Piepenholleke schreef:
Ik bezit een groot aantal 6x9 cm. zwart-wit negatieven uit de tijd dat mijn vader fotografeerde. Door de jaren heen zijn een aantal hiervan tijdens de opslag aan elkaar geplakt.
Zelf heb ik het idee om de negatieven los te weken door opnieuw te spoelen in water en vervolgens weer te laten drogen. Ik weet niet of dit een goed idee is. Het is uiteraard de bedoeling dat er geen schade optreedt door het los weken.
Op zichzelf is het weken in water de gevolgde methode, gewoon in een bakje met water. Het werkelijk spoelen (stromend water) kort aan het eind, pas nadat ze werkelijk zijn losgeweekt. Als "wetting agent" aan het eind van het spoelen wat "Agepon", maar dat zal waarschijnlijk niet meer voorhanden zijn. Mogelijk kun je enkele druppels Calgonit "bierglasreiniger" toevoegen, wat een moderne variant is.
http://www.tapclean.nl/index.php?item=b ... 50&lang=NL" onclick="window.open(this.href);return false;
Agepon (toch gevonden als wetting agent):
http://www.jvalles.com/loja/product_inf ... anguage=en" onclick="window.open(this.href);return false;
Film moet je lang genoeg laten weken. Soms moet je helpen door de films handmatig heel voorzichtig een heel klein beetje aan de rand iets van elkaar te trekken, om meer water tussen de nog loskomende "randen" te laten toetreden. Als je te ongeduldig bent en het zaakje forceert, beschadig je het geheel. Als je niks doet is er kans dat vocht niet doordringt tussen de aan elkaar geplakte filmlagen en kun je films dagen laten weken en gebeurd er nog niks. Dat is echter veel te lang voor de delen die al losgeweekt zijn.
Eenmaal los, zou je met de muis van de duim
onder water zachtjes over de emulsie kunnen wrijven (of plat met de kussentjes van je vingers), om eventueel stof wat nog net aan de emulsie vastgeplakt zit, ook los te weken / wrijven. Je houdt uiteindelijk dan een zuiverder negatief over, zonder ongerechtigheden. (Van te voren de nagels kort knippen, zodat het risico op beschadiging door aanraking met nagels wordt verkleind). Waarom met de hand en vingers en bijv. geen latex handschoenen?
Je hebt dan een beter gevoel met wat je aan het doen bent.
Probleem is de toestand van de negatieven zelf na zoveel jaar. Delen zullen waarschijnlijk ook beschimmeld zijn en aangevreten. Het is de vraag in hoeverre de beelden er nadien "onbeschadigd" uitkomen. Misschien laat de emulsie wel helemaal los van de drager (de film zelf) en houdt je niks meer over. Het beeld drijft dan als losse substantie in het water.
De drager zelf uit die tijd waar bestaat die uit? Gaat het om glasplaten of film? En als het film is, de oudste negatieven uit celluloid ???
(Hoewel celluloid nu dan echt al lang verpulverd zou zijn). Meer moderne dragers hebben een andere samenstelling.
Zie ook:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Celluloid" onclick="window.open(this.href);return false;
"Het gebruik van celluloid als basis voor de eerste films heeft grote problemen opgeleverd bij het conserveren van deze films. Ze werden bruin en verkruimelden uiteindelijk tot poeder."
Het dilemma, is dat als je niks doet, je ook helemaal niks hebt aan je negatieven. Die blijven dan aan elkaar geplakt, zijn in die toestand onbruikbaar.
Dus je zou best een test kunnen doen van enkele negatieven, door ze in water te weken en kijken wat er gebeurd. Gaat het verkeerd is het verloren, gaat het wel goed houdt je te scannen materiaal over, wat een beter resultaat is dan geen resultaat doordat ze aan elkaar geplakt blijven zitten. Was het beeld aangevreten door schimmel, was het al beschadigd, en is het resultaat nadien nooit beter, hooguit "hetzelfde" of net wat slechter, maar wel in scanbare vorm. Zelf heb ik negatieven meermalen zonder problemen met succes los kunnen weken. Maar die films waren nooit zo oud als jouw voorbeelden.
Advies inwinnen bij het fotomuseum zoals Jaap voorstelt is aan te bevelen. Misschien hebben die nog wat extra tips.