Brava schreef:
Waarom DX: omdat je op een DX body -zegt men- met kwalitatief mindere objectieven kunt werken immers het deel waar de meeste fouten optreden bevinden zich in de periferie van de (inwendige) lenzen en niet in het middendeel wat de DX gebruikt. Of de beste 1.5 converter is een DX Body als je geen 400 mm of meer tele wilt/kunt aanschaffen .
Min of meer het omgekeerde geldt dus voor een FX body je zult hoogwaardigere (lees duurdere) objectieven moeten gebruiken immers de gehele beeldcirkel wordt door de sensor gebruikt en daarmee alle lensfouten ook zichtbaar.
Dat is slechts één deel in het verhaal.
Uitgaande van hetzelfde aantal pixels voor FX en DX, bijv. 12 Mp (D3, D700 versus D300), is de pixeldensiteit per vierkante cm van de D300 een stuk hoger als bij FX. Op basis daarvan moet de lens voor het DX-formaat een stuk scherper zijn en minder fouten hebben om binnen het deel van de beeldcirkel wat wel gebruikt wordt,
dezelfde kwaliteit af te kunnen leveren als bij FX.
Ofwel omgekeerd beredeneerd, FX is wat meer "vergevingsgezind" in optische fouten als het gaat om de afbeeldingskwaliteit door de lagere pixeldensiteit. (Let wel, als je uitgaat van dezelfde aantallen pixels voor beide formaten).
Dus enerzijds heb je bij FX misschien hoeken die het minder goed gaan doen, door de grotere beeldcirkel waar de lens ook nog goed moet presteren. Aan de andere kant wordt dat weer enigszins opgeheven door de lagere pixeldensiteit bij FX.
Als de afname van kwaliteit in de hoeken niet slechter is als de verbetering vanwege de pixeldensiteit, merk je het verschil niet, en blijft de kwaliteit "hetzelfde". Als de afname in de hoeken minder sterk is dan de verbetering door de pixeldensiteit, is het rendement op FX dan zelfs weer iets hoger.
In het centrum van het FX formaat kun je ten volle profijt hebben van de lagere pixeldensiteit.
Verder heb je tegenwoordig softwarematige tools in een camera ingebouwd die een aantal optische fouten corrigeert (bijv. CA-correctie) en daarmee de kwaliteit verbetert wat eerder misschien nog als een probleem gold.
Vergelijkingen zijn dan ook een stuk minder makkelijk te maken dan op het eerste gezicht beredeneerd.
Ik gebruik beide formaten, zij het met een klein verschil qua aantallen pixels van de sensor; 10 MP voor DX en 12 voor FX.
Mijn persoonlijke indruk in zijn algemeenheid is dat dezelfde lenzen gebruikt op FX en DX, ze op FX net wat "snappy-er" / meer "byte" hebben, dan op DX. Dat geldt dan beslist voor het middengedeelte. In de hoeken kan de kwaliteit meer uiteenlopen, afhankelijk om wat voor lens het gaat en welk diafragma gebruikt wordt. Vrij slechte hoeken op volle opening bij groothoeklenzen, die dan misschien onverwachts goed bijtrekken indien bijv. 2 stops gedriafragmeerd, afgezet tegenover DX.
Dat is bijv. het geval met de Nikkor 24mm/2.8 AIS lens. Op volle opening komen de slechte hoeken en vignettering bij FX duidelijk naar voren, maar is het centrum eigenlijk al wel heel goed. Gediafragmeerd vind ik het een opmerkelijk goede lens. Door de CA-correctie uitstekend in te zetten. Met het zeer kleine handzame formaat voel ik geen reden daarvoor een andere lens te moeten aanschaffen. Deze gaat er bij mij niet meer uit.
Bij het DX formaat voldoet deze lens wellicht beter in de hoeken bij de meer grote diafragma-openingen, maar gediafragmeerd is dat ingelopen met FX. Zie test voor de AF-versie van die lens:
http://www.slrgear.com/reviews/showprod ... /92/cat/12
Verder doen mijn Voigtländer lenzen het heel fraai op het FX-formaat.
Wat verder wel verandert in deze vergelijking en waar je rekening mee moet houden, is dat de beeldhoek totaal verschillend is als je dezelfde lenzen gebruikt op DX of FX formaat. Wil je lenzen vergelijken op basis van
dezelfde beeldhoek, moet je echt de kwaliteiten van verschillende lenzen met elkaar gaan vergelijken. Dat is bijv. een 16mm groothoek op DX formaat (bijv. een Tokina 11-16mm op 16mm) tegenover die eerder genoemde Nikkor 24mm/2.8 AIS op FX formaat.
