Kernwoorden zijn hier:
Buffer.
Processor snelheid.
Snelheid van de SD - kaartjes.
De buffer.
Zolang de buffer nog niet vol zit is de snelheid van SD-kaartjes eigenlijk niet van belang.
Indien alle instellingen op maximaal staan (RAW/JPG maximale kwaliteit) kun je bij een D7000 ongeveer 10 beelden in de buffer kwijt.
Bij een D7100 zijn dat er ongeveer 7. In de praktijk kunnen 1 of 2 foto's al naar een SD kaartje geschreven zijn als je bij de 10e of 7e foto aankomt.
Je kunt meer beelden in de buffer kwijt als je kwaliteit inlevert.
Als de buffer volraakt dan speelt de snelheid van de SD kaartjes wel een belangrijke rol. Ook de snelheid van de processor gaat dan meespelen, omdat voor tussenresultaten (Kleur/contrast/scherpte/noise reduction/ADL/HDR) ook 'tijdelijke' bufferruimte nodig is.
Een D7000 kan ongeveer 30 Mb per beeld aanmaken. A 6 beelden per seconde betekend dit 180 Mb aan data voor een seconde. Volgens mij zijn er nog geen SD kaarten die dit aankunnen. Als de buffer vol zit, gaat de snelheid van fotograferen aanzienlijk achteruit. Met zeer snelle kaarten zou je in theorie nog 3 beelden per seconde kunnen halen met langzame kaarten wordt dit factoren langzamer.
Voor een D7xxx, gebruiker zijn er dan de volgende mogelijkheden (in volgorde):
- 1. Anticiperen op wat er gaat gebeuren en bursts met een beperkt aantal foto's doen.
- 2. JPG laten vallen en alleen in RAW werken.
- 3. Voor de D7100 met een kleiner deel van de sensor werken.
- 4. Kwaliteit naar beneden schroeven.
- 5. Snellere SD kaarten gebruiken.
- 6. Raw laten vallen en alleen in JPG werken.
- 7. In een mindere kwaliteit van JPG werken.
- 8. In een kleiner formaat van JPG werken.
De stappen zitten in de volgorde waarbij het zo weinig mogelijk geld/kwaliteit kost. Op een bepaald moment wordt het een afweging tussen geld en kwaliteit. Het met sneller SD kaarten werken heeft zeker wel zin, maar b.v. overstappen naar JPG geeft langere burst mogelijkheden tegen minder kwaliteit.
Wanneer loop ik tegen een volgelopen buffer aan:
- Ik maak wel eens snel foto's achter elkaar bij het maken van een panorama. Iets rustiger werken is dan de oplossing.
- Bij het fotograferen van sporten waarbij anticiperen lastig is heb ik ben ik wel eens tegen het volle buffer probleem aangelopen.
In de praktijk kan ik nog prima uit de voeten met class 10 kaarten.
Volgens mij is het zo dat door de D7000 maar een van de twee SD kaarten tegelijkertijd wordt aangesproken. RAW en JPG naar 1 kaart en of naar 2 kaarten maakt dan ook niet zo veel uit. (Dit is uit mijn geheugen). Ik kan mij voorstellen dat bij een nieuwere camera b.v. de D7100 beide kaarten tegelijkertijd worden aangesproken, in dat geval zou Raw naar 1 en JPG naar 2 sneller kunnen werken.
(Als dit inderdaad zo is hoor ik dat graag van een D7100 gebruiker).
Niet voor alle camera's werkt het hetzelfde, bij de D70 was b.v. het middelste formaat van jpg foto het traagst. Dit werd veroorzaakt doordat de processor langer nodig had om een middelste formaat te genereren dan het grootste en kleinste formaat, hierdoor bleef de RAW langer in de buffer staan, waardoor minder foto's genomen konden worden.
Bij huidige processor snelheden zou het kunnen dat bij een RAW/JPG instelling alle RAW's in de buffer blijven staan en dat er slechts 1 JPG in de buffer hoeft te staan. Net voor het opslaan van de JPG kan deze dan worden aangemaakt vanuit de RAW.
Vriendelijke groet,
Ben
Techniek :
RAW
Vanaf de sensor wordt een RAW beeld in 12 of 14 bit binnen gehaald naar een 'uitgepakt' RAW (1) formaat.
Deze wordt dan eerst gecomprimeerd (2) (met of zonder verlies) en dan pas naar een SD kaart geschreven.
JPG
Uit het uitgepakt RAW formaat worden eerst een aantal bewerkingen gedaan (kleur/contrast/scherpte/noise reductie/ADL/HDR).
Deze worden naar een 'bewerkt' intern semi RAW(3) formaat geschreven.
(Met het bewerken van de foto kan de oude foto worden opgeruimt, voor noise reductie denk ik dat dit niet gebeurd).
Vervolgens worden deze gecomprimeerd naar een JPG(4) formaat.
Het JPG formaat wordt vervolgens naar de SD kaart geschreven.
De verschillende formaten (1,2,3 en 4) hoeven niet tegelijkertijd compleet in de buffer te staan, bij de opbouw van een formaat kan een voorgaand formaat al worden opgeruimd indien dit formaat niet meer nodig is. Een aantal bewerkingen gaat over afstanden van meerdere pixels (noise/hdr en in mindere mate scherpte), hierbij moeten dus nog een flink aantal van de oude pixels in de buffer staan om de 'nieuwe' pixels aan te kunnen maken in die gevallen is dus in ieder geval overlap.
