NCN Forum

Ik vind het leuk om regelmatig een stijldanswedstrijden te fotograferen en wil tevens jullie daar wat over vertellen qua techniek en nabewerking etc.

Ik ben begin mei en afgelopen weekend naar het NADB NK 2015 stijldansen geweest om foto's te maken. Het is altijd een uitdaging om de paren goed op de foto te krijgen. Ze bewegen (duh ) waardoor je enigszins moet kunnen inschatten wat ze gaan doen, gelukkig helpt het als je zelf ook aan stijldansen doet Doordat ze bewegen is het kaderen ook niet altijd even optimaal te doen en mis je soms net een stukje vinger of hoofd. Daarnaast is het licht is niet fijn door teveel kleureffecten die over de vloer bewegen waardoor je soms ineens een geel hoofd krijg op een voor de rest normale kleur lichaam. En het is voor de camera vrij donker waardoor de ISO vaak tussen de 5000 en 8000 ligt. Gelukkig helpt de standaard ruis onderdrukking in Lightroom en als bonus geeft het ook een wat gladder huidje

Alles is geschoten met de D810 + 70-200mm VRII. Dit soort dingen fotografeer ik vaak in de S stand met de auto-iso aan tot maximaal 6400 of 8000. Sluitertijden variëren meestal tussen de 1/250 en 1/400 afhankelijk van welke dans. Langzame dansen zoals wals en rumba zijn goed te doen op 1/250 en 1/320 maar voor bijvoorbeeld iets als jive ga je al snel naar 1/400 en soms 1/500. Het diafragma zit zo'n beetje vastgeroest in f2.8, gewoon omdat het licht niet voldoende is (natuurlijk kan ik dan ook net zo goed in M schieten met een diafragma van f2.8, auto-iso doet z'n werk toch wel, ook in de M stand) Als het danspaar toevallig wat dichterbij is werkt de kleine DoF maar het kan ook voor problemen zorgen (zie bijvoorbeeld de 1e foto waarbij de scherpte bij het danspaar niet van voor tot achter even scherp is).

Ik heb pas sinds kort de D810 en daarvoor werkte ik met de D700. De ISO kan ik helaas wat minder hoog zetten, hoger dan 3200 ging ik vaak niet. Dat zorgde er wel voor dat ik in post regelmatig net even de foto iets, meestal zo'n 0.5 tot 1 stop omhoog moest halen qua belichting.

Meestal zit ik zo tussen de 1200 en 2000 foto's per dag. Daar valt een hoop van af door focus problemen, "gekke" bekken, kleurproblemen door lichteffecten die je echt niet meer wilt fixen omdat het teveel tijd gaat kosten in post. Ik ga altijd eerst door alle foto's heen en markeer de foto's die ik wil hebben met nog een snelle check of er toch nog iets tussen de niet geselecteerde foto's zit.

Daarna ga ik de selecties bewerken waarbij ik tracht niet meer dan 30 tot 60 seconden per foto bezig te zijn met nabewerking, vaak kan je een aantal foto's achter elkaar in een batch goed zetten qua kleur en dat scheelt veel tijd. Per dag hou ik dan zo'n 300 tot 500 foto's over tegenwoordig, beetje afhankelijk van hoe lang de wedstrijd geduurd heeft. Bij het NK heb ik dagen gehad van ruim 10 uur.

Hieronder een (hele) kleine selectie die ik graag met jullie wil delen. Afgezien van de ruisonderdrukking, kleurbalans en hier en daar een crop komen de platen zo rechtstreeks uit de camera. En ohja, zoals je ziet gebruik ik nogal eens de "dutch angle". Op de een of andere manier brengt dat net wat meer dynamiek in de foto en zorgt het er ook voor dat het danspaar wat beter in het frame past.

Heb je vragen of opmerkingen, plaats ze gerust.

1.


2.


3.


4.


5.


6.


7.

Leuke serie,alleen mag je de foto's wel iets groter plaatsen.

Gr Rob

martybr schreef:IEn ohja, zoals je ziet gebruik ik nogal eens de "dutch angle". Op de een of andere manier brengt dat net wat meer dynamiek in de foto en zorgt het er ook voor dat het danspaar wat beter in het frame past.

Dat vind ik dan juist niet altijd geslaagd, omdat de houding van het lichaam ten opzichte van het frame dan wat vreemd overkomt, en IMO afbreuk doet aan juist het spanningsveld in het evenwicht van een natuurlijke danshouding / danspassen. Bovendien teveel (het merendeel van de opnamen die je laat zien).
Met name foto nr. 2 geeft door die "kiep" een vreemde onnatuurlijke houding. of ze tegen een "helling" staan op te dansen en dan bijna "achterover" dreigen te vallen. Wat juist helemaal niet aan de orde is (integendeel). Het leidt mijns inziens juist af van waar men werkelijk mee bezig is.

Léon Obers schreef:

martybr schreef:IEn ohja, zoals je ziet gebruik ik nogal eens de "dutch angle". Op de een of andere manier brengt dat net wat meer dynamiek in de foto en zorgt het er ook voor dat het danspaar wat beter in het frame past.

Dat vind ik dan juist niet altijd geslaagd, omdat de houding van het lichaam ten opzichte van het frame dan wat vreemd overkomt, en IMO afbreuk doet aan juist het spanningsveld in het evenwicht van een natuurlijke danshouding / danspassen.

Once seen can't be unseen -> Haha, naar aanleiding van je opmerking zie ik ze nu inderdaad alleen maar de berg op (of af) dansen!
Inderdaad misschien meer balans brengen in "Dutch Angle" en regulier. Persoonlijk hou ik er zelf wel van, maar in dit geval iets selectiever gebruiken.

Het scheelt inderdaad altijd als je bij een sport de ervaring hebt om de juiste momenten te kunnen pakken, wat je ook wel laat zien in de selectie. Leuk ook je verdere toelichting!

Lastig topic.

Wat mij betreft kun je over een onderwerp als deze lang praten over te technieken, uitlichting, composities, achtergronden, etc

Foto 2 en 5 zouden bij mij bijvoorbeeld sowieso afvallen door de prominente aanwezigheid van de personen op de achtergrond die 'uit de dansers steken'.

Maar bij jouw manier van fotograferen, waarbij je alle deelnemers wilt vastleggen is het streven naar technisch perfecte en originele platen natuurlijk van ondergeschikt belang. Zoals je zelf al aangeeft mag het ook niet teveel tijd kosten per foto

Niets mis mee verder natuurlijk, het is een tak van fotografie op zich, maar in mijn ogen jammer voor de eventuele discussie hier

Bravo053 schreef:Once seen can't be unseen -> Haha, naar aanleiding van je opmerking zie ik ze nu inderdaad alleen maar de berg op (of af) dansen!
Inderdaad misschien meer balans brengen in "Dutch Angle" en regulier. Persoonlijk hou ik er zelf wel van, maar in dit geval iets selectiever gebruiken.

Het scheelt inderdaad altijd als je bij een sport de ervaring hebt om de juiste momenten te kunnen pakken, wat je ook wel laat zien in de selectie. Leuk ook je verdere toelichting!

Ik twijfelde nog of ik het erbij wilde zetten of afwachten of de kijker het zelf zou opvallen Niet alles is bewust zo genomen, soms ontstaat het ook door de hoek vanuit waar je aan het fotograferen bent, bijvoorbeeld vanuit een hoek van de vloer in plaats van een zijkant van de vloer. Ik heb in het verleden geprobeerd om alles recht op de foto te zetten maar dat maakte de foto's uiteindelijk best saai als je naar de complete serie kijkt.

Het valt natuurlijk een stuk meer op als je het volledige lichaam erop zet en bij een crop zie je het al een stuk minder terwijl het paar wel op een nette manier binnen het frame staat.

Het was ook mijn bedoeling om wat meer toe te lichten hoe lastig het soms is qua licht en je er dan toch wat van moet kunnen maken. Daarnaast moet je echt goed opletten onder welke hoek de dansen in je frame staat en of dat mooi op de foto komt. Welke lichaamsdeel wordt er als eerste geraakt door je focal plane en ziet dat er goed uit. Het is handig als je die zaken "instant" kan zien en dan die foto afdrukt.

djunclesam schreef:Wat mij betreft kun je over een onderwerp als deze lang praten over te technieken, uitlichting, composities, achtergronden, etc

Foto 2 en 5 zouden bij mij bijvoorbeeld sowieso afvallen door de prominente aanwezigheid van de personen op de achtergrond die 'uit de dansers steken'.

Maar bij jouw manier van fotograferen, waarbij je alle deelnemers wilt vastleggen is het streven naar technisch perfecte en originele platen natuurlijk van ondergeschikt belang. Zoals je zelf al aangeeft mag het ook niet teveel tijd kosten per foto

Niets mis mee verder natuurlijk, het is een tak van fotografie op zich, maar in mijn ogen jammer voor de eventuele discussie hier

Het lastige is dat je een aantal zaken niet in de hand hebt die je bij een studio shoot wel kan controleren:
- Je kan niet overal gaan zitten waar je wilt, vaak ben je gelimiteerd tot bijvoorbeeld een hoek van de dansvloer en als je veel gelukt hebt mag je aan de zijkant van een vloer zitten (dit zijn vaak gereserveerde plaatsen namelijk). Veel ruimte om te bewegen heb je dan ook niet dus even 2 meter opschuiven voor een betere compositie is er helaas niet bij.
- Er dansen normaal zo'n 14 tot 16 paar op de vloer dus je hebt altijd wel iets in je frame staan als je geen close-up maakt. Is het niet het publiek, dan is het wel een ander paar.
- Licht heb je totaal niet in de hand. Bij deze wedstrijd was het licht qua sfeer echt fantastisch. Maar fotografisch gezien een groot drama met zaken als knalgele bewegende lichteffecten, heldere witte strepen etc. Dan zal je toch moeten proberen om er wat van te maken. Ik heb genoeg foto's weg moeten doen omdat de dansers mooi uitgelicht waren maar een van de dansers een knalgeel hoofd had wat helaas niet meer te corrigeren was tenzij je het omzet naar zwart-wit.

Ik snap je punt bij foto 2 en 5 en daarom probeer ik in dat soort situaties altijd te kijken hoe ver het andere danspaar verwijderd is zodat ze in ieder geval niet helemaal in focus zijn waardoor het al meer een achtergrond is i.p.v. een danspaar. Je valt terug op andere technieken om storende elementen zo min mogelijk op te laten vallen.

Technisch gezien vind ik het een uitdaging om ondanks dat je niet alles zelf in de hand heb toch mooie foto's probeert te maken. Soms moet je de techniek ook los kunnen laten om toch het plaatje te pakken wat je wilt hebben. Dansfotografie zorgt er bij mij voor dat ik bepaalde (technische) problemen sneller kan herkennen en erop kan reageren. Wat weer erg handig is als je een shoot aan het doen bent want dan zie je die kleine details ook sneller en kan je het wel aanpassen Maar ik kom nog steeds wel eens thuis van een shoot met een mooie serie foto's en dan zie je ineens op je scherm bijvoorbeeld een BH bandje wat niet netjes zit of dat de dame een haarelastiekje om haar pols heeft zitten. Dan kan je jezelf soms wel voor je kop slaan dat je die dingen gemist hebt

Ik snap je punten wel hoor. Ik doe zelf ook vel sportfotografie. Maar het verschil is dan dat ik er geen belang bij heb om iedereen er goed op te hebben en dat scheelt uiteraard enorm.

Dan kun je je dus meer focussen op een paar hele goede platen ipv een hele berg gemiddelde of goede platen. Dan heb je het nog steeds niet zelf in de hand maar kun je er voor kiezen om bepaalde platen niet af te drukken omdat je dan al weet dat ze weg gaan vanwege de drukke achtergronden, mensen er achter, etc.

Dus vandaar ook mijn specifieke opmerking dat er veel valt te zeggen, maar een hoop niet van toepassing is op jouw manier van fotografie

Daarnaast moeten we niet vergeten dat wij fotografen heel anders naar foto's kijken dan de mensen die er zelf op staan. Die kijken niet zo fototechnisch, die klagen niet over dutch angels, slechte uitlichting of personen op de achtergrond. Die klagen wel dat hun houding niet optimaal is, een hand niet niet ver genoeg uitgestrekt of dat ze raar kijken, terwijl je zelf net in jubelstemming was dat je een technisch perfecte foto had gemaakt