NCN Forum

Helaas, tijden zijn veranderd. Het aloude fotografenberoep is niet meer. Je doet het idd nog als hobby, voor erbij. En slechts een enkeling zal nog een goede boterham er mee kunnen verdienen.
Tijden zijn veranderd, de economische situatie is veranderd, de wereld is veranderd, mensen zijn veranderd, technologie is met enorme stappen vooruitgegaan!

http://www.dpreview.com/forums/post/51288637" onclick="window.open(this.href);return false;

Het mobieltje? De crisis?

Niet alleen met het beroep fotograaf,dit gebeurt ook in mijn vak. Toen ik nog op school zat,34 jaar geleden, waren er nog drie scholen met elk 4 examen klassen goud/zilversmeden van elk zo'n 25 leerlingen. Nu slechts nog maar 1 school met 1 eindexamen klas met 15 tot 20 leerlingen. Je bent als ambachtsman te duur of de mensen prutsen zelf maar raak,internet brengt een hoop goeds maar ook een boel omzeep. Het koop gedrag van de mensen is ook anders stellen kwaliteit niet meer als prioriteit kopen in buitenland voor weinig of via internet en de plaatselijke ondernemer mag het oplossen als er service moet worden gegeven tegen nul euro. Ik heb de pech dat ik moest stoppen met mijn winkel vanwege netvliesloslatingen want het ging ondanks crisis goed,proberen alles te verkopen maar geen animo omdat de omzet niet toereikend was,welnee ik leef er al 34 jaar goed van en heb alles kunnen doen opfinancieel gebied zonder beperkingen. Ach geeft mij wel weer de rust om van huis uit te werken op een rustige en fijnere manier naar mijn klanten toe zonder de stress van MOETEN.

CaptainHook schreef:Helaas, tijden zijn veranderd. Het aloude fotografenberoep is niet meer. Je doet het idd nog als hobby, voor erbij. En slechts een enkeling zal nog een goede boterham er mee kunnen verdienen.
Tijden zijn veranderd, de economische situatie is veranderd, de wereld is veranderd, mensen zijn veranderd, technologie is met enorme stappen vooruitgegaan!

http://www.dpreview.com/forums/post/51288637" onclick="window.open(this.href);return false;

De tijden zijn veranderd.
Om te leren fotograferen moet je ervaring hebben, dat betekend leren van anderen of zelf de fouten maken. Weinig mensen hebben het talent om zonder veel te oefenen goede foto's te maken. Vroeger koste dat tijd geld en inspanning. Tegen de tijd dat je honderden foto's had gemaakt, had je daar veel tijd, veel geld en veel inspanning voor geleverd.

Nu in het digitale tijdperk zijn er mensen die tienduizenden foto's maken (en het nog niet kunnen), maar er zijn ook veel mensen die duizenden foto's maken en daar echt van leren, zonder dat dit veel tijd en inspanning kost.

Ook voor mij zelf als enthousias amateur fotograaf geld dat ik nu in een jaar meer foto's maak dan ik vroeger in een decade maakte.

Daar waar vroeger ik probeerde zoweinig mogelijk mislukte foto's te maken, probeer ik nu zoveel mogelijk goede foto's te maken. Vroeger koste iedere foto (of dia) mij ongeveer een halve gulden. Iedere mislukte foto of foto waar ik niet over tevreden was koste dus. Nu is het zo dat een foto nagenoeg niets meer kost.

Veel meer mensen zijn dus nu in staat ervaring op te doen zonder daarvoor de kosten te maken. Zelfs als maar enkelen van al die mensen met een fototoestel leren van het maken van foto's, dan is dat nog een geweldig aantal mensen dat een redelijke foto kan maken.

Meer mensen fotograferen, meer mensen leren ervan, dat betekend dat de voorsprong die fotografen vroeger hadden, nu niet meer of in ieder geval minder aanwezig aanwezig. is.

Waar vroeger mijn foto's of dia's een halve gulden kosten en mij dat dus waard waren, zijn mijn huidige foto's echt een stuk goedkoper om te maken en daarmee daalt dan ook de waarde. Hetzelfde is waar voor de beroepsfotografen.

Ja de tijden zijn veranderd.
Ik ben ongelooflijk blij met mijn D7000 en waartoe de camera in staat is, dat is ongelooflijk veranderd. Ik kan nu tegen een lage kostprijs heel veel foto;s maken. Dat ervaar ik als positief.
Ja de waardering voor mijn foto's is afgenomen, zeker per foto.
Daar waar ik vroeger met name moeders blij kon maken met foto's van hun kroost, lukt mij dat tegenwoordig minder.
Dat is dan weer jammer.

Vriendelijke groet,
Ben

ben42 schreef: ...Nu in het digitale tijdperk zijn er mensen die tienduizenden foto's maken (en het nog niet kunnen), maar er zijn ook veel mensen die duizenden foto's maken en daar echt van leren, zonder dat dit veel tijd en inspanning kost.
...
Daar waar vroeger ik probeerde zoweinig mogelijk mislukte foto's te maken, probeer ik nu zoveel mogelijk goede foto's te maken.
Meer mensen fotograferen, meer mensen leren ervan...

Leert men ervan? of heeft men de mogelijkheid om (kosteloos) meer fouten te kunnen maken en daarmee de kans op geluk te vergroten.

Milo schreef:
Leert men ervan? of heeft men de mogelijkheid om (kosteloos) meer fouten te kunnen maken en daarmee de kans op geluk te vergroten.

Goede waarneming,
Daar waar je vroeger 4 spotmetingen deed, een zorgvuldige afweging en vervolgens na veel tijd een enkele foto maakte, maak je nu inderdaad in minder tijd 5 foto's met verschillende belichtingen, waarbij de kans op een goede foto groter is dan die ene zorgvuldige foto die je vroeger maakte.

Maar, omdat digitaal fotograferen ook een onmiddelijke terugkoppeling geeft, (de meeste mensen fotograferen met de monkey methode, foto maken en direct kijken), zijn er ook wel veel mensen die er wat van leren en er zijn ook wat mensen die er veel van leren.

Mijn stelling is daarom: Door digitale fotografie zijn er veel meer mensen die veel meer fotograferen, hierdoor zijn er nu veel meer mensen in staat een redelijke foto te maken dan in het analoge tijdperk. Meer door geluk, maar ook meer door oefening.

In vergelijking met vroeger zijn er meer goede foto's.
In vergelijking met vroeger zijn er veeeel meer slechte foto's.



Ben

Je stelling onderschrijf ik ten zeerste. Ook de laatste alinea is een fraaie.
Fotografie heeft de laatste jaren een ontwikkeling doorgemaakt op een enorm hoog niveau in beeld en expressie.
Maar de "bras" en rotzooi aan beeld evenzeer.

Er zijn natuurlijk ook gewoon veel meer goede fotografen tegenwoordig. Juist omdat het zo bereikbaar is geworden.

Ik denk dat de foto's die ik als amateur maak (vaak) niet veel onder doen voor die van het gros van de professionals. In ieder geval technisch gezien en vaak ook algemeen binnen de takken van fotografie die mij liggen. En dat niveau heb ik kunnen bereiken door het veel te doen, veel te proberen en kritisch te zijn ten opzichte van mijn eigen brouwsels en die van anderen.

Ik sta daar natuurlijk niet alleen in. Daardoor moet je als je je boterhammen in dit vak wilt verdienen jezelf echt onderscheiden en een duidelijk stuk meerwaarde tonen. En het dan ook nog te gelde kunnen maken (!!).

Ik benijd de broodfotografen dan ook niet. Leuk als hobby met af en toe een klusje, maar full-time...

Patrick schreef:Er zijn natuurlijk ook gewoon veel meer goede fotografen tegenwoordig. Juist omdat het zo bereikbaar is geworden.
:

Bereikbaar maakt meer goede fotografen ?
Als ik boeken lees van de oude meesters, besef ik temeer dat de kwaliteit ver boven het gemiddelde is
van wat nu wordt geproduceerd. Kortom, dit is niet techniek gebonden.

Patrick schreef: Ik denk dat de foto's die ik als amateur maak (vaak) niet veel onder doen voor die van het gros van de professionals. In ieder geval technisch gezien :

Fatograferen is meer dan techniek. Juist creatie is iets wat je niet leert, dat is dikwijls een talent.

Flandria schreef:Fatograferen is meer dan techniek. Juist creatie is iets wat je niet leert, dat is dikwijls een talent.

Dat geldt net zo goed voor professionals. Ik heb genoeg prutsers aan het werk gezien die er geld voor durven te vragen.

Punt dat ik wil maken is dat er nu minder barrières zijn als je talent hebt.

Fotografie is een vak.
De afhakers zijn de gelukzoekers zonder een vooraf bepaalde visie.
Dat is in elke beroepsgroep van toepassing, handige beunhaas wordt timmerman, enz, enz.

Punt dat ik wil maken is dat er nu minder barrières zijn als je talent hebt.

Dat juich ik alleen maar toe, mooi toch?

Het lijkt wel of iedereen kan fotograferen of denkt dat hij of zij dat kan. Met legio mogelijkheden om foto's te maken, inclusief de camera op iedere zichzelf respecterende telefoon, maakt het veel makkelijker om even een kiekje te nemen van een leuk moment. Dat is allemaal prima; als de herinnering zo levend blijft en mensen zijn er tevreden mee, prima. Toch zie ik over het algemeen wel verschil in het werk van professionele fotografen en hobbyfotografen.

Natuurlijk is niets wat ik in de laatste zin beweer een garantie voor een goede foto. Een professional kan ook kwalitatief slechte foto's maken. In mijn werk, waar ik regelmatig fotografen inhuur, heb ik daar best wel eens mee te maken gehad. Naast technische kennis zijn creativiteit en inventiviteit naar mijn idee ook heel belangrijke eigenschappen van een fotograaf, zowel in het hobbycircuit als bij profs. En talent, natuurlijk. Bij beide groepen zitten genoeg mensen die technisch redelijk tot goed kunnen fotograferen, maar bij wie het aan de andere eigenschappen in meer of mindere eigenschappen ontbeert. Ik denk dat je die eigenschappen ook nodig hebt om je te kunnen onderscheiden van conculega's.

Overigens vind ik zelf de lol die ik heb van fotograferen als hobbyfotograaf het belangrijkst. Ik schaaf mijn kennis en kunde steeds een beetje bij door kritisch te blijven. En kan de lat steeds iets hoger dan daarvoor. Maar een prof zal ik niet worden:)

Patrick schreef:Dat geldt net zo goed voor professionals. Ik heb genoeg prutsers aan het werk gezien die er geld voor durven te vragen.

Tja, dat gebeurt bij menig beroep.
En toch wordt er voor betaald. Want het begrip 'kwaliteit' is heden ten dage ook behoorlijk geërodeerd.

Aan de andere kant, wat is nou eigenlijk een professional? Iemand die fotografie als professie uitoefent? M.a.w. als dat iemands broodwinning is?
Of als iemand hele goede (technische en inhoudelijke) foto's maakt?
Het één sluit het ander niet uit. Maar nog lastiger, het één is geen garantie voor het ander, en omgekeerd.

CaptainHook schreef:

Patrick schreef:Dat geldt net zo goed voor professionals. Ik heb genoeg prutsers aan het werk gezien die er geld voor durven te vragen.

Tja, dat gebeurt bij menig beroep.
En toch wordt er voor betaald. Want het begrip 'kwaliteit' is heden ten dage ook behoorlijk geërodeerd.

Het is niet de technologie die vooruit is gegaan, het zijn de fotografen die stil zijn blijven staan.

Wat je vroeger zag was dat veel fotografen leefden van persfotografie of bedrijfsrapportages. Mensen die tegen een goed salaris dag en nacht bezig waren met foto's maken. Meestal waren ze druk en dan kwamen ze 5 minuten en dat was het dan. Maar dan had je materiaal wat er redelijk goed uit ziet in een glossy magazine wat dan gedrukt werd en naar relaties ging.

Maar het media-landschap is veranderd: het gaat om de ervaring en minder om de objectieve verslaglegging van het resultaat. Mensen willen weten hoe het is om er bij te zijn. Willen intens voelen hoe het is om in een brandend vliegtuig te zitten of mee te maken wat een medewerker meemaakt. De plaatjes achteraf zijn voor de mensen die te laat waren. De sociale media zetten organisaties en de media dan ook onder druk: als je als bedrijf of krant niet het beeld levert doen je klanten het wel voor je en verlies je de controle. Wat ik hiermee bedoel is dat als je als organisatie niet dat hele speciale moment pakt, je gewoon ingehaald wordt door mensen die met matige kwaliteit dat moment wel pakten en dat via jouw eigen social media outlet naar jouw publiek pushen. Want laten we wel wezen, een foto van de binnenkant van een brandend vliegtuig is vele malen indrukwekkender dan het beeld van een geblust toestel wat die persfotograaf een kwartier later maakt. Het moment is tegenwoordig vele malen belangrijker geworden dan het voormalige op esthetische wijze mooi vastleggen van de gevolgen.

Dit lijkt vergezocht, maar dat is wat ik mij realiseerde toen ik foto's van de nieuwe tijger-welpjes uit Burgers Zoo zag. Het is de domme realiteit dat dat hele speciale moment waar dat soort dieren voor het eerst naar buiten gaan zo enorm onvoorspelbaar is dat je er niet een commerciële man tegenaan kunt zetten. Die ligt dagen te wachten op een enkel shot. Dat kost je een vermogen. Maar een verzorger die gewoon er altijd in de buurt is, de dieren snapt en redelijk tot goed kan fotograferen kan daar wonderen verrichten. Zeker met de huidige techniek waar veel in de nabewerking gerepareerd kan worden. Het hoeft geen Frans Lanting in techniek en compositie te zijn om een krankzinnig bruikbaar beeld te creeren, omdat het zich juist zo onderscheid in de vastlegging van dat hele speciale moment.

Op dit moment wordt dat dus vaak gewoon "gecrowdsourced": als er maar genoeg apen uit een publiek op een knop drukken, komt er vanzelf een Frans lanting uit door stom toeval. Dit kan omdat in praktijk iedereen een camera bij zich heeft die voor veel doeleinden (social media, kranten) ruim voldoende technische kwaliteit leveren. Kranten publiceren tegenwoordig meer van toevallig aanwezige amateurs die een matige foto leveren tijdens het incident dan een man die een kwartier later komt kijken hoe de brokstukken opgeveegd worden. Het is nu ook betaalbaar om medewerkers een camera mee te geven om tijdens de uitvoering van hun werk de sociale media te vullen. En daar kun je als commercieel fotograaf niet tegenop: je kunt niet een maand in een greppel gaan liggen voor een enkele foto voor de prijs van een tientje.

Als je dat realiseert, betekent het dat je als fotograaf anders moet gaan opereren. Als fotograaf kun je nog uitblinken als je het moment op een esthetisch zeer goede manier vastlegt. In die zin ligt de lat dus vele malen hoger dan hij vroeger lag.

Is het commercieel haalbaar? Dat is de grote vraag. Ik denk het zelf dat je niet commercieel dagen tot weken kunt gaan liggen om op esthetische wijze wereldschokkende gebeurtenissen vast te leggen. Dat perfect getimede shot van een ongeluk wat je uit films herkent waarbij je het ongeluk ziet, met vlijmscherpe scherpte op de juiste plek en precies de belangrijke dingen er op, bij voorbaat met de geschrokken gezichten in prefecte compositie. En dan blijkt dat mensen het emotionele moment belangrijker vinden dan de kille technische perfectie. Fotografen moeten zich dus meer richten op die emotie, en als je geld wil verdienen misschien meer bezig gaan met het opleiden van die duizenden apen die "social media vuller" aan hun rol geplakt krijgen.

Jaap

Flandria schreef:Fotografie is een vak.
De afhakers zijn de gelukzoekers zonder een vooraf bepaalde visie.
Dat is in elke beroepsgroep van toepassing, handige beunhaas wordt timmerman, enz, enz.

Punt dat ik wil maken is dat er nu minder barrières zijn als je talent hebt.

Dat juich ik alleen maar toe, mooi toch?

Beste Flandria, deze uitspraak ben ik niet geheel met je eens.
Natuurlijk zal dit voor vele afhakers opgaan.
Maar een hele goede fotograaf zie ik als een artiest als een kunstenaar en er zijn maar heel weinig hele goede artiesten/kunstenaars die ook goede zakenlieden zijn.
Gewoon omdat dat facet van hun "bedrijf" hen niet interesseert.
Zij beoefenen het vak fotografie uit passie voor het fotograferen en die passie die ontwikkelen ze en helaas de zakelijke kant wordt vaak vergeten.
Dus met je uitspraak:De afhakers zijn de gelukzoekers zonder een vooraf bepaalde visie. doe je de echte kunstenaars/artiesten toch wel te kort.

Groetjes George