NCN Forum

Er komen hier allerlei foto's voorbij. Maar welke komen niet voorbij omdat ze niet gemaakt zijn? Ik ben benieuwd naar jullie niet gemaakte foto's.

Mijn start: vanavond zat ik aan de bbq toen mijn gezinslid zei "achter je". Ik hoorde geritsel en 5 m achter mij liep een reebok naar het vijvertje dat ik 2 jaar geleden heb gemaakt voor amfibieën maar inmiddeld ook druk bezocht wordt door vogels en eekhoorns. Afstand iets meer dan 10 m. Het dier dronk rustig twee keer naar behoefte.
Natuurlijk zijn wij stil bliven zitten, de camera met de 80-200 erop binnen laten liggen en genoten van het gebeuren ca 1 minuut. Het dier liep daarna rustig weg. Maar helaas dus geen foto.

Herkenbaar. Maar... vaak zijn die momenten dat je de foto niet maakt tóch de mooiste momenten

Mooi verhaal Henk. Het niet maken kan onbewust of bewust zijn. Ik was vorig jaar bij de Formule 1 kampioensrace van Max Verstappen in Abu Dhabi. Omdat ik optimaal van de sfeer en de race wilde genieten heb ik toen bewust geen camera meegenomen. Geen spijt van, het was een geweldige belevenis!

Tja. Ik maak natuurlijk meer foto's niet dan wel...

Een situatie die ik wel aan NCN kan relateren is de volgende. Ik heb me in het verleden meermaals onderweg naar een NCN uitje afgevraagd waarom ik in vredesnaam naar de bijeenkomst ging op de afgesproken plek wetende dat het landschap waar ik doorheen reed en de weersituatie terplekke me gegarandeerd mooiere beelden zouden opleveren dan op de doellokatie. Bijvoorbeeld als je tussen mistige weilanden rijdt met een opkomend zonnetje op weg naar... noem maar wat.

Zonder camera passeer ik al fietsend een jongeman ,met op zijn rug zijn rugzak. Met daarin een hond van middelgroot formaat. En de hond had beide voorpoten op beide schouders van de jongeman. Zag er aandoenlijk uit.
Kort erna realiseerde ik mij, met camera had ik een goede kans gemaakt in de foto-opdracht chemie.
Chemie tussen hond en baas.

Enige jaren terug waren mijn vrouw en ik in Duitsland en bezochten wij Kamp Buchenwald. We haalden de audio hulp af en kregen de mededeling: “ Tot straks, u gaat minstens 2,5 uur op stap” . Het werd langer en zowel Elise als ik werden gegrepen door de tragedies die zich daar hebben afgespeeld in WO II. Ik kon daar geen foto maken en heb de hele tijd mijn cameratas dicht gelaten en geluisterd naar de audio berichten bij elk aangegeven punt. Ik word nog stil als ik daaraan terugdenk, ik kan daar geen foto’s maken, je moet zelf gaan ervaren hoe het daar was. Een foto is dan slechts een waterig aftreksel van de intens verdrietige werkelijkheid die zich daar afspeelde. Verdriet dat tegelijkertijd woede en onrechtvaardigheid opwekt.

Ik stond vorige week in Cambridge in een binnentuin van een eeuwenoud college. Plotseling liep er een vos door de prachtige toegangspoort naar binnen en bleef op 10 meter van mij af voor de poort als een standbeeld stilstaan. Hij stond daar wel een minuut. De combinatie van het oude gebouw, de prachtige poort en de vos die als een standbeeld bleef staan zou een prachtige foto hebben opgeleverd.

Zaterdagnacht kwamen de Perseïden langs de aarde en kon je vallende sterren fotograferen. Hoogtepunt zou zijn rond 4:45 uur.
Ik woon in Zuid Holland, met dus veel lichtvervuiling uit het Westland. Maar ik had een plek gevonden waar het zou kunnen lukken. Die avond al mij spullen klaargezet en naar bed gegaan met de wekker op kwart voor vier.
Helaas ben ik, na het instellen van die bijzondere wektijd, vergeten om de wekker echt ‘aan’ te zetten.
Dus toen ik zaterdagochtend wakker werd had ik mooi geen foto’s van vallende sterren.

Ton

Tony D schreef:Zaterdagnacht kwamen de Perseïden langs de aarde en kon je vallende sterren fotograferen. Hoogtepunt zou zijn rond 4:45 uur.
Ik woon in Zuid Holland, met dus veel lichtvervuiling uit het Westland. Maar ik had een plek gevonden waar het zou kunnen lukken. Die avond al mij spullen klaargezet en naar bed gegaan met de wekker op kwart voor vier.
Helaas ben ik, na het instellen van die bijzondere wektijd, vergeten om de wekker echt ‘aan’ te zetten.
Dus toen ik zaterdagochtend wakker werd had ik mooi geen foto’s van vallende sterren.

Ton

Misschien een kleine opbeuring; ik had hetzelfde idee, maar de maan was vol deze nacht en door die enorme lichtbron waren de vallende sterren niet te zien

Ok, dan is dat een geluk bij een ongeluk en ben ik niet voor niets mijn bed niet uit gegaan!

Ton