Wanneer telezoom gebruiken

[Marten]

Punt bij primes is dat de kans bestaat dat je lui wordt en niet met verschillende brandpunten gaat experimenteren .

Lui worden van primes....hmmm. Opmerkelijk standpunt.
Ik bedenk van tevoren wat ik wil fotograferen en kies daar het juiste vast brandpunt objectief bij.

[graassie]

Ik denk dat jullie hiermee de spijker op zn kop slaan, met een telezoom werk je over het algemeen sneller (wat ik zeker nodig heb bij festival fotografie) maar je experimenteert minder met standpunten of verschillende brandpuntsafstanden dus je word misschien eerder lui/minder creatief. Opdracht voor mij is dus een vast brandpunt kiezen kijken wat er gebeurd en aan de hand daarvan standpunt veranderen of a der brandpunt proberen en zo door na te denken en te beoordelen een creatiever beeld te krijgen thnxxx

[JvdKooij]

Ik denk dat jullie hiermee de spijker op zn kop slaan, met een telezoom werk je over het algemeen sneller (wat ik zeker nodig heb bij festival fotografie) maar je experimenteert minder met standpunten of verschillende brandpuntsafstanden dus je word misschien eerder lui/minder creatief. Opdracht voor mij is dus een vast brandpunt kiezen kijken wat er gebeurd en aan de hand daarvan standpunt veranderen of a der brandpunt proberen en zo door na te denken en te beoordelen een creatiever beeld te krijgen thnxxx

volgens mij is dat toch echt iets dat in je hoofd zit, en niet aan de gebruikte lens ligt
Je kan toch prima met een zoomlens ook experimenteren, je moet gewoon je zelf daar toe dwingen, maar dat ligt niet aan de lens.

[ben42]

Ator spreekt van een brandpunts verrassing.

Voor een deel ondervang ik dit door in de zoeker te beoordelen of een lens met een langere brandpunts afstand zin heeft. Het Grid heb ik aanstaan in de zoeker en ik probeer dan te visualiseren hoe het beeld eruitziet door met behulp van het grid de omgeving 'weg te denken'.
Het grid is vier bij vier vakjes. een vakje van 2 bij 2 geeft dan een inzoom factor van 2 een enkel vakje geeft dan een inzoom factor van 4. Het grid helpt mij bij het 'weg denken' van de omliggende vakjes. Ook kun je een foto nemen en dat inzoomen op het display om te beoordelen of dit een betere compositie oplevert.

Deze techniek werkt als je misschien van plan bent te wisselen naar een langer brandpunt. Helaas werkt het niet de andere kant op. Hallo fabrikanten, wanneer maken jullie eens een fatsoenlijke 'UNCROP' op jullie camera's, zodat ik met een tele lens ook kan beoordelen hoe het beeld er met een groothoek zou worden.

Ben

[jan71]

Tele levert een (veel) vlakker perspectief op. Dat kan je creatief gebruiken om repeterende items op een andere manier in beeld te brengen. Denk aan een weg met bomen, maar ook coulissen van heuvelrijen, huisjes tegen een heuvel, etc.

[justme]

volgens mij is dat toch echt iets dat in je hoofd zit, en niet aan de gebruikte lens ligt
Je kan toch prima met een zoomlens ook experimenteren, je moet gewoon je zelf daar toe dwingen, maar dat ligt niet aan de lens.

Dit is precies waar de crux ligt.

Als je zoomlenzen hebt, en bovenstaande statement 'ademt' en beheerst, dan gaat de keuze tussen prime of zoom alleen nog maar over het technische aspect ( (bouw-)kwaliteit, en lenseigenschappen )

[ben42]

volgens mij is dat toch echt iets dat in je hoofd zit, en niet aan de gebruikte lens ligt
Je kan toch prima met een zoomlens ook experimenteren, je moet gewoon je zelf daar toe dwingen, maar dat ligt niet aan de lens.

Bij vaste brandpunten, moet je meer wisselen, wisselen kost meer tijd, meer tijd is meestal meer aandacht.

Nu geld geen limiterende factor is voor het maken van veel foto's, is tijd de limiterende factor voor het maken van veel foto's. Digitaal maken we veel meer foto's (ten minste de meeste mensen die ik ken). Dat betekend al snel dat we minder tijd per foto beschikbaar hebben. (En wisselen van objectieven kost nu eenmaal tijd).

Zelf heb ik een aantal jaar geleden de 18-200 VR II gekozen om van het gewissel af te zijn. (Stof was ook een argument). Voor het wisselen van een objectief ontbreekt me heel vaak de tijd, zeker als je met anderen op stap bent.

Je zelf dwingen om minder foto's te maken en meer aandacht per foto te besteden is hiermee heel lastig geworden. (Met het analoge clubje gebeurt dat nog wel eens).

Ben

[ATOR]

Punt bij primes is dat de kans bestaat dat je lui wordt en niet met verschillende brandpunten gaat experimenteren .

Lui worden van primes....hmmm. Opmerkelijk standpunt.
Ik bedenk van tevoren wat ik wil fotograferen en kies daar het juiste vast brandpunt objectief bij.

Regelmatig lees ik dat je door het gebruik van primes creatiever wordt en van zooms lui, volgens mij is dat een drogreden. Ik ben begonnen met twee primes, heb daarna een tijd geschoten met vooral zooms en gebruik de laatste tijd alleen maar primes. Het is mij totaal niet opgevallen dat ik van de ene soort lens luier of meer creatiever werd dan van de andere. Het werken met primes is wel meer werk omdat je elke keer moet wisselen van lens als je van brandpunt verandert. Als je lui bent is het een grote valkuil om dan maar niet te wisselen, net als de luie fotograaf die niet gaat lopen met een zoom. Als luie fotograaf maak dus je niet de meest spannende foto's of je nou met primes of met een zoom schiet Creativiteit is volgens mij een ander woord voor harder werken en daar helpt een ander type lens je niet bij.


De reden dat het juiste brandpunt voor mij vaak een verassing is, is omdat elementen binnen een bepaalde uitsnede anders gaan werken bij een ander perspectief. Mijn voorbeeld hierboven ging over een testshot voor een foto van een boxer in vechthouding van net boven de knie tot en met hoofd. Met 85mm kreeg ik een klassiek portret maar wel wat saai. Bij 50mm werden de bokshandschoenen groter en werd het shot dynamischer. Met 35mm werd dat effect groter maar werd zijn hoofd wat klein maar door hem iets voorover te laten leunen kreeg ik een mooi dynamische beeld met een goede balans van hoofd en handschoenen. Op 24mm werden de verhoudingen te karikaturaal vergeleken met wat ik voor ogen had en dat was niet meer op te lossen met het aanpassen van de pose.

Om binnen een bepaalde uitsnede het juiste perspectief te vinden waardoor de scene tot leven komt is voor mij altijd zoeken en experimenteren. Zeker als je binnen de compositie elementen kunt verplaatsen, weghalen of toevoegen en/of een pose kunt aanpassen.

[Vincent]

Bij vaste brandpunten, moet je meer wisselen...

Dat noem ik altijd gekscherend prime-zoomen. zweren bij vaste brandpunten en dan wisselen tot je eens ons weegt om alles erop te krijgen.

Maar je 'moet' helemaal niet. Ik maak mijn beste en meest creatieve vakantiefoto's sinds ik alleen met een 35mm op reis ga. (Op specifieke fotoreizen na) Daar kun je bijna alles mee, met de nadruk op bijna. Die rust en beperking opent een hele nieuwe fotografische wereld. En als je niet kunt wisselen dan kost het ook geen tijd

[Jur]

Nu geld geen limiterende factor is voor het maken van veel foto's, is tijd de limiterende factor voor het maken van veel foto's. Digitaal maken we veel meer foto's (ten minste de meeste mensen die ik ken). Dat betekend al snel dat we minder tijd per foto beschikbaar hebben. (En wisselen van objectieven kost nu eenmaal tijd).

Waar gaat het nu eigenlijk om? Is het aantal foto's het belangrijkste criterium, of de originaliteit/kwaliteit van de gemaakte foto's? De keuze van het brandpunt in combinatie met het standpunt lijkt mij daarbij tamelijk essentieel. Ik werk afwisselend met zoomobjectieven en prime's, waarbij het laatste je eerder dwingt tot het variëren van het standpunt.

N.B. Indien nodig wissel ik regelmatig van objectief. Met enige aandacht daarvoor is stof zelden een probleem en hoeft daarom geen argument tegen wisselen te zijn.

[graassie]

Ik lees nu eindelijk toch een paar interessante dingen, vooral dat over die repeterende bomenrij of huisjes en over die boxer hoe je d verhoudingen legt tussen bv de handschoenen hoe groot die nu in beeld moeten. Dit zijn nu creatieve dingen waar ik me meer in moet verdiepen en snel herkennen en kunnen toepassen hier kan ik wat mee

[ben42]

Waar gaat het nu eigenlijk om? Is het aantal foto's het belangrijkste criterium, of de originaliteit/kwaliteit van de gemaakte foto's? De keuze van het brandpunt in combinatie met het standpunt lijkt mij daarbij tamelijk essentieel.

Voor mij:
Vroeger:
De insteek was zo weinig mogelijk materiaal verspillen. Iedere druk op de knop koste tenslotten 50 cent. Dat betekende achteraf nog wel eens dat ik een foto niet had gemaakt en eigenlijk miste.

Nu:
Goede foto's te maken. Ik loop niet meer vier keer heen en terug om te kijken welke hoek nu het beste is, ik maak gewoon de foto's vanuit meerdere posities. Vaak bevind ik mij in gezelschap, dat betekend dat ik dan beperkte tijd heb voor het fotograferen.
Thuis besteed ik nu meer tijd aan de selectie en eventueel een crop.

Op vakantie kom ik altijd tijd tekort. In gezelschap van andere mensen dubbel. Soms ben ik wel in de gelegenheid om er in mijn eentje op uit te gaan, maar ook dan kom ik tijd te kort.

Voor mij is er dus duidelijk een verschil in fotograferen tussen vroeger en nu. 4 weken vakantie met 12 rolletjes komt neer op 15 foto's per dag. Mijn vakanties zijn nu korter, maar het aantal foto's dat ik maak zijn er meer.

Paar jaar geleden weekendje Barcelona gedaan met een fotomaatje. Mijzelf voornamelijk beperkt tot mijn 8-16 mm lens, mijn maatje had een groothoek tot tele. Ik had wel mijn 18-200 bij me, maar ik heb me voornamelijk bezig gehouden met 8 mm. Een belangrijke reden was dat wisselen relatief veel tijd koste en die was er gewoon niet. Leuk was dat we achteraf geheel verschillende foto's hadden van dezelfde locaties.

Waar ik vroeger gemiddeld minstens een keer een lens verwisselde voor een foto, is dat nu per foto een heel stuk minder.

Mijn manier van werken is dan ook sterk veranderd vanwege de veranderde mogelijkheden. En als ik andere mensen (ook binnen de groep) zie fotograferen geldt dat niet alleen voor mijj.

Ben