Pagina 2 van 3

Geplaatst: vr nov 02 2007 9:39 pm
door Cees
Jij gaat een beetje zitten delen?

Groet, Cees :D

Geplaatst: vr nov 02 2007 9:40 pm
door emdeklerk
Lachen, hè, George?

Jij hebt hem door...

E.M. de Klerk

Geplaatst: za nov 03 2007 7:40 pm
door ML
Het F getal is gelijk aan de brandpuntsafstand van het objectief gedeeld door de diameter van het diafragma.
Hoeveel licht kan er verzameld worden en worden gebruikt om een beeld te projecteren.... (wikipedia)
De 200 mm met f2 moet dus een diafragma hebben met een diameter van 100 mm.
Een 50 mm objectief met een diafragma van 56 mm heeft dan een F getal van 0,9
Praktisch zal het wel bijna onmogelijk en super duur zijn om zo'n constuktie te maken. Lensdiameters zullen te groot worden en de lensfouten zullen teveel afbreuk doen aan het beeld.
En waarom is de maat van de f-bajonet dan niet de beperkende factor? : omdat er na het diafragma nog meer lensen zitten die de lichtbundel door dit "gat" persen !

Geplaatst: za nov 03 2007 7:54 pm
door SwederD70
Vraag ik me toch af waar het diafragma van een 600mm f/4 zit?
Diameter zou dan 150mm moeten zijn, en in de spec's heeft een 600mm een buiten diameter van 166mm, dus dan zouden de lamellen vlak achter de eerste 4 lenselementen zitten...
Ehm, altijd gedacht dat het diafragma vlak voor het achterste lenselement zat.

Geplaatst: za nov 03 2007 8:04 pm
door koenkuipers
Het diafragma kan zich toch op verschillende plaatsen in een objectief bevinden?
Zo zit 't diafragma van mijn 18-55 veel verder naar achteren dan die van bijvoorbeeld mijn 500 mm.

Dus theoretisch gezien zou het inderdaad kunnen...

Geplaatst: za nov 03 2007 8:14 pm
door ML
Ik begrijp je opmerking SwederD70, misschien missen we nog wat? ik vond het hier:
http://nl.wikipedia.org/wiki/F-getal

Geplaatst: zo nov 11 2007 8:42 pm
door Fera Albi
@ Sweder (en de rest van de community):
Bij een volledig geopend diafragma is het voorste lenselement (dat de maximale lichtdoorlaat bepaald) maatgevend in de vergelijking F=f/D
Bij een 600 mm F4,0 is dat dus: 4,0 =600/D > D=150 mm (maat van het voorste glaselement)
Meet maar na, met het lichtverlies van de glasmassa zal dit wel aardig kloppen denk ik.
Wanneer het diafragma (waar in de tubus is niet van belang voor de rekenkundige beschouwing) wordt gesloten, wordt dus slechts een deel van het licht doorgelaten, met een kleiner F getal als netto resultaat.

Het is dus ook wel degelijk mogelijk een hogere lichtwaarde dan F1,0 te realiseren, kwestie van een relatief groot voorste element in verhouding tot de brandpuntsafstand. Hiermee worden ook alle mogelijke lensfouten als CA, PF, randonscherpte etc. etc. sterk verergerd. Daarbij komt ook nog de extra hoge productiekost van dit bonk glas (met name de kosten om voldoende slijpnauwkeurigheid te realiseren). In de praktijk is een f 2,8 tot ca. 400 mm (2,8=400/D > D= ca. 142 mm) een bruikbaar compromis tussen foutcorrectie, bruikbaarheid, kostprijs.
Alleen voor lichtsterke objectieven tot ca. 85 mm zie je dan ook nog "low-light" ontwerpen tot 1,4 of zelfs 1,2 (50 mm).

Groet,
Hans

Geplaatst: ma nov 12 2007 9:57 pm
door ML
Dank Hans, nou vallen ook bij mij weer alle stukjes op zijn plaats.
Feitelijk is het dus niet de exacte diameter van het diafragma, maar de oppervlakte verkleining die het teweegbrengt ten opzichte van 'volledig open'.

Geplaatst: ma nov 12 2007 10:25 pm
door ArjanL
Ze bestaan wel:

Afbeelding


Afbeelding

Geplaatst: ma nov 12 2007 10:30 pm
door Cees
Hebben de foto's die gamaakt zijn met deze lenzen dan weer niet geweldige andere afwijkingen?

Groet, Cees :D

Geplaatst: ma nov 12 2007 10:30 pm
door SwederD70
Hm, weer wat kennis erbij.
Maar dan vind ik de D in de formule F=f/D wel een beetje verwarrend.
Als ze zeggen dat dat de diameter van het diafragma (de fysieke lamellen) is? Want dat is in werkelijkheid dus gewoon kleiner.
D is dan eigenlijk de diameter van het 1 ste element en in principe een vaste waarde.

Geplaatst: ma nov 12 2007 11:11 pm
door emdeklerk
De lenzen na het diafragma zullen toch echt een grotere diameter moeten hebben om die lichtwaarde te halen. Je krijgt een typische diabolovorm. De achterste lensdelen zullen in het spiegelhuis komen. Voor meetzoekercamera's waren er ook al 0,9, 1,0 en 1,1-objectieven. Van Nikon, Canon, Zunow (en Tamioka geloof ik).

En het diafragma moet echt in het optisch midden zitten. De enige objectieven die Nikon gemaakt heeft waar dat niet helemaal het geval was waren de 400, 600 en 800mm-objectieven voor de insteltubus. Daarbij kon je kiezen voor het diafragma in de tubus of in de objectiefkop. Heel lang geleden.

Hoe dan ook: van die tekening geloof ik helemaal niets.

Trouwens: denk je dat dat Canon-objectief op die Konica-Minolta zijn lichtsterkte houdt, na die adapter?

Overigens bedankt voor alle extra informatie.

Groet, E.M. de Klerk

Geplaatst: ma nov 12 2007 11:14 pm
door emdeklerk
Nog even gecheckt: het was Tomioka, en hij was "maar" 1,2.
Zie ook:

http://www.analog-photography.com/e_tomioka/e_index.htm

E.M. de Klerk

Geplaatst: di nov 13 2007 12:15 am
door iJoost
SwederD70 schreef:Hm, weer wat kennis erbij.
Maar dan vind ik de D in de formule F=f/D wel een beetje verwarrend.
Als ze zeggen dat dat de diameter van het diafragma (de fysieke lamellen) is? Want dat is in werkelijkheid dus gewoon kleiner.
D is dan eigenlijk de diameter van het 1 ste element en in principe een vaste waarde.
Mmm... goed punt. Als ik nu eens gewoon meet. Wacht even...

Ik neem mijn 50/1.4, filter d'raf, schuifmaat, niet aanraken... 38,6 mm. naar eer en geweten.

Dus dat is dan een lichtsterkte van 1,39 in plaats van 1,415. De diameter die bij dat laatste hoort zou 35,4 mm. moeten zijn. Toch wel wat kleiner. En het diafragma zelf kan ik natuurlijk zo niet meten maar het zou best kunnen.

Ik hou het (nog) even op de diameter van het diafragma in plaats van van de voorste lens. ;-)

(De Wikipedia lijkt dat trouwens te bevestigen. Wel wordt hier opgemerkt dat het bij bepaalde lenzen niet het diafragma zelf hoeft te zijn maar dan wel een virtuele afbeelding daarvan.)

Geplaatst: di nov 13 2007 8:45 pm
door ML
Het wordt een technisch toppic zo.
Maar ik begrijp het zo:
In de door ons gebruikte objectieven is de frontlens bepalend voor de hoeveelheid te vangen licht. De diameter daarvan bepaalt dan ook in combinatie met de brandpuntsafstand de lichtsterkte. F=f/D
Bij een in mijn bezit zijnde sigma 500mm(f) met F= 7,2 is de frontlens dus 69,4 mm doorsnede (D). Nagemeten klopt dit aardig.
Een stop diafragmeren betekent dat je de oppervlakte van de beeldcirkel moet halveren. Het maakt NIET uit waar in het objectief je dit doet.
Ik heb natuurlijk geen testbank-opstelling, maar ik kom, door het objectief gekeken, tot de volgende reeks:
Op objectief F=11, gemeten op zicht 24mm
Op objectief F=16, gemeten op zicht 18mm
Op objectief F=22, gemeten op zicht 14mm.
Aangezien van F22 naar F16 een verdubbeling in oppervlakte moet zijn (vermenigvuldigen met de wortel van 2 oftewel X 1,4)
moet 14 x 1,4 gelijk zijn aan 18 (berekend kom je op 19,6 maar dat vind ik gezien de onnauwkeurigheid van de meetgegevens acceptabel)
18 x 1,4 moet dan gelijk zijn aan 24 (berekend kom je op 25,2)
Ik geef toe dat de onnauwkeurigheid wel behoorlijk groot is, maar omdat je door de lensen heenkijkt is het lastig goed te meten.
Voor mij toont dit aan dat wij als fotografen een vergissing begaan met het idee dat het fysieke diafragma de juiste diameter moet hebben in de berekening, het gaat om de oppervlakte verkleining die het teweeg brengt, en dit kan op elke plaats in het objectief plaatsvinden.
Nu maar weer foto's maken in plaats van theoretiseren......
ook leuk !