Wolf in Nederland
Geplaatst: di sep 24 2013 11:49 pm
Afgelopen zondagochtend met een goede vriend een tochtje over de Veluwe gemaakt. Helaas saai licht, dus weinig plaatjes geschoten. Vooral veel aan het ouwehoeren (tsja, Brabanders van oorsprong) en weinig bewust aan het fotograferen. Wel het traditionele dikke zwijn gespot en wat dartele reetjes zien rennen maar verder weinig spectaculairs.
Totdat we plotseling oog in oog stonden met:
We zijn beide geen kenners, maar dachten beide: dat zou wel eens een wolf kunnen zijn. Op zo'n moment sta je heel even te kicken en bedenkt dan: plaatje schieten. Natuurlijk stonden de instellingen op 'langzaam fotograferen' en niet op 'safari-stand' (auto-iso e.d.) en had ik niet de tegenwoordigheid van geest om het instellingenmenu aandachtig langs te lopen. Maar gelukkig werden wij ook een tien- of twintigtal seconden in alle rust bekeken. Met een tiende seconde en 70 mm. stond dit exemplaar duidelijk genoeg op de foto om door kenners beoordeeld te worden. Door wat geluid van ver weg, schoot 'onze primeur' bedachtzaam het bos weer in en maakte een halve cirkel om ons heen, op zo'n dertig meter afstand. Duidelijk was dat dit dier zeer op zijn gemak was in het bos. Een laatste shot leverde dit beeld op:
Eenmaal uit beeld stonden we nog even na te genieten en liepen na-fantaserend verder. Zou wel gaaf zijn als we met (weliswaar een echte fotograaf onwaardig maar wel) duidelijk fotomateriaal van de eerste levende wolf in Nederland zouden thuiskomen. De reactie van het thuisfront op een enthousiast Whatsappje was natuurlijk: jaja. Mocht onze pret niet drukken, TV Gelderland werd al snel verdrongen door het NOS journaal in onze actieplannen.
Thuisgekomen voor de zekerheid toch maar eerst contact opnemen met kenners van Wolveninnederland.nl, want inmiddels hadden we van een boswachter die de foto's bekeek al een eerste indicatie gekregen: dit was wel bijzonder. Het gedrag en uiterlijk wezen op twee mogelijkheden: wolf of Saarloos wolfshond. Maar wat zou een wolfshond hier in zijn eentje te zoeken hebben, zonder 'baasje'. De wolvenexperts bleken nét allemaal onbereikbaar, dus uitsluitsel kregen we pas een dag later: De relatief grote oren, het grote aandeel wit en de wat hangende staart leidden tot de conclusie: Saarloos wolfshond. Wat een teleurstelling.
Moraal van het verhaal: je hoeft geen echte wolf tegen te komen om toch een dag lang in een sprookje te geloven en daarvan te genieten ! Tip van het verhaal: zet je camera op auto-iso als je een goede primeur wilt schieten. Want daar zit blijkbaar heel wolvenminnend Nederland op te wachten, afgaand op het enthousiasme van de mensen waarmee ik hierdoor in contact ben gekomen.
Totdat we plotseling oog in oog stonden met:
We zijn beide geen kenners, maar dachten beide: dat zou wel eens een wolf kunnen zijn. Op zo'n moment sta je heel even te kicken en bedenkt dan: plaatje schieten. Natuurlijk stonden de instellingen op 'langzaam fotograferen' en niet op 'safari-stand' (auto-iso e.d.) en had ik niet de tegenwoordigheid van geest om het instellingenmenu aandachtig langs te lopen. Maar gelukkig werden wij ook een tien- of twintigtal seconden in alle rust bekeken. Met een tiende seconde en 70 mm. stond dit exemplaar duidelijk genoeg op de foto om door kenners beoordeeld te worden. Door wat geluid van ver weg, schoot 'onze primeur' bedachtzaam het bos weer in en maakte een halve cirkel om ons heen, op zo'n dertig meter afstand. Duidelijk was dat dit dier zeer op zijn gemak was in het bos. Een laatste shot leverde dit beeld op:
Eenmaal uit beeld stonden we nog even na te genieten en liepen na-fantaserend verder. Zou wel gaaf zijn als we met (weliswaar een echte fotograaf onwaardig maar wel) duidelijk fotomateriaal van de eerste levende wolf in Nederland zouden thuiskomen. De reactie van het thuisfront op een enthousiast Whatsappje was natuurlijk: jaja. Mocht onze pret niet drukken, TV Gelderland werd al snel verdrongen door het NOS journaal in onze actieplannen.
Thuisgekomen voor de zekerheid toch maar eerst contact opnemen met kenners van Wolveninnederland.nl, want inmiddels hadden we van een boswachter die de foto's bekeek al een eerste indicatie gekregen: dit was wel bijzonder. Het gedrag en uiterlijk wezen op twee mogelijkheden: wolf of Saarloos wolfshond. Maar wat zou een wolfshond hier in zijn eentje te zoeken hebben, zonder 'baasje'. De wolvenexperts bleken nét allemaal onbereikbaar, dus uitsluitsel kregen we pas een dag later: De relatief grote oren, het grote aandeel wit en de wat hangende staart leidden tot de conclusie: Saarloos wolfshond. Wat een teleurstelling.
Moraal van het verhaal: je hoeft geen echte wolf tegen te komen om toch een dag lang in een sprookje te geloven en daarvan te genieten ! Tip van het verhaal: zet je camera op auto-iso als je een goede primeur wilt schieten. Want daar zit blijkbaar heel wolvenminnend Nederland op te wachten, afgaand op het enthousiasme van de mensen waarmee ik hierdoor in contact ben gekomen.
