Ik ga er even vanuit dat je gebruikt 'wat je hebt' en dat je met 'portretfoto's' bedoeld "alleen de koppies"?
Ik zou dan gaan voor de 55-200 lens (minder vervorming en je schept wat afstand tussen jezelf en het onderwerp).
Ik zou je focuslengte zo rond de 100mm (of langer) houden (als je daar de ruimte voor hebt natuurlijk op je locatie).
Ik zou gaan werken op "M".
Even wat uitleg daarover:
In de stand M bepaal jij alles, maar gezien je apparatuur zijn een aantal dingen al 'vast'.
Met de D60 is ISO400 nog heel goed te doen, ISO800 als het echt te donker is.
Met je 55-200 lens zit je bij 100mm zo ongeveer op f/5 (weet niet volledig zeker uit mijn hoofd) dus die zou ik op f/5,6 gewoon zetten (dus die waarde weet je al)
Sluitertijd (uit de hand) op 1,5x de focuslengte gaan zitten (dus bij 100mm op 1/160); als het te licht is dan draai je de sluitertijd gewoon wat omhoog.
Je begint op ISO400, als het te licht is kan die naar beneden maar als het te donker is naar ISO800.
Wellicht heb je een statief? Dat zou iets aan de sluitertijd kunnen schelen, volgens mij heeft de 55-200 VR maar dat weet ik niet zeker; als dat zo is kan de sluitertijd ietsje omlaag.
Probeer ook een 'vaste' opstelling te krijgen (dus een kruisje of plek op de grond waar een ieder steeds gaat staan) met een achtergrond waarbij je je onderwerp iets kan laten wegstappen.
(oftewel, de persoon niet 'tegen' de achtergrond aan maar iets van een meter naar voren) - zie ook het voorbeeld hieronder.
Ik maak elke maand de 'verjaardagsfoto's' voor de school van mijn dochter, elke maand zo'n 30 kids waarbij een portretje gemaakt moet worden.
Doordat je het onderwerp iets van de achtergrond af 'trekt' gaat die achtergrond uit focus, zelfs bij f/5,6 (deze foto hierboven is op f/7,1 genomen).
Zelf blijf je dan ook op 1 plek, en bij elke foto check je de meter in je oculair, het balke aan de onderzijde wat aangeeft hoe je belichting is.
Persoon op de plek, focus, check je belichting... te donker? Check ISO en sluitertijd (je kunt met je diafragma niet veel doen met je lens dus die zou ik op 1 stand laten staan).
Belichting goed? Contact maken met je onderwerp al vanaf het moment dat hij/zij je ziet, hand geven, voorstellen, naam onthouden en blijven communiceren.
Vaak helpt het ook dat je ze zelf de houding laat kiezen waarin ze zelf al ontspannen staan, dat zul je dan ook terugzien in het gezicht en de pose.
En dan het lastigste...
Blijf zelf relaxed, vraag de persoon voor je lens NOOIT "om te lachen" want dan krijg je dit...
Veel mensen verstijven sowieso als ze opeens een camera op zich gericht krijgen, het is echt een kunst om mensen ontspannen voor je lens te krijgen.
De fotograaf is de persoon die moet zorgen dat het onderwerp zich op zijn gemak voelt, en dat is bijna een halve psychologen-baan.
Dat kan soms zelfs meer een uitdaging zijn dan de technische instellingen, ik heb modelshoots gedaan met één model waarbij het meer dan een uur duurde voordat zij zelf ontspannen genoeg was voordat er een foto kwam waarbij je het idee had dat de foto iets 'zegt' naar je toe.
Als je dat kunt maken, zijn je portretten goed; en dat leer je alleen maar door het te doen, heel heel veel te doen.
Ik kan je alleen maar heel veel plezier toewensen!
Benader het als een uitdaging, niet als een probleem en heb er lol in; als mensen merken dat je zo gespannen bent als een snaar merken ze dat meteen en krijg jij het alleen maar moeilijker om hén ontspannen te krijgen.
Plaats vooral beelden nu al als je wat oefen-materiaal hebt, en het liefst met de exif-info zodat 'we' mee kunnen kijken.
