Door de korte brandpunt heb je in ieder geval met balg wel een erg flinke vergrotingsfactor.
Met de insteek dat een groothoeklens beslist geen macrolens is, optisch daar ook niet op is afgestemd, maar door een CRC constructie (Close Range Correction) misschien toch wat onverwacht positieve resultaten zou kunnen geven, ben ik met een manueel Nikkor 24mm/2.8 AIS lensje voor een testje aan de gang gegaan.
Kort gezegd, voor kwalitatief goede macro-opnamen is het gebruik van een groothoeklens omgedraaid op een balg geen optie.
Gewone cameralenzen gebruiken voor macro die er niet voor bedoeld zijn is en blijft IMO een surrogaat oplossing.
(Afname kwaliteit is ook sterk afhankelijk door diffractie bij sterke vergroting, zie lijstje onderaan).
Nikon D700 + PB-4 balg + BR-2A ring + Nikkor 24mm/2.8 lensje.
Vergrotingsmaatstaf bij onderstaande setup circa 5x

Totaal opname. Op dit "web"-formaat lijkt het nog iets.:

100% crop:

Vergrotingsmaatstaf bij onderstaande setup circa 7x

Totaal opname. Op dit "web"-formaat lijkt het nog iets.:

100% crop:

Ik ben nog verder gegaan met een totale balguitrek. Vergrotingsmaatstaf circa 11x
De afstand van het onderwerp tot aan de lens zit maar nauwelijks verschil met bovenstaande set-ups ---> circa 4,5 cm
Het verschil met de andere vergrotingsmaatstaven is misschien een verschil van enkele millimeters?
Dat heeft met het retrofocus ontwerp te maken van de lens, waarbij de "camerakant" van de lens nu naar het onderwerp gericht is.
Door de enorme vergrotingsmaatstaf, is scherp stellen er niet meer bij (binnen in de huiskamer), niet door de zoeker en ook niet met LiveView omdat de helderheid van het beeld echt veel te donker is. Misschien buiten in volle zonneschijn in de zomer dat je meer mogelijkheden hebt.
Maar binnen is het een kwestie van proefopnamen maken, en de complete setup met balg binnen de instelslede stukje voor stukje met maar net voelbare verdraaiing aan de knoppen in microstapjes naar voor of naar achter verschuiven, beeld vergroot op de LCD beoordelen, tot je een opname tegenkomt die scherp genoeg is.
Verder moet men zich ook realiseren dat met enorme vergrotingsmaatstaven de effectieve diafragma-openingen enorm veel minder worden, en diffractie heel snel aan de scherpte gaat tornen zoals in de voorbeelden hier met sterke vergroting erg goed duidelijk wordt.
Aardig voor een testje, maar praktisch haal je je zoveel problemen op de hals om iets te fotograferen, dat de lol er al gauw af is. Tenminste dat geldt voor mij. Om van bewegende diertjes of "deinen" door wind buiten maar te zwijgen.
Totaal opname. Op dit "web"-formaat lijkt het nog iets.:

100% crop - opname A:

100% crop - opname B: Maar net een friemeltje iets uit de scherpte geeft al direct flinke chromatische aberratie.

100% crop - opname C: Ook in de andere richting iets uit de scherpte, gaat het naar de andere tint toe.

Ter illustratie, foto eerder in de draad gemaakt met een vergrotingslens (El Nikkor 105/5.6), hoewel minder sterk vergroot bij opname (slechts een vergrotingsmaatstaf van 1,76x), met dezelfde instellingen voor unsharp mask e.d. in verwerking van het beeld, het beeld ook als 100% crop. Vergelijk dat met de 100% crops van hierboven.
Zou je onderstaande foto naar dezelfde vergrotingsmaatstaf interpoleren (5x, 7x, 11x) als wat je hierboven direct als opgenomen beeld ziet, lijkt onderstaande foto weinig minder details te bevatten als de opnamen hierboven.

Ten aanzien van diffractie.
Hier een lijstje hoeveel lichtsterkte je verliest aan stops in diafragmawaarden, waar je met diffractie rekening mee moet houden.
(Die moet je er dus bij optellen, om te weten wat de effectieve diafragmawaarde wordt).
Vergrotingsmaatstaf 1x ---> verlies is 2 stops
Vergrotingsmaatstaf 2x ---> verlies is ruim 3 stops
Vergrotingsmaatstaf 3x ---> verlies is 4 stops
Vergrotingsmaatstaf 4x ---> verlies is kleine 5 stops
Vergrotingsmaatstaf 5x ---> verlies is heel ruim 5 stops
Vergrotingsmaatstaf 6x ---> verlies is kleine 6 stops
Vergrotingsmaatstaf 7x ---> verlies is ruim 6 stops
Vergrotingsmaatstaf 10x --> verlies is kleine 7 stops