunt. De eventuele marge die je nog wel hebt, is daarbij zodanig weinig dat je daar werkelijk niets van merkt in de onscherpte in de achtergrond.

Alleen bij gebruik van relatief grote scherptedieptes en wat grotere opname-afstanden kun je wat meer spelen. Bijv. bij landschap waar je een bepaald gebied nog scherp wilt hebben, maak je meer gebruik om het scherptepunt zodanig te verschuiven, dat het voorste gedeelte wat je nog scherp wilt hebben binnen die scherptediepte past, en het achterste gedeelte wat je nog scherp wilt hebben. Maar de onscherpte in de achtergrond is ook hier niet het uitgangspunt, maar de delen die je juist scherp wilt hebben.
Zoek eens op het begrip "hyperfocale afstand".

Leon,

Ook mee eens. Maar ik ging uit van b.v. een diafragma dat je niet verder dan 3.6 kunt openen en je wilt toch het gebied achter je object zo onscherp mogelijk hebben.

Tammo

Probeer het eens simpel uit met portret (makkelijkste met manuele scherpstelling). Zul je ontdekken dat je idee daarover praktisch gezien geen zoden aan de dijk zet.
De "verkeerde" scherpstelling die je moet gebruiken om de achtergrond merkbaar zodanig onscherp te maken, als vergelijkbaar met een grotere diafragma-opening, is zodanig afwijkend, dat je hoofdonderwerp totaal niet meer aanvaardbaar scherp is, op geen enkel punt.

Tammo Schut schreef:Leon,

Ook mee eens. Maar ik ging uit van b.v. een diafragma dat je niet verder dan 3.6 kunt openen en je wilt toch het gebied achter je object zo onscherp mogelijk hebben.

Tammo

Wat je effectief wilt is dat je wilt dat de scherpstelling op een ander punt begint. Misschien kun je dan beter op iets anders in het gezicht scherpstellen. Dus als je wilt dat de ogen nog net in de scherptediepte vallen, kun je beter op de neus scherpstellen en dan via de scherptediepte-controle kijken of de ogen nog scherp genoeg zijn. Dit kost oefening, maar als je als fotograaf op die manier je apparatuur leert kennen heb je daar nog jaren plezier van.

Hiermee voorkom je dat voor jezelf de autofocus gekke dingen doet. Ik heb 2 weken geleden een probleem in de fijnstelling van mijn AF gehad (achteraf de beruchte asymetrie van AF in de D800) en geloof me, aan het eind van het liedje vertrouw je jezelf en je camera niet meer. Betrouwbaarheid van je scherpstelling is het allerbelangrijkste, daarna volgt dat je je scherpte legt waar jij hem wilt hebben. Als dat onvoorspelbaar wordt kun je dat als fotograaf ook niet meer corrigeren. Je moet als fotograaf wel een beetje werken voor je foto

Jaap

Met de fijn afstemming kun je de scherpte maar een heel klein beetje verschuiven. Dat levert niets op. Bovendien lijkt het mij verrotte onhandig. Maar goed waarom zou je er woorden aan vuil maken? Probeer het gewoon dan merk je vanzelf wel of het wat voor jou is.

Of ga handmatig scherpstellen. Dan kijk je namelijk naar de verschuivende scherptediepte en niet zozeer naar de verschuivende scherpte. Een van de belangrijkste voordelen van handmatig scherpstellen, in mijn beleving.