stereocamera Nikon (FM10)

[jantom]

Dat wordt zo'n 9 cm afstand, dus stereofotografie voor iemand met een groot hoofd

Werkverschaffing? Ooit gehoord van 'Actions' in Photoshop?

Je zal wel gelijk hebben (dat de mogelijk er is om in batch wat te doen) maar een fotobewerkingsprogramma is voor mij zoiets als een dokter: je hebt hem misschien wel nodig maar als het niet hoeft dan liever niet.

[george013]

Ik heb twee D300's en twee 50mm f/1.4 lenzen (een G en een D). Ik stel me voor als ik de camera's met de bodems tegen elkaar monteer dat ik dan ook stereofoto's zou kunnen maken?

Ik neem aan dat je de zijkanten bedoelt.

Ik heb laatst begrepen dat stereofoto's op twee manieren kunnen worden gemaakt; 1) 2 foto's met een afstandsverschuiving van tussen 2 ogen en 2) met een kleurverschuiving.
De eerste heb je twee lensen nodig en met de tweede een kleurenbrilletje om ze te bekijken. Tot zover mijn kennis.
Laatst in het Amsterdams Stadsarchief de tentoonstelling van oudste foto's van Amsterdan bezocht en er zaten een heleboel stereofoto's tussen. Moesten met 2 lenzen bekeken worden. Was toch wel verbaasd dat midden 19e eeuw stereofotografie zo populair was.
Een kennis van mij heeft een stereo-lens. Heb ikzelf nog niet uitgeprobeerd, maar het is deze http://www.fotografie-in-3d.nl/images/catalog/136.jpg.
Wat is nu het verschil tussen de truuk met 2 camera's en 2 fotos enerzijds en die van 1 camera met een stereo-lens anderzijds.
George

[flitslicht]

Ik heb twee D300's en twee 50mm f/1.4 lenzen (een G en een D). Ik stel me voor als ik de camera's met de bodems tegen elkaar monteer dat ik dan ook stereofoto's zou kunnen maken?

Ik neem aan dat je de zijkanten bedoelt.

Nee, de bodems. Je krijgt dan staande foto's maar ik hoef de camera's niet door te zagen.

Het verschil tussen twee camera's met goede lenzen en zo'n hulpstuk is dat de kwaliteit in het eerste geval veel beter wordt. Zo'n hulpstuk registreert twee opnamen op één beeldje met matige optiek.

[george013]

Je bedoelt echt de bodems, dus niet zoals in de openingsfoto.
Ik begrijp dat er een verschil in foto-kwaliteit zit tussen deze twee methoden met hun eigen lensen, ik bedoelde eigenlijk het verschil in beleving van stereo-kijken.
George

[jantom]

Leuk dat het onderwerp vragen doet opkomen.

Ik heb permissie om wat foto's te plaatsen van stereocamera's van andere merken en dat komt een ieder ten goede die interesse in het onderwerp heeft.
De eerste foto is van een stereocamera die met glasplaten werkt. Merk: L. Leroy et ? Bazin (Frankrijk - begin 1900). Eigen collectie.
De twee andere foto's zijn camera's van Leica (geen eigen bezit). Het spreekt allemaal voor zich. Het span camera's (elk met een 500mm objectief) wordt ontspannen middels luchtdruk.

Als ik binnenkort met de eigenaar van een 800mm 1:5,6 Nikkor tot overeenstemming kan komen dan kan ik een span camera's met 800mm objectieven aan u presenteren (Willem wordt wakker..).

[jantom]

Ik heb twee D300's en twee 50mm f/1.4 lenzen (een G en een D). Ik stel me voor als ik de camera's met de bodems tegen elkaar monteer dat ik dan ook stereofoto's zou kunnen maken?

Ik neem aan dat je de zijkanten bedoelt.

Ik heb laatst begrepen dat stereofoto's op twee manieren kunnen worden gemaakt; 1) 2 foto's met een afstandsverschuiving van tussen 2 ogen en 2) met een kleurverschuiving.
De eerste heb je twee lensen nodig en met de tweede een kleurenbrilletje om ze te bekijken. Tot zover mijn kennis.
Laatst in het Amsterdams Stadsarchief de tentoonstelling van oudste foto's van Amsterdan bezocht en er zaten een heleboel stereofoto's tussen. Moesten met 2 lenzen bekeken worden. Was toch wel verbaasd dat midden 19e eeuw stereofotografie zo populair was.
Een kennis van mij heeft een stereo-lens. Heb ikzelf nog niet uitgeprobeerd, maar het is deze http://www.fotografie-in-3d.nl/images/catalog/136.jpg.
Wat is nu het verschil tussen de truuk met 2 camera's en 2 fotos enerzijds en die van 1 camera met een stereo-lens anderzijds.
George

Stereofoto's worden gemaakt met één druk op de ontspanknop waarbij twee sluiters in twee lenzen (die naast elkaar staan) of in de stereocamera (achter de lenzen) zijn gebouwd, tegelijkertijd afgaan. Of het gebeurt in 2 etappes waarbij de camera ná de eerste opname zijdelings wordt verschoven om de tweede opname te kunnen maken.
Kleurverschuiving? Hoe dat wordt genoemd weet ik niet maar het is volgens mij het resultaat van een "drukproces" maar daar zijn dan wel twee beelden (stereobeelden) voor nodig. Ik ga straks hier nog op in.
Het stereo-effect wordt verkregen door gebruikmaking van een klassieke stereokijker in combinatie met twee foto's die licht van elkaar verschillen. De andere methode werkt met een brilletje met 2 verschillende kleuren. Het te bekijken object zal een (kleuren)foto zijn die -zo op het oog- als onscherp zal worden beoordeeld omdat het lijkt alsof er een fout is gemaakt bij het afdrukken van de foto. Het zijn in feite twee beelden op één drager en die beelden zijn iets t.o.v. elkaar verschoven. Maar er is nog een manier om stereo-effect te bereiken; die wordt vooral voor speciale postkaarten gebruikt. Dat is dan weer een bepaalde printtechniek. Ik noem het voor het gemak nep-stereo.

Stereo was erg populair en er waren veel stereokaarten over allerlei onderwerpen te koop. Dat was inderdaad al meer dan 100 jaar geleden zo.

[jantom]

Aanvulling door de eigenaar van de Nikon stereocamera:

De Nikon stereocamera is niet uniek, want bij Hugo de Wijs in Vianen was deze te koop, omdat hij de importeur voor Nederland voor RBT Raumbildtechnik is.
Deze Duitse firma maakte stereocamera's van Nikon en b.v. Yashica en ook macrocamera's.
Dat de meeste mensen er nog nooit van gehoord hebben is niet zo vreemd omdat in geen één gewone winkel dat spul te koop is.

De camera aan de linkerkant (zie de foto van het ruimtestation) is precies dezelfde als die welke is afgebeeld in dit onderwerp, alleen is bij hem de onderkant versterkt met een kunststof plaat.
De camera is in twee uitvoeringen leverbaar: 65mm basis en 75mm basis, de eerste maakt 20 stereoparen, de tweede 18.

Mijn aanvulling: de Leica-stereocamera is wel uniek - daar is dus geen tweede van. Deze stereocamera heeft een basis van 75mm en dit kon technisch niet anders.