Hallo,
Sinds ruim 2 jaar gebruik ik ook een extreme groothoek. Nu weet ik dat dit niet voor iedereen is. Voor sommige mensen is het een tijdelijke gimmick, voor anderen is het helemaal niets, maar ik vind het fantastisch. Zelf gebruik ik een Sigma 8-16 en ik heb hier erg veel plezier van.
Wat vind ik zo leuk aan een dergelijke extreme groothoek. Juist het vervreemdend effect vind ik heel leuk. Het levert foto's op die duidelijk anders zijn. We ervaren de foto's met een dergelijke extreme groothoek toch 'anders' dan de werkelijkheid. Zelf vind ik dit een van de leuke aspecten van een super groothoek.
Vertekening/vervorming/misvorming.
Door zeer veel mensen worden de beelden die ik met 8 mm maak vertekend genoemd, ook binnen deze groep. Optisch gezien is de projectie van het objectief (na door LightRoom te zijn gehaald) bijna perfect. Lijnen die in werkelijkheid perfect recht zijn worden ook recht op de foto afgebeeld. Een bal in het midden van het beeld, wordt als cirkel afgebeeld, een vierkant in het midden van het beeld wordt als vierkant afgebeeld. Dit bij elkaar betekend dat de lens 'vertekenings' vrij is.
Maar over het algemeen wordt het wel vertekening genoemd.
Een vrij extreem voorbeeld hiervan is :

Deze foto is al besproken in de draad:
Merkwaardig, Oost en Zuid komen bij elkaar.
De foto is van een deel van een compasroos gemaakt. De groene lijnen lopen over de Oost pijl en en Zuid pijl. In werkelijkheid lopen deze pijlen 90 graden uit elkaar. (Zie de genoemde draad voor meer foto's van die compasroos).
De groene lijnen in de foto zijn achteraf met een tekenprogramma aangebracht, verder is de foto zoals deze uit de camera komt, waarbij wel objectief correctie is toegepast, maar geen perspectief correctie. Door een aantal mensen binnen dit forum werd dit vertekening genoemd. Of werd er gezegd dat er met de foto gemanipuleerd was. Zie de draad voor de discussie daarover. De foto kwam min of meer zo uit het toestel.
De ton vormige vertekening (lijnen worden bogen aan de randen van het beeld) is wel gecorrigeeerd met Lightroom.
Hierbij ook nog een foto iets verder naar achteren genomen:
Binnen deze groep en ook buiten deze groep wordt dit toch vaak vertekening genoemd. Optisch dus geen vertekening, maar voor de ervaring wel. We zouden dit ook 'vervorming' of 'misvorming' kunnen noemen.
Natuurlijk is het ook mogelijk met een dergelijk objectief wel foto's te maken die vervormd zijn. Hieronder een 360/180 foto. Dat wil zeggen 360 graden rond (panorama) maar ook 180 graden vertikaal, dat wil zeggen de volledige omgevingsbol staat erop. Hier gepresenteerd in een rechthoek (anders past deze niet goed op je beeldscherm). In een bol geprojecteerd geeft dit weer precies de hele omgeving 'correct' weer. Wat ik wel heb gedaan is de horizon opzettelijk niet door het midden van het beeld laten lopen.

Mijn positie bij het maken van de foto was precies recht onder de lamp van de lantarenpaal. Bij een projectie op een bol vormt de horizon keurig een cirkel, maar de cirkel staat niet recht.
Wat betreft je foto van het bankje. Ik neem even aan dat het bankje ongeveer 2 meter lang is. De afstand van het bankje was dan bij de opname ongeveer 1.25 meter van bijna de voorkant van je objectief. (Halve beeld hoogte is 8 mm, brandpunstafstand is 10 mm. In werkelijkheid is de halve beeldhoogte rond een meter. De afstand is dan 10/8 * 1 meter).
Heel veel plezier met je extreme groothoek. Zelf heb ik er grote lol mee.
Ben