henkk schreef:Als je dat 2D vlak weer gaat uitvergroten (nog steeds 2D), heeft dat wel invloed op de waargenomen scherpte(diepte); niet op de feitelijke scherpte(diepte) want die zit in de film of het opnamebestand.
Klopt, maar ik ga daarbij in de uitleg een stap verder in de relatie met grote of kleine opnameformaten en de uitvergrotingen die je van het opgenomen beeld maakt. Bij een 8x10 inch opname wordt er niets vergroot, zit de relatie m.b.t. vastgelegde scherptediepte enkel in optische eigenschappen, brandpunt, diafragma.
Bij een opname op kleiner formaat, is het een combinatie van die optische eigenschappen
en een lineaire vergroting van het opgenomen beeld wat verder geen relatie meer heeft met optische eigenschappen.
Die twee verschillende uitgangspunten (en alle combinaties ertussen), maken dat de scherptediepte bij verschillende opnameformaten verschillend is bij een zelfde onderwerp, zelfde onderwerpsafstand, zelfde beeldhoek van een bij het opnameformaat behorend objectief, zelfde diafragma.
henkk schreef:
Uit het heldere plaatje met de kegels maak ik op dat er wel degelijk een relatie is tussen de DOF, de CoC en de pixelgrootte; als de CoC kleiner is dan een pixel, ga je er in elk geval niets van merken. Ik weet niet hoeveel pixels binnen de CoC moeten vallen om hem van invloed te laten zijn op de scherpte van het 2D beeld (en dus op de DOF in de 3D werkelijkheid). Voor een D700 vond ik ergens een tabel dat de CoC 0,030 mm is terwijl de pixels toch echt kleiner zijn (orde van 0,010).
Het lijkt mij dus ook dat eenzelfde objectief bij verschillende sensors, een verschillende scherptediepte zal hebben. Dat lijkt raar maar komt er van dat de ene sensor onscherpte wel zal laten zien en een andere niet. Ik definieer scherptediepte als dat traject in het af te beelden 3D werkelijkheid, waarbij ik geen verschil kan zien tussen scherp en onscherp. Zo lijkt het ook begonnen met de 8 x 10 " contactafdrukken.
Je hebt gelijk dat er geen verschil in scherpte meer is waar te nemen indien de onscherpte kleiner is als 1 pixel.
Bedenk echter dat zowat
alle huidige normale digitale camera's (niet bedoeld een GSM-telefoon) een resolutie hebben die een afdrukformaat van 20x25 cm overstijgen. (De basis waaraan de DOF gerelateerd wordt). Je moet de beelden zelfs down-samplen om het op dat formaat afgedrukt te krijgen. Of je daarbij een 12, 14, of 24 Megapixel camera als uitgangspunt zou hebben genomen, maakt in die down-sampling niets meer uit. Alle beelden zien er dan "hetzelfde" uit.
Verder gaan DOF tabellen en caculators uit van een "ideale" situatie. Oneindig fijne resolutie, geen korrel, geen ruis, optimaal scherpe objectieven.
Het is slechts een hulpmiddel om de praktische resultaten te voorspellen. Niet meer, niet minder.
Afhankelijk van andere factoren kan dat uiteindelijk een ander resultaat opleveren dan "berekend". Een goed voorbeeld is de wijze waarop de onscherpte in voor- en achtergrond kan worden beïnvloed met de 105/2.0 en 135mm/2.0
DC objectieven van Nikon. Die beïnvloeding heeft zeker haar consequenties op de door een toeschouwer perceptueel beoordeelde scherptediepte.