NCN Forum

Ik werk altijd uitsluitend met het middelste scherpstelpunt. Ik stel scherp op mijn onderwerp met dat middelste scherpstelpunt , blokkeer die scherpstelling en maak dan mijn compositie. Dat kan betekenen dat mijn onderwerp waarop ik heb scherpgesteld zich aan de randen of in de hoeken van het beeld bevindt en dat de rest onscherp is. Een bewuste keuze.

Waarom zou ik eerst de compositie bepalen en dan het scherpstelpunt naar het onderwerp verplaatsen?
M.a.w. : wat is het verschil tussen beide methoden van scherpstellen? Ik ga uit van een niet bewegend onderwerp.

Ik vraag dat omdat de discussie over de problemen met autofocus van de D800(E) met scherpstelpunten in de hoeken van het beeld niet begrijp. Los van het feit dat alles natuurlijk goed moet werken.

Marten,

Om ke knuppel kort te werpen...

Jouw methode leidt theoretisch altijd tot een foutieve scherpstelling, maar de verschillen kunnen in de scherptediepte verdwijnen.

Het langere antwoord:
als je op een punt scherpstelt is in theorie alles in dat vlak (loodrecht op de as van de lens) scherp;
als je vervolgens de kamera wegdraait, draai je ook het scherpgestelde vlak.

Groeten, Gijs

Goede vraag. Heb even wat gezocht:

http://www.visual-vacations.com/Photogr ... _sucks.htm
http://digital-photography-school.com/t ... ose-method
http://www.bobatkins.com/photography/te ... mpose.html
http://www.mhohner.de/essays/recompose.php

Marten schreef: Waarom zou ik eerst de compositie bepalen en dan het scherpstelpunt naar het onderwerp verplaatsen?
M.a.w. : wat is het verschil tussen beide methoden van scherpstellen? Ik ga uit van een niet bewegend onderwerp.

Met tekeningetje + uitleg eerder op het forum ter sprake geweest: http://www.nikon-club-nederland.nl/foru ... 99#p521599" onclick="window.open(this.href);return false;

Beetje rare benadering om zo je foto's te maken lijkt mij.

Waarom niet gewoon de mogelijkheden van de camera gebruiken?

Kan teveel tijd kosten om telkens dat AF-veldje met dat joystick drukknopje te moeten verplaatsen.
Het is een bekende methode die erg veel wordt toegepast.

Gijs, Marc, Léon, bedankt voor de reacties.
Even kijken of ik het goed begrepen heb:
Het middelste scherpstelpunt meet de afstand tot X, en dat wordt in mijn methode geblokkeerd, en gebruik maken van het linker scherpstelpunt meet de grotere afstand tot Y . Scherpstellen en dan draaien betekent dat de scherpte vóór het onderwerp ligt.

Je moet goed tot je laten doordringen dat je eigenlijk niet scherpstelt op een punt, maar op een vlak, waar dat punt inligt. En dat vlak is altijd evenwijdig aan de sensor.
George

Dat is mij wel duidelijk George, maar als ik scherpstel op een oog van een persoon is dat punt van belang en niet zozeer het vlak waarin dat punt zich bevindt.

Marten schreef:Gijs, Marc, Léon, bedankt voor de reacties.
Even kijken of ik het goed begrepen heb:
Het middelste scherpstelpunt meet de afstand tot X, en dat wordt in mijn methode geblokkeerd, en gebruik maken van het linker scherpstelpunt meet de grotere afstand tot Y . Scherpstellen en dan draaien betekent dat de scherpte vóór het onderwerp ligt.

Nee, door het draaien draait het scherptevlak (A - B) volgens de lijn C-D, en ligt de scherpte achter het onderwerp bij Y.
Het onderwerp X is bij draaien niet verplaatst, die staat dus nog steeds op X, niet op Y.
In gedraaide positie moet je met een linker scherpstelpunt op punt X scherpstellen.

Marten schreef:Gijs, Marc, Léon, bedankt voor de reacties.
Even kijken of ik het goed begrepen heb:
Het middelste scherpstelpunt meet de afstand tot X, en dat wordt in mijn methode geblokkeerd, en gebruik maken van het linker scherpstelpunt meet de grotere afstand tot Y . Scherpstellen en dan draaien betekent dat de scherpte vóór het onderwerp ligt.

Nee, net omgekeerd. Na het draaien van de camera loopt het vlak achter je onderwerp langs. Dus de maximale scherpe ligt achter je ontwerp.

George, Léon, yzf1kr, pas nu is het echt duidelijk.
Dank.

Ik ben daar ook niet zo lang geleden achtergekomen via een draadje van Jettiny en het antwoord/grafiekje van Leon. Ik heb het ook altijd zo gedaan. Als je erover doordenkt zie je dat het niet altijd fout hoeft te zijn , binnen een marge. Hoe kleiner de hoek van verdraaing, hoe minder verandering in de afstand tot het nieuwe scherptevlak. Over kleine hoekverdraaingen hoef je je geen zorgen te maken. Gaat sneller als een punt selecteren. En zeker niet als je ook meeneemt je diafragma, je scherptediepte.
George

george013 schreef:Ik ben daar ook niet zo lang geleden achtergekomen via een draadje van Jettiny en het antwoord/grafiekje van Leon. .....

Was me ontgaan. Maar wel heel inzichtelijke info van Léon e.a..

Op zo'n tekening is het wel duidelijk ja, maar zo liggen de verhoudingen in de praktijk toch nooit? Want dan zit je wel erg dichtbij je onderwerp.
In de praktijk is de afstand doorgaans veel groter, waardoor de hoek sowieso veel kleiner is. De scherpstelfout die je dan maakt is dan ook theoretisch wel aanwezig, maar in de praktijk verwaarloosbaar. M.i.