ATOR schreef:
Ik snap je gamma workflow. Maar hoe beoordeel jij of de afgedrukte grijswaarden van een grijswaarden testprint echt grijs zijn.
Het bestand met een pipetje. De RGB-waarden moeten voor elk kanaal gelijk zijn. (Bijv. 32,32,32 ---- 110,110,110 ---- 164,164,164 ...... )
De afdruk gewoon bij daglicht, zie hieronder het bericht de beoordeling van huidtinten.
Als je twijfelt daarbij misschien nog een losse grijskaart erbij als vergelijk naast de afdruk om te beoordelen.
ATOR schreef:
En dan de kleuren. Op basis van wat bepaalde jij bijvoorbeeld dat de huidtinten bij een profotonet print niet helemaal oké waren? Vergelijk je dan je print met wat je op je scherm ziet?
Dat is moeilijker te beoordelen "voor de leek". Dat is in mijn geval meer de ervaring door de jaren heen. Als er één kanaal clipt in een tint, ga je dat leren zien. Dat gebeurde in dat geval. Het eerste zie je dat bijv. in de hoge lichten van een gezicht (als het gezicht wat vettig is). Die hoge lichten krijgen dan een afwijkende "uitgebeten" tint naar het geel toe. Het hele gezicht had verder iets onaangenaams, "iets hards".
De toonwaarden verlopen bij een goed afgestelde monitor niet alleen fraaier in beeld als afbeelding op de monitor, maar dat is in dat geval ook gewoon met het RGB-pipetje te meten. Nergens is er clipping in de RGB-kanalen.
Het beoordelen van de prints kun je bij genormeerd TL-licht doen, maar je kunt het ook prima bij gewoon daglicht beoordelen. Niet in de zon, gewoon binnen overdag op een mooie dag dicht in de buurt van een raam (niet als het regent, het best met wat gesluierde zon). Moet je wel een kamer hebben met neutrale wanden, (geen sterk gekleurde muren), en geen getint glas van een modern kantoorgebouw. Ik loop met afdrukken altijd wat meer rond in de huiskamer. Dicht bij het raam, maar ook naar iets meer van licht gedempte plekken, om de helderheid te beoordelen.
Omdat dit de situatie is waarbij de afdrukken ook bij mensen thuis wordt beoordeeld.
Bij daglicht beoordelen lijkt misschien wat "amateuristisch" ten opzichte van genormeerd licht. Bedenk echter dat dit toch de basis is waarvan alle kunstlicht verlichtingsbronnen om te beoordelen afgeleid zijn. TL-licht, hoe goed ook genormeerd heeft geen 100% kleurindex. Bij ontwikkelcentrales door de jaren heen, waar ik veel kwam, liepen met afdrukken ook vaak naar een open raam toe om het bij "echt" daglicht te beoordelen.
Dat doen huisvrouwen in een winkel ook als ze kleding op kleur willen beoordelen. Die lopen naar de open deur van de uitgang. Maar dat is daar bijna een must, door de vaak erbarmelijk slechte verlichting in de winkels zelf om stoffen te kunnen beoordelen.
ATOR schreef:
De DQ-tool waar je met de links naar verwijst lijkt me meer een tool voor mensen die geen kalibratiespullen hebben. De DQ testprint ziet er wel goed uit. Ik ken alleen het kleurprofiel 'print sRGB' niet, het lijkt niet veel anders dan sRGB. Er valt nogal wat van het rood buiten het gamut van het printerprofiel maar alle testprints die ik heb kunnen vinden hebben out of gamut kleuren.
Het DQ-tool bestand, is het enige wat ik nog online kon vinden. Zelf heb ik nog een "professionele" test-set van Fuji waarin op de CD bestanden staan van die andere voorbeelden op mijn web test-pagina tot een resolutie van 8000 pixels breed (voor een afdruk 34x52 cm in 400 dpi, keurig netjes als TIF-bestand, niet als JPG). Plus nog beelden met test-patronen e.d..
De Fuji beelden bestaan uit een landschap, portret twee dames, en twee stillevens. Misschien niet ideaal (met name het portret van de twee dames is IMO niet een echt goede referentie), maar omdat ik de bestanden al jarenlang gebruik en je dan het karakter van de print herkent, valt een afwijking erin je direct op.
Overigens tot nog voor een paar maanden terug maakte ik mijn eigen print-profielen met een X-Rite colorimeter. Maar door een onhandigheid met het uit elkaar halen om een ingebouwde accu te verwisselen, die in die kop zit om data op te slaan. Vielen de onderdelen van de meetkop uit elkaar en 16 kleine mini dichroïtische filtertjes. De volgorde om ze weer op de juiste plek terug te plaatsen is mij onbekend. (Daarvoor moet je de filtertjes ook doormeten omdat de onderlinge verschillen soms te klein zijn om daar een herkenbaarheid in te kunnen ontdekken). Het moet nog een keer gerepareerd worden, als het al überhaupt nog kan. Het type
(hier een afbeelding van zo'n set) is inmiddels al lang uit roulatie. Een nieuwe set kost me nu teveel. Wel een hoogwaardig meetinstrument, want ik had niet verwacht dat er maar liefst 16 kleurenfilters in die kop zaten.