Patrick schreef:Op welke basis maak jij de keuze voor de 105 VR of de AFS 80-200 bij portretten Henk?
Goede vraag Patrick! Ik kwam er achter doordat ik een aantal portretten opzocht en toen bleek dat veel met de 80-200 gemaakt waren.
De belangrijkste reden is hoeveel licht er is: de 105 heeft VR, de 80-200 niet. Aan de andere kant is die zo zwaar, dat bewegingsonscherpte ook wel meevalt. Maar met de 105 kan ik tot 1/30 of nog langer, met de 80-200 zou ik dat niet langer dan 1/60 kiezen. Flitsen laat ik meestal achterwege bij portretten, alhoewel ik me realiseer dat dat verbetering zou kunnen leveren.
Een andere reden is wat er toevallig al op de camera zit. Daaruit volgt ook weer inspiratie voor foto's.
De 105 is veel minder opvallend dan de 80-200 en minder gesleep, dat zijn in sommige omstandigheden ook argumenten. De 105 past wel in m'n fototas, de 80-200 niet dus moet apart worden meegenomen.
Qua scherpte ontlopen ze elkaar niet zichtbaar, misschien als ik allerlei testfoto;s zou gaan maken. De lichtsterkte is gelijk. Misschien is het bokeh van de 105 wat mooier, maar dat zou ook getest moeten worden. Wat betreft de instelafstand wint de 105 uiteraard, maar dat is irrelevant voor portretfotografie.
De geschiedenis heeft bepaald waarom ik die twee lenzen heb: bij m'n D700 kwam al gauw een 105VR2; m'n 80-200/2.8 schuifzoom met defecte AF was voor nood wel bruikbaar (mooie foto's hoor, zelfs van langsvliegende vogels maar had toch z'n beperkingen) en het croppen van bijv. wildfoto's met de 105 valt toch wat tegen en zo doende ontstond toch NAS en kwam de AFS-80-200.
Ten slotte ooit las ik in een bekend blootblad dat hun hoofdrapportage was geschoten met een D3S of X en AFS-nikkors 50/1.4 en 105/2.8 VR. Als nou ergens de weergave van de huid er toe doet, is het daar ... Alhoewel zij ook meesters van de nabewerking zullen zijn.
