NCN Forum

Hallo,


In 2011 heb ik een af-d 50 1.8 gekocht voor mijn d3100. Bedoeling was korte lichtsterke tele die ook kon gebruikt worden als macro (met tussenringen en omgekeerd).
Ondertussen heb ik een d3200 (d3100 gevallen en teveel kosten om te maken) en zit ik met de idee te spelen een af-s 50 1.8 of een tamron 60 2.0 aan te schaffen. Maak regelmatig portretten en in mindere mate macro. Met mijn oude 50 mm gaat manueel scherpstellen redelijk goed, maar bij een groot diafragma heb ik wel meer problemen (meer missers). Vandaar de overstap naar autofocus.
Als ik voor de tamron ga heb ik twee vliegen in 1 slag en heb ik een 90 mm voor de portretten, met de 50 kom ik maar aan 75 (voor mij ook geen probleem). Geraak er niet uit en daarom de vraag om jullie meer ervaren mening.

J.

Zeker de Tamron nemen. De 50mm is geen macrolens. De Tamron is uitstekend!

60mm op DX formaat is perfect voor portret.
En meteen macro die Tamron. Dus lijkt me een prima optie.

De Tamron staat bekend als een zeer fraai stukje glas. Hou er alleen wel rekening mee dat je met 60mm wel vrij dicht op je onderwerp moet zitten als je 1:1 wil gaan. Met een model is dit geen probleem natuurlijk, maar wil je echt macrowerk van een vliegje oid doen moet je er heel dicht op kruipen. Als dat bezwaarlijk is zou ik eerder voor 100mm gaan.

Bedankt voor de input. Ik had ook enigzins de tamron al vooropgesteld. Nog even wachten ....... misschien kadootje voor verjaardag/pensioen ?

roetjes

J.

als het om portret gaat zou ik eerder gaan voor 85 of 105 .
je komt te dicht bij de geportretteerde met een 50-60 , tenzij je een beroepsmodel mag fotograferen , zullen ver weg de meeste andere mensen zich niet happy voelen en zich onnatuurlijk gaan gedragen.
Bert Harry

Voor DX lijkt het me doorgaans te lang. 85-105mm is juist een prima range voor FX-formaat, maar dat gebruikt de TS niet.
Dat alleen beroepsmodellen zich daar alleen happy bij zouden voelen lijkt me overdreven.
In mijn leven heb ik pakweg 110.000-120.000 portretten geschoten. Gewone mensen, geen beroepsmodellen.
Nooit het idee gehad dat de geportretteerden te kort bij de fotograaf zouden zitten. Integendeel. Het is een prettige afstand over en weer.

Das om even over na te denken. Kan natuurlijk voor de tamron 90 gaan zonder vc. Maak wel ook portretten in een omgeving waar minder ruimte is en ik vrees dat daar de 90 te lang is. Ga dat even nagaan met mijn 18-105 op 90. Maar zeker het eoverwegen waard.

Groetjes

J.

Als je een 18-105 hebt, verzamel eens zoveel mogelijk portretten die je hebt geschoten als JPG uitvoer, en laat wat statistieken uitdraaien welke brandpunten je het meeste gebruikt met het programma "Exposure Plot":
http://www.vandel.nl/" onclick="window.open(this.href);return false;

De Tamron 90mm is natuurlijk een enorm goede lens, echt een superding. Ik gebruik zelf een 70mm Sigma welke me prima bevalt.

ts je hebt een 18-105 vr dus gewoon uitproberen! en kijk wellicht wat je in het verleden gedaan hebt.
mijn ervaring hoeft niet gelijk e zijn aan die van jou, even als dat van anderen,en jij moet er gelukkig mee worden.
Bert Harry

Ben even mijn oude opnames gaan doorzoeken en de enkele portretten die genomen zijn met de 18-105, ligt de brandpuntsafstand tussen de 60 en 75 met enkele uitschieters tot 85 (in de minderheid). De meeste portretten heb ik gemaakt met de 50 mm, dus ik denk dat ik bij de 60 mm blijf : dat geeft op dx toch 90 mm, wat de mensen met FF de ideale millimeters vinden voor portretten.

J.