NCN Forum

Afgelopen donderdag was ik samen met iemand anders in Nijmegen waar we diverse foto's hebben genomen. We hebben vooral geprobeerd de richting van straatfotografie op te gaan. Mocht iemand aanbevelingen/suggesties hebben, hoor ik ze graag! Moet er bij zeggen dat ik nog "behoorlijk" angstig was, en daarom toch nog regelmatig de 105mm op mijn camera heb genomen.

1.


2.


3.


4.

Een man die geld aan het verzamelen is door middel van "acts" om een keer naar Mexico te kunnen reizen. Hij doet het al 3 jaar en zou de social media willen opzoeken om meer bekendheid te vergaren. Maar als je goed naar zijn "kostuum" kijkt en zijn gezicht, vertelt het hoe hij is.

5.

De bruid en haar vader op weg naar het altaar, beiden waren zenuwachtig en maakten grapjes om vervolgens "ongespannen" het kleine kerkgebouw in te lopen.

Meer foto's kunnen hier gevonden worden: http://s1147.beta.photobucket.com/user/ ... 20Nijmegen

Ik ben zelf ook net aan deze leuke tak van fotografie begonnen, en dus ook nog in een soort van leerproces. Dat angstige gevoel is heel bekend voor mij, maar als je goed oplet, dan zul je merken dat de mensen meestal zo met hun eigen ding bezig zijn, dat de fotograaf in de buurt hun nauwelijks of niet opvalt.

André schreef:Ik ben zelf ook net aan deze leuke tak van fotografie begonnen, en dus ook nog in een soort van leerproces. Dat angstige gevoel is heel bekend voor mij, maar als je goed oplet, dan zul je merken dat de mensen meestal zo met hun eigen ding bezig zijn, dat de fotograaf in de buurt hun nauwelijks of niet opvalt.

Nja, ligt er waarschijnlijk ook net aan waar je bent. Want ik was gisteren op de kermis, en daar waren meerderen die mij al aanspraken terwijl ik geen foto van hun nam.

Ik heb btw voor deze foto's een aparte bewerking gekozen in plaats van zwart wit of normaal kleur. Naar mijn gevoel vond ik ze op deze manier het mooist, balancerend tussen kleur en monochroom.

Ik heb wel eens een documentaire gezien uit Amerika. Sommige straatfotografen kunnen ´onzichtbaar´ zijn en daar kan ik me iets bij voorstellen. Qua persoon maar ook qua grootte camera. Er zijn mensen als een soort kameleon, zij vallen niet op in de openbare ruimte. En je hebt mensen die juist te veel opvallen, ze kunnen zich niet onzichtbaar maken. Deze hobby is in deze tijd ook wat moeilijker te doen. Mensen zijn misschien ook bang wat je er mee gaat doen, sociale netwerken, media etc. Of ze zitten gewoon verlegen om een praatje. Zelf vind ik het moeilijk wild vreemden al mee te fotograferen op een straatfoto of als je langs de weg staat en een rijdende auto staat erop. Mensen kunnen wantrouwend zijn. Foto 2, 3 en 5 vind ik het leukst. Ik begreep ook van een artikel, dat je met straatfotografie kunt wachten op een plaatje om een verhaal te vertellen. Maar dan moet je een heel goed oog en fantasie hebben. Maar een verhaal zoals de trouwerij foto is altijd mooi. Misschien zat er ook een verhaal in de straatmuzikant, maar zat je er te veel op. Wat was zijn omgeving, stond hij alleen, was er juist veel volk? Succes!

Ivan10 schreef:Ik heb wel eens een documentaire gezien uit Amerika. Sommige straatfotografen kunnen ´onzichtbaar´ zijn en daar kan ik me iets bij voorstellen. Qua persoon maar ook qua grootte camera. Er zijn mensen als een soort kameleon, zij vallen niet op in de openbare ruimte. En je hebt mensen die juist te veel opvallen, ze kunnen zich niet onzichtbaar maken. Deze hobby is in deze tijd ook wat moeilijker te doen. Mensen zijn misschien ook bang wat je er mee gaat doen, sociale netwerken, media etc. Of ze zitten gewoon verlegen om een praatje. Zelf vind ik het moeilijk wild vreemden al mee te fotograferen op een straatfoto of als je langs de weg staat en een rijdende auto staat erop. Mensen kunnen wantrouwend zijn. Foto 2, 3 en 5 vind ik het leukst. Ik begreep ook van een artikel, dat je met straatfotografie kunt wachten op een plaatje om een verhaal te vertellen. Maar dan moet je een heel goed oog en fantasie hebben. Maar een verhaal zoals de trouwerij foto is altijd mooi. Misschien zat er ook een verhaal in de straatmuzikant, maar zat je er te veel op. Wat was zijn omgeving, stond hij alleen, was er juist veel volk? Succes!

Nja, zelf zit ik momenteel een beetje tussen "erg zichtbaar" en "onzichtbaar" in geloof ik. Ik doe nog te lang over het framen en het indrukken van de ontspanknop. Van die straatmuzikant vind ik een goede. Al was de omgeving niet bijzonder. Maar daar had ik inderdaad mee kunnen spelen. Heb namelijk de neiging om te veel op de persoon/gezicht te richten in plaats van kleding en omgeving Dankjewel!

Straatfotografie is niet het maken van foto's op straat. Je probeert iets te registreren dat prikkelt. Maar altijd in een omgeving. Alleen in je eerste foto zit iets prikkelends, de fiets op een trap, de moeite, leeftijdsverschil. Maar weinig omgeving. Te veel geisoleerd.
Ga door. Ik houd ervan.
George

Persoonlijk vind ik de bewerking best wel mooi, maar haalt wel een beetje het straatfotografie gevoel voor mij weg. Bij straatfotografie moet je eigenlijk niets bewerken, behalve dan de standaard correctie handelingen en eventueel omzetten naar zwart-wit.

Je zou eigenlijk de straatfotografie DVD eens moeten bekijken die bij een van de laatste zoom bladen zat. Hij zit klungelig in elkaar, maar zeker erg leerzaam. En een hele belangrijke tip, fotografeer nooit iemand zoals jezelf ook niet gefotografeerd zou willen worden.

george013 schreef:Straatfotografie is niet het maken van foto's op straat. Je probeert iets te registreren dat prikkelt. Maar altijd in een omgeving. Alleen in je eerste foto zit iets prikkelends, de fiets op een trap, de moeite, leeftijdsverschil. Maar weinig omgeving. Te veel geisoleerd.
Ga door. Ik houd ervan.
George

Dat vind ik een goede om te horen. Alleen wat is er dan minder prikkelend bij foto 5 bijvoorbeeld? Teveel geïsoleerd?

(Sorry dat ik zo veel reageer, en zodoende onbewust bump)

edit:

André schreef:Persoonlijk vind ik de bewerking best wel mooi, maar haalt wel een beetje het straatfotografie gevoel voor mij weg. Bij straatfotografie moet je eigenlijk niets bewerken, behalve dan de standaard correctie handelingen en eventueel omzetten naar zwart-wit.

Je zou eigenlijk de straatfotografie DVD eens moeten bekijken die bij een van de laatste zoom bladen zat. Hij zit klungelig in elkaar, maar zeker erg leerzaam. En een hele belangrijke tip, fotografeer nooit iemand zoals jezelf ook niet gefotografeerd zou willen worden.

Dat van die bewerking klopt inderdaad wel.. Moet eens kijken hoe ik goed foto's kan omzetten naar het zwart wit. Mijn twijfel was echter in verband met de kleuren omdat die soms ook een verhaal vertellen, en op zwart/wit het eventueel ook weer kan vervlakken.

Sorenos,
Probeer je te verplaatsen in de situatie van een wildvreemde die jouw foto 5 voor het eerst ziet, zonder iets te weten van de achtergronden. Veeg jezelf helemaal uit. Wat zie je dan?
George

george013 schreef:Sorenos,
Probeer je te verplaatsen in de situatie van een wildvreemde die jouw foto 5 voor het eerst ziet, zonder iets te weten van de achtergronden. Veeg jezelf helemaal uit. Wat zie je dan?
George

Een vrouw in een trouwjurk en een bruidsboeketje met een oudere man aan haar arm. Het zou haar man of vader kunnen zijn. Ze hebben de armen in elkaar geslagen en lopen richting de ingang van een onbeduidend gebouw. De begeleidende man voert haar dus naar het altaar. De gespannen houding van de vrouw verraadt dat ze zenuwachtig is, en de lach van de man geeft mij het idee dat ze door middel van grapjes maken, meer ontspannen willen worden voor "het belangrijke moment".

... Zo komt het voor mij over

Is dat straatfotografie?? Kijk naar het verschil met je eerste foto.
George

Edit.
Waar haal jij die gegevens vandaan? Ik haal ze er niet uit. Je bent niet uit je eigen ik gestapt.
George

george013 schreef:Is dat straatfotografie?? Kijk naar het verschil met je eerste foto.
George

En dat is een goede Ik snap wat je bedoelt!

Straat fotografie is een heel moeilijke tak van fotografie.,heel veel lezen ,en veel doen helpt uitstekend .
Het eerste begin is er ,de kleuren is natuurlijk je eigen keuze ,ik zelf vindt ze niet zo mooi ,en het haalt zoals al eerder geopperd ,het straatfotografie gevoel enigzins weg.
Jac.

Bij straatfotografie is inderdaad angst wat je tegenhoudt. Bang dat mensen er wat van zeggen. Je voelt je een soort voyeur misschien wel.

Als je ooit 'betrapt' wordt door iemand waarvan je een foto hebt genomen helpt het altijd om vriendelijk te knikken en wellicht een dankjewel en/of een leuke opmerking 'u staat er mooi op!'. Zoiets, en dan gewoon doorlopen. Of wellicht een praatje met de gefotografeerde. Aan iemand vragen kan natuurlijk ook, maar dan wordt het al gauw een portret. Wat is het ergste dat er kan gebeuren??

De eerste foto is het engst. Althans, zo ervaar ik het. Heb dit nu een aantal keer gedaan in verschillende steden. Zodra de 1e kiek gemaakt is raak je vanzelf in een flow.

Paar weken terug in Antwerpen ging ik voor het eerst de straat op voor 'straatfotografie'. Vol goede moed de deur van het hotel uit en na 2 uur nog geen enkele foto geschoten ondanks dat ik meerdere momenten het idee had dat ik een mooi momentje zag. Zonder foto naar huis zou een pure mislukking zijn. Dus... terrasje opgezocht en twee Leffje's gedronken. What's in a name? Uiteindelijk kwam ik alsnog met portretten thuis doordat de angst weg was en ik uiteindelijk gewoon mensen aansprak waarvan ik een portretje wilde schieten. Wil er toch eentje laten zien Onder de foto nog een site met streetphotographytips!

Succes!!



Hier een website van Eric Kim, streetphotographer met veel tips!

http://erickimphotography.com/blog/cate ... aphy-tips/